Καλή χρονιά σε όλους. Το παρόν άρθρο είναι επετειακό. Το συνέθεσα με αφορμή 10 χρόνια παρουσίας του blog μου στο διαδίκτυο. Για μια δεκαετία, μέσα από ετούτο το ιστολόγιο διαδίδω την αληθινή αστρολογία, γι' αυτό και έχω το θάρρος να απευθύνομαι στον πρώτο ενικό σε όλους εσάς τους αναγνώστες και να σας κοιτάζω κατάματα όποτε συναντιόμαστε. Σας ευχαριστώ για την επισκεψιμότητα. Μέσα από την θετική σας ανταπόκριση, διαπιστώνω πόσο συμβάλλω στην αστρολογική σας πληροφόρηση και στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής σας.
Όποιος μπαίνει στο blog μου και έχει όρεξη να το διαβάσει, ακόμη κι αν δεν ξέρει αστρολογία την συνειδητοποιεί, μέσα από πλήθος άρθρων και βιβλίων που έχω δωρεάν δημοσιεύσει. Και σταδιακά καθοδηγώ τον αναγνώστη στο πως να κάνει μόνος του, εκτιμήσεις για πιθανά γεγονότα του μέλλοντος.
Ο τελευταίος μεγάλος δάσκαλός μου, ο Μάστερ Λι της Σχολής του Φωτός, μου εξήγησε ότι ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να αφομοιώσει τόσο μεγάλες αλήθειες που εμφανίζω κάθε φορά. Και αφού με επαίνεσε για το έργο μου -λέγοντας ότι είμαι πολύ μπροστά από την εποχή μας-, παράλληλα μου καλλιέργησε την ιδέα ότι καλό θα είναι να άφηνα “πνευματικό χώρο”, ούτως ώστε να εκφραστούν κι άλλοι, νεότεροι αστρολόγοι, που ίσως επιθυμούν να αναδείξουν το ταλέντο τους στην έγκαιρη πρόγνωση. Γι' αυτό προσανατολίζομαι στο να πάψω να αρθρογραφώ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εν προκειμένω, δεν σκοπεύω να προβώ σε νεότερες δημοσιεύσεις.
Εισαγωγή
Ξεκινώντας με μια γενική εισαγωγή η οποία θα μας κατευθύνει στο κυρίως θέμα -στην Αστρολογική Κοσμολογία-, θα έλεγα πως οι κινήσεις των πλανητών προαναγγέλλουν το μέλλον, σαν μια ουράνια γραφή η οποία προορίζεται να διαβαστεί από εκείνους που έχουν επαρκές γνωσικό υπόβαθρο για να το κάνουν. Όμως κανείς δεν γεννιέται αστρολόγος. Αν το επιθυμεί πραγματικά, μπορεί να σπουδάσει και να γίνει. Σήμερα λειτουργούν 11 αστρολογικές Σχολές στην χώρα μας, -με ποιοτικές προδιαγραφές εκπαίδευσης, και κριτήρια που πλησιάζουν εκείνα του εξωτερικού-. Οι εν λόγω Σχολές είναι σε θέση να καλύψουν το μεγαλύτερο φάσμα ενός αναζητητή της μεταφυσικής γνώσης.
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η αστρολογία βρίσκεται παντού στην ζωή και στην φύση, και συμβολίζει τις πιο κατάλληλες στιγμές για κάθε μικρή ή μεγάλη μας πράξη, ούτως ώστε να βρισκόμαστε σε αρμονία με το Σύμπαν. Στην δε αρχαιότητα η ελληνική αστρολογία αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του ΕΥΖΗΝ, το οποίο σήμερα έχει διαδοθεί στον κόσμο -με ασιατικές παραλλαγές-, γνωστό ως Feng Shui. Γιατί αν παρατηρήσετε τα τέσσερα κύρια ενεργειακά σημεία της πυξίδας -στα οποία στηρίζεται η θεωρία του Feng Shui-, αντιπροσωπεύουν ισημερίες και ηλιοστάσια. Δείτε ΕΔΩ
Αν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν, θα ιχνηλατούσαμε τις απαρχές της σύγχρονης ελληνικής αστρολογίας, οι οποίες ανιχνεύονται στα Ομηρικά έπη, και πολύ πιο πίσω, στους Ορφικούς ύμνους. Με τον τρόπο αυτό θα συνειδητοποιούσαμε ότι η αστρολογία αναπτύχθηκε σταδιακά με το πέρασμα των αιώνων, και έχει πρωτογενή σχέση με την αστρονομία.
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν μοιρολάτρες, αφού απέρριπταν την ιδέα ότι τα πάντα είναι γραφτό να συμβούν. Γιατί ορθολογικά σκεπτόμενοι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, θεωρούσαν πως η μοίρα των ανθρώπων καθορίζεται από φυσικούς νόμους. Και καθώς εκείνη την εποχή η κυριότερη φυσική επιστήμη ήταν η αστρονομία -και οι νόμοι της που αφορούν τις κινήσεις των πλανητών-, ενστερνίστηκαν την άποψη ότι αυτοί είναι οι φυσικοί νόμοι που καθορίζουν την ανθρώπινη μοίρα.
Συγκεκριμένα, από την 5η π.Χ. χιλιετία είχαν δημιουργήσει πολύπλοκα ημερολόγια τα οποία βασίζονταν σε προηγμένες γνώσεις, όσον αφορά τις περιοδικές κινήσεις των πλανητών. Επίσης είχαν αναπτύξει την ικανότητα αναπαράστασης φυσικών φαινομένων -που αναφέρονται στους Ορφικούς Ύμνους, ως “ουράνιος αστροθέτης”-, δηλαδή ότι η φύση μπορεί να περιγραφεί με κανονικότητες, που σημαίνει με νόμους της φυσικής, οι οποίοι συγκρατούν τα άστρα στην θέση τους στον ουράνιο θόλο.
Το πιο αδιάψευστο γεγονός της ελληνικής σκέψης στο κοσμοθεωρητικό σύστημα που σταδιακά δημιούργησε την σύγχρονη αστρολογία, είναι η ελληνική ονοματοδοσία που έλαβαν οι 12 ισομερείς ζωδιακοί αστερισμοί της εκλειπτικής -συνεπαγωγικά καθιέρωσαν τον Τροπικό Ζωδιακό-, η εισαγωγή πολυγωνικών Όψεων στις τροχιές των 7 τότε γνωστών πλανητών, και πάνω απ' όλα, η καθιέρωση του Ωροσκόπου, ως κύρια αφετηρία για τον υπολογισμό και την ερμηνεία ενός αστρολογικού χάρτη.
Όσον αφορά τους 12 Οίκους, κατηγοριοποιήθηκαν σε κύριους, παράγωγους και παράμεσους. Και η κατάταξή τους προήλθε από εμπειρία της ζωής. Λόγου χάρη, ο 7ος Οίκος σχετίζεται με συνεταίρους /συνεργάτες, με τον γάμο, αλλά και με τους εμφανείς εχθρούς ενός ατόμου. Σε κάποιους ίσως φανεί περίεργο σήμερα, εντούτοις σε αυτές τις παραδοσιακές απόκρυφες γνώσεις -των ιδιοτήτων των Οίκων-, είναι πρόδηλη η σοφία της μακράς εμπειρίας, αρκεί να σκεφτούμε τις οικογενειακές σχέσεις στην αρχαία ελληνική τραγωδία. Γι' αυτό ο 8ος Οίκος (ως 2ος παράγωγος, δηλαδή το αποτέλεσμα του 7ου), συμβολίζει την διαδικασία του θανάτου, ήτοι το φυσικό τέλος της ζωής.
Άλλο παράδειγμα είναι ο 9ος Οίκος, που σχετίζεται με την διανόηση, με την πνευματικότητα, με την φιλοσοφία, με την θρησκεία, αλλά και με τα μακρινά ταξίδια ενός ατόμου. Και εδώ υπάρχει λογική εξήγηση, γιατί από τον Ηρόδοτο και μετά, ο βασικότερος τρόπος για να διευρύνει κανείς το πνεύμα του, ήταν να ταξιδεύει σε χώρες με αρχαίες παραδόσεις, αφού υπήρχαν ελάχιστες δημόσιες βιβλιοθήκες για να αντλεί πληροφορίες.
Ο δε αστρονομικός υπολογισμός για την ορθή αναφορά του Μεσουρανήματος, -η οποία μάς κατευθύνει στην εύρεση του πρώτου κύριου τεταρτημόριου (ουσιαστικά στην εύρεση του Ωροσκόπου)-, προέκυψε πολύ αργότερα, από λαμπρούς αστρολόγους /αστρονόμους /μαθηματικούς την περίοδο της Αναγέννησης: Regiomontanus, Morinus, Placidus. Η διαδικασία αυτή είναι απολύτως απαραίτητη για την μετέπειτα τριχοτόμηση των τεταρτοκυκλίων, βάσει σφαιρικής τριγωνομετρίας. Με αυτή την τεχνική δημιουργούμε και ερμηνεύουμε σήμερα ένα ωροσκόπιο.
Όποιος προσπαθήσει να εξετάσει την ιστορία της αστρολογίας, παρατηρεί ότι στην κλασική αρχαιότητα -που αφορά τον ελληνορωμαϊκό κόσμο-, τέθηκαν οι περισσότερες βάσεις της σύγχρονης δυτικής αστρολογίας. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος περιέγραφε την αστρολογία ως στοχαστική τέχνη, -δηλαδή μια τέχνη που έχει αναπτύξει κανόνες συμπερασμάτων-, και έλεγε ότι σε αυτό έμοιαζε με την ιατρική.
Κάτι τέτοιο δεν ισχύει και σήμερα? Λόγου χάρη, κάποιος βγάζει μια ακτινογραφία για να μάθει γιατί τον πιάνει βήχας. Δείχνει την ακτινογραφία σε έναν γιατρό, ο οποίος του λέει να κάνει εγχείρηση. Δείχνει την ίδια ακτινογραφία σε άλλο γιατρό, κι εκείνος του απαντά ότι η περίπτωσή του αντιμετωπίζεται με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Εν προκειμένω, βλέπουμε πως υπεισέρχεται ο ανθρώπινος παράγοντας κατά την κρίση. Συνεπώς, η παλαιά τάση να αντιμετωπίζεται η αστρολογία σαν ψευδεπιστήμη, είναι αναχρονιστικός περισπασμός.
Η εντύπωση αυτή αναπτύχθηκε από το εξής φαινομενικά παράδοξο: αν ακολουθήσει κανείς κατά γράμμα τις πραγματείες αρχαιότερων αστρολόγων, -επιχειρώντας να ερμηνεύσει ένα συγκεκριμένο ωροσκόπιο-, θα καταλήξει σε χάος. Γιατί οι πραγματείες -έτσι όπως ήταν διατυπωμένες-, δεν μπορούν να διδάξουν κανέναν πως να ερμηνεύει ένα ωροσκόπιο. Αφού για οποιαδήποτε ερώτηση υπήρχε ένας τεράστιος αριθμός αντιφατικών απαντήσεων, και δεν υπήρχαν ενδείξεις για τον τρόπο επιλογής μεταξύ τους.
Το εύρημα αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα φθαρτών κειμένων, ούτε ανοησίας των προκατόχων μας. Η φαινομενική σύγχυση στην αστρολογική ερμηνεία οφείλονταν στο διανοητικό πλαίσιο της εποχής. Γιατί τότε λειτουργούσαν διαφορετικά οι μέθοδοι εκπαίδευσης. Η διαδικασία γνώσης ήταν μια μαθητεία που συγγένευε με την διαδικασία της μύησης. Όπως στις αρχαίες μυστηριακές λατρείες υπήρχαν στάδια μύησης, στα οποία κάθε νέο επίπεδο εκτόπιζε το προηγούμενο.
Αν εξαιρέσουμε αυτό το γεγονός, οι αρχαίοι αστρολόγοι δεν είχαν ούτε σύγχρονα αστρολογικά εργαλεία με ακριβέστατους υπολογισμούς -όπως η μέθοδος AstroCartoGraphy-, την οποία χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να εξετάσουμε ένα ιστορικό γεγονός, συνήθως υπαγόμενο στον κλάδο της πολιτικής αστρολογίας. Και αναγκαστικά οι αρχαίοι στηρίζονταν σε τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής τους και σε εθνογραφικές αναφορές, για να περιγράψουν τους λαούς του κόσμου.
Όποιος έχει διαβάσει την Τετράβιβλο του Κλαύδιου Πτολεμαίου, γράφει ότι εκείνοι που ζουν κάτω από τους νότιους παράλληλους -από τον ισημερινό μέχρι τον τροπικό του Αιγόκερου-, καίγονται έχοντας τον Ήλιο από πάνω τους, γι' αυτό έχουν μαύρο δέρμα και κατσαρά πυκνά μαλλιά, σαν του προβάτου. Το ύψος τους είναι μικρό, είναι θερμοί από φύση τους και έχουν άγριες συνήθειες, επειδή καταπιέζονται μόνιμα από την θερμότητα. Αντίθετα, όσοι ζουν κάτω από βορινότερους παράλληλους -με τις Άρκτους πάνω από τα κεφάλια τους-, επειδή βρίσκονται μακριά από τον ζωδιακό και από την θερμότητα του Ήλιου, δέχονται την επίδραση του κρύου και της υγρασίας. Έτσι έχουν ανοιχτά χρώματα, ίσια μαλλιά, είναι ψηλοί, καλοθρεμμένοι, και αρκετά ψυχροί από την φύση τους.
Τέλος, όσοι ζουν στην εύκρατη ζώνη, απολαμβάνουν -κατά τον Πτολεμαίο- σταθερή θερμοκρασία του αέρα, χωρίς απότομες διακυμάνσεις μεταξύ ζέστης και κρύου. Αυτό τους κάνει να έχουν μέτριο χρώμα και μέτριο ανάστημα. Συγκεντρώνονται σε πόλεις, είναι ήρεμοι και πολιτισμένοι από την φύση τους.
Προχωρώντας παραπέρα, ο Πτολεμαίος διαιρεί τους κατοίκους της εύκρατης ζώνης σε δυο υποκατηγορίες: εκείνοι που βρίσκονται πιο νότια, είναι εφευρετικοί και πιο έμπειροι σε θρησκευτικά και αστρολογικά ζητήματα, επειδή το ζενίθ τους βρίσκεται πιο κοντά στους πλανήτες. Ενώ εκείνοι που ζουν πιο ανατολικά είναι πιο αρρενωποί, πιο δυνατοί και πιο εγκάρδιοι λόγω της επίδρασης του Ηλίου.
Μελετώντας ιδιότητες κρατών, ο Πτολεμαίος, ο Μανίλιος και ο Δωρόθεος ο Σιδώνιος ισχυρίζονταν ότι η Ρόδος κατατάσσεται στο ζώδιο της Παρθένου. Και σε μεγαλύτερη γεωγραφική έκταση, ο Πτολεμαίος και ο Δωρόθεος ο Σιδώνιος υποστήριζαν ότι οι Κυκλάδες και η Πελοπόννησος ανήκουν στο ζώδιο της Παρθένου, ενώ ο Μανίλιος πίστευε ότι Παρθένος είναι η Αρκαδία.
Διαβάζοντας κανείς όλα αυτά, εύλογα θα αναρωτηθεί, πως γίνεται ένα διαρκώς περιστρεφόμενο κομμάτι Γης (πχ. η Πελοπόννησος) να συσχετίζεται διαρκώς με ένα σταθερό σημείο του ζωδιακού κύκλου (πχ. την Παρθένο)? Γίνεται με την προϋπόθεση να θελήσουμε να το δούμε καθαρά συμβολικά. Με τον ίδιο τρόπο που θεωρούμε ότι ένας διαρκώς περιστρεφόμενος πλανήτης, π.χ. ο Ερμής, συσχετίζεται συνεχώς με το ίδιο σταθερό ζωδιακό σημείο, της Παρθένου.
Η αστρολογία είναι και θα είναι συμβολική γλώσσα, με την οποία συσχετίζουμε τα ουράνια φαινόμενα με την επίγεια ζωή μας. Όταν από την αρχαιότητα λέμε ότι ο τάδε πλανήτης κυβερνά το τάδε ζώδιο, ασφαλώς είναι σχήμα λόγου, με το οποίο εννοούμε ότι το σύνολο των ιδιοτήτων που αποδίδουμε π.χ. στον πλανήτη Άρη, ταιριάζει σε γενικές γραμμές με το σύνολο των ιδιοτήτων που αποδίδουμε στο ζώδιο του Κριού.
Το μόνο αστρολογικό γεγονός που πραγματικά μάς επηρεάζει, είναι οι εκλείψεις, όποτε κι αν συμβαίνουν. Δείτε ΕΔΩ.
Όσον αφορά την Πολιτική Αστρολογία, συμμερίζομαι την άποψη του Nick Campion ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο ζώδιο, ούτε καν γενέθλιος χάρτης για μια χώρα. Επειδή οι χώρες δεν είναι φυσικά πρόσωπα, και επομένως, δεν έχουν κάποια ημερομηνία γεννήσεως. Στις χώρες υπάρχουν μόνο ωροσκόπια γεγονότων. Και είναι δυνατόν να υπάρχουν πολλά ωροσκόπια μεγάλων γεγονότων, επειδή κάθε κρίσιμη ιστορική στιγμή που επηρεάζει συλλογικά την πορεία ενός έθνους ή αλλάζει τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνικής δομής ενός κράτους, ενδέχεται να καταλήξει σε ένα τέτοιο ωροσκόπιο. Για παράδειγμα, αστρολόγοι χρησιμοποιούν πέντε ωροσκόπια για την χώρα μας, τα οποία έχω εξηγήσει σε προηγούμενα άρθρα: το απελευθερωτικό 25/3ου/1821, το εθνικό 01/1ου/1822, το καθιερωτικό 03/2ου/1830, το πολιτειακό 24/7ου/1974 και το ευρωπαϊκό 28/5ου/1979.
Η αστρολογική γνώση βλέπουμε να εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, καθώς μεταφέρεται από λαό σε λαό, προσθετικά κάθε φορά. Λόγου χάρη, από την αρχαιότητα είναι γνωστό ότι η περιοδικότητα της κίνησης της Αφροδίτης διαρκεί εννέα μήνες, η οποία συμπίπτει με την περίοδο κύησης των γυναικών. Συνεπώς, υποθέτουμε ότι ο πλανήτης αυτός σχετίζεται με την κύηση, στον βαθμό που σχετίζεται και η Σελήνη -η οποία στην αρχαιότητα λεγόταν Μήνη (εξ ου και η “έμμηνος ρύση”)-. Τίποτα δεν φαίνεται τυχαίο στην αστρολογία.
Αναμφίβολα, ο κάθε λαός έχει την δική του φιλοσοφία και κουλτούρα. Ωστόσο οι κοινωνίες αλλάζουν, οι άνθρωποι προοδεύουν, μαζί και η αστρολογία, φτάνοντας στην σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας. Νέοι πλανήτες έχουν ανακαλυφθεί, προσθέτοντας “ειδικό βάρος” στην ερμηνεία μας. Ας δούμε εν τάχει ένα παράδειγμα: όταν οι μεσαιωνικοί αστρολόγοι έβλεπαν σε γενέθλιο χάρτη μια κακή σχέση ανάμεσα σε Αφροδίτη και Ερμή, έλεγαν ότι το πρόσωπο αυτό ζηλεύει. Όμως στις μέρες μας προσδιορίζουμε το ελάττωμα της ζήλιας με πολύ διαφορετικό τρόπο, -και πολύ στοχευμένα-, βασιζόμενοι στην σύγχρονη ερμηνευτική ενός ωροσκοπίου, όταν βλέπουμε γενέθλια δυσαρμονική όψη ανάμεσα σε Αφροδίτη και Πλούτωνα.
Φυσικά το θέμα της απιστίας είναι ανθρωπολογικό. Γιατί ο άνθρωπος είναι ανικανοποίητος, αφού ως είδος δεν έχει ολοκληρωθεί, βρίσκεται ακόμη υπό εξέλιξη. Γι' αυτό ότι και νά' χει δεν του φτάνει, μέχρι να βρει την λύση στην εξίσωσή του με τον Θεό. Και όσο πιο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο έχει μια γυναίκα ή ένας άνδρας, τόσο πιο κοντά στα ζωικά ένστικτα βρίσκονται, και τόσο πιο έντονο sex (κατά κανόνα), δέχονται ή κάνουν, εξαιτίας του προβαλλόμενου ναρκισσισμού τους. Ιδίως αν κάποιος είναι και Σκορπιός, θα παρακινείται από την ισχυρή λίμπιντο.
Όσον αφορά το νέο έτος στο οποίο σήμερα εισήλθαμε, πιθανολογώ -εξετάζοντας το καθιερωτικό ωροσκόπιο της Ελλάδας, 03 Φεβρουαρίου 1830, rectified ώρα 11:30 ΠΜ-, ότι το 2018 ενδέχεται να είναι δύσκολη χρονιά. Το εικάζω σε επίπεδο φυσικών καταστροφών, με την είσοδο του transit Ουρανού στον Ταύρο. Ιστορικά αναφέρω πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι έχτιζαν ιερούς ναούς επάνω σε σεισμικά ρήγματα -Δελφοί, Μυκήνες, Έφεσος, Κνίδος, Ιεράπολις-, τόσο για να εξευμενίζουν τους Ολύμπιους Θεούς, όσο και για να ωφελούνται από τις ιαματικές θερμοπηγές που δημιουργούνταν.
Ο transit Ουρανός -που σχεδόν για μια οκταετία θα παραμείνει στον Ταύρο-, είναι αστρολογική ένδειξη που παραπέμπει και σε νομισματική αστάθεια: έχει ενδιαφέρον να δούμε που θα φτάσει η χρυσή λίρα, πως θα διακυμανθεί το ευρώ σε σχέση με το δολάριο, και πως θα συμπεριφερθούν τα ηλεκτρονικά κρυπτονομίσματα που κυκλοφορούν στο internet, τα οποία είναι πάνω από 800, και οι αξίες τους κυμαίνονται από 1 cent μέχρι πάνω από 13.000$.
Αλλά η αστρολογία δεν είναι μονοσήμαντη ούτε μονοδιάστατη, αφού μπορούμε να δούμε ένα θέμα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, και να το ερμηνεύσουμε τοιουτοτρόπως. Παραδείγματος χάρη, η δήλωσή μου ότι η χώρα μας θα πηγαίνει ολοένα ελαφρώς καλύτερα κάθε χρονιά μετά την Άνοιξη 2016, συνάδει με την δήλωσή μου ότι το 2022 θα απαλλαγούμε από την σκληρή λιτότητα (από την Άνοιξη 2022 και μετά). Γιατί τότε θα μπούμε ως κράτος σε μια καινούργια ατραπό, η οποία θα μας οδηγήσει σταδιακά στο 2030. Με μια σειρά σπουδαίων γεγονότων, τα οποία θα ξεκινήσουν τον Ιούνιο 2030 και θα ολοκληρωθούν τον Δεκέμβριο 2031. Με δυο λόγια, το 2031 κρίνω ως καταλυτικό έτος για την πορεία του έθνους μας.
Ανοίγω μια παρένθεση για να πω ότι, στην χώρα μας, σχεδόν ένα εκατομμύριο κόσμος συμβουλεύεται ζωδιολόγους, μέντιουμ, χαρτορίχτρες και καφετζούδες, αλλά στην πραγματικότητα φοβάται να ρωτήσει κάποιον πραγματικό αστρολόγο για να μάθει το μέλλον, επειδή δεν θέλει να ακούσει για τυχόν δυσάρεστο οιωνό. Μόνο 1 στους 100 θέλει να ξέρει οτιδήποτε πρόκειται να συμβεί (ετούτο ισχύει πολύ περισσότερο σε χώρες του εξωτερικού).
Αυτό έδειξε μια γερμανο-ισπανική έρευνα που έγινε σε 2000 ενήλικες από το Ινστιτούτο Max Planck και δημοσιεύτηκε στο Psychological Review. Ακόμα κι έτσι, με παρηγορεί η σκέψη να απευθύνομαι σε χιλιάδες αναγνώστες, από ένα target group θεωρητικά εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο, οι οποίοι θέλουν να ξέρουν τι ενδέχεται να συμβεί, και είναι πρόθυμοι να ενημερωθούν για τις αστρολογικές πιθανότητες.
Παρόλα αυτά, η τεχνολογία φαίνεται αρκετές φορές σαν να λειτουργεί ανασταλτικά, επειδή οι προβαλλόμενες αστρολογικές γνώσεις είναι μεν χειμαρρώδεις στο διαδίκτυο, εντούτοις οι διαθέσιμες αστρολογικές πληροφορίες μοιάζουν αρκετά αντιφατικές. Αφού για ένα συγκεκριμένο ζήτημα, κάθε αστρολόγος άλλα ισχυρίζεται, κι αυτό πιστεύω εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ερμηνευτική εμπειρία που διαθέτει, από τα βιώματα που έχει και από το είδος των σπουδών του (αλλιώς θα εκφράσει το αστρολογικό μοντέλο ένας φιλόλογος, αλλιώς ένας μαθηματικός, αλλιώς ένας γιατρός, κ.ο.κ.). Μοιάζει δηλαδή σαν να μιλούμε μεταξύ μας διαφορετική γλώσσα.
Γι΄ αυτό τον λόγο, όλοι μας ψηλαφούμε ένα μέρος του “ελέφαντα”. Και αν θέλετε να το δούμε ιστορικά, και ο Αριστοτέλης και ο Πλάτωνας είχαν δίκιο, αφού ο καθένας τους αντιμετώπισε τον κόσμο με διαφορετική φιλοσοφική θεώρηση. Και ο Freud και ο Jung είχαν δίκιο, γιατί προσέγγισαν την ψυχολογία από διαφορετική οπτική γωνία. Και ο Keynes και ο Friedman είχαν δίκιο, δίνοντας εκ διαμέτρου διαφορετικές ερμηνείες σε σύγχρονα οικονομικά μοντέλα. Συνεπώς, όλοι εκφράζουν ένα μέρος της αλήθειας. Το ίδιο κάνουμε κι εμείς στην αστρολογία.
Σήμερα το διαδίκτυο θεωρείται το σπουδαιότερο μέσο για την ελεύθερη αστρολογική έκφραση, απ' άκρου εις άκρον στον πλανήτη μας. Και αν αγαπάμε την αστρολογία, αν θέλουμε να την δούμε στην θέση που πραγματικά της αξίζει, οφείλουμε να την προάγουμε, μετατρέποντάς το διαδίκτυο σε πεδίο σοβαρής αστρολογικής πληροφόρησης, εις όφελος των αναγνωστών.
Σήμερα το διαδίκτυο θεωρείται το σπουδαιότερο μέσο για την ελεύθερη αστρολογική έκφραση, απ' άκρου εις άκρον στον πλανήτη μας. Και αν αγαπάμε την αστρολογία, αν θέλουμε να την δούμε στην θέση που πραγματικά της αξίζει, οφείλουμε να την προάγουμε, μετατρέποντάς το διαδίκτυο σε πεδίο σοβαρής αστρολογικής πληροφόρησης, εις όφελος των αναγνωστών.
Οι ζωδιολόγοι έχουν “εκπαιδεύσει” γενιές και γενιές αναγνωστών, στο να αντιμετωπίζουν την αστρολογία με πολύ συγκεκριμένο σκεπτικό, μέσα από εμπορικές αναλύσεις. Κάτι που πολύ δύσκολα μπορούμε να αλλάξουμε. Ωστόσο αξίζει να προσπαθούμε. Κάποιος με ρώτησε “τι σημαίνει Αληθινή Αστρολογία”? Του απάντησα πολύ απλά, να ακολουθούμε τους κανόνες δεοντολογίας, να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τους άλλους, να λέμε πάντα την αλήθεια. Και με τον καιρό, αυτή την στάση ο κόσμος θα εκτιμήσει.
Η Αστρολογική Κοσμολογία
Μετά την μακρά, πλην απαραίτητη εισαγωγή, περνώ στο κυρίως θέμα του παρόντος άρθρου. Είναι η κατάλληλη στιγμή για να φανερώσω ουσιώδεις γνώσεις, προβάλλοντας σημαντικές αποκαλύψεις περί της αστρολογικής κοσμολογίας. Η κοσμολογία σήμερα είναι ένας κλάδος της αστροφυσικής, ο οποίος εξετάζει το πως και γιατί γεννήθηκε το Σύμπαν, τι υπήρχε ενδεχομένως πριν από αυτό, και ποια θα είναι η πιθανή κατάληξή του. Παράλληλα όμως, η κοσμολογία ήταν και παραμένει ένας αφ' εαυτού φιλοσοφικός κλάδος που επιχειρεί να δώσει απαντήσεις μέσα από την ανάλυση του θαυμαστού κόσμου της δημιουργίας του Σύμπαντος. Κατ' επέκταση, αν επιχειρήσουμε να συνδέσουμε την φιλοσοφική κοσμολογία με την αστρολογία, ιχνηλατούμε βαθύτερες αιτίες της Δημιουργίας (δείτε μια καλλιτεχνική απεικόνιση θεϊκού συναισθήματος):
Αρχαιολογικά ευρήματα από όλο τον κόσμο, δείχνουν ότι ναοί που χτίστηκαν από τα πανάρχαια χρόνια -σε συγκεκριμένα ενεργειακά σημεία της Γης-, αποτελούσαν αστρολατρευτικά κέντρα, πλήρως ευθυγραμμισμένα με ουράνιους αστερισμούς: οι πυραμίδες της Αιγύπτου και των Αζτέκων, το Στόουνχεντζ, τα αγάλματα της νήσου του Πάσχα, κλπ. Όλες αυτές οι μεγαλοπρεπείς κατασκευές αποσκοπούσαν στην δημιουργία κατάλληλων σκιών, ούτως ώστε να σχηματίζουν αστρικές καθετοποιήσεις, προβάλλοντας έτσι τους αστερισμούς με τους οποίους συνδέονταν.
Από την λέξη σκιά θα μπορούσε κάποτε να προέρχεται η λέξη θρησκεία, σε παρετυμολογία: “θύω την σκιά”, που ερμηνεύεται “θυσιάζω την σκιά” -προκειμένου να διατηρήσω αναλλοίωτο το σχήμα της ιερότητας ενός συγκεκριμένου χώρου-, όπως συνέβη με την Σφίγγα μπροστά από την πυραμίδα του Χεφρίνου. Οι ιεροί χώροι εντοπίζονται σε κομβικά σημεία της Γης που παρατηρείται αυξημένη ενέργεια -είτε θετικής, είτε αρνητικής πόλωσης-, επειδή τους διασχίζουν ηλεκτρομαγνητικά κανάλια, τα οποία ανά τόπο ονομάζονται: γραμμές Lay, τελλουρικά ρεύματα, μονοπάτια του δράκου, Πράνα, κλπ.
Τα εν λόγω σημεία έχουν εντοπιστεί από τα πανάρχαια χρόνια, σε όλη την υφήλιο. Και αν ρίξουμε μια ματιά στην ροή της ιστορίας και του πολιτισμού, παρατηρούμε ότι είθισται να χτίζονται ιερά πάνω σε αρχαιότερα ευρήματα. Όχι μόνο χριστιανικές εκκλησίες. Λόγου χάρη, η Ακρόπολη των Αθηνών έχει χτιστεί πάνω σε αρχαιότερο Μυκηναϊκό μέγαρο, το οποίο είχαν καταστρέψει οι Πέρσες. Ο δε Παρθενώνας του Ικτίνου και του Καλλικράτη, έχει χτιστεί πάνω σε αρχαιότερο ναό της Παλλάδος Αθηνάς, στην ύπαρξη του οποίου αναφέρεται ο Όμηρος τον 8ο π.Χ. αιώνα.
Ασφαλώς η ανωτέρω παρετυμολογία που εν τάχει παρουσίασα, δεν έχει καμιά σχέση με την σύγχρονη έννοια της θρησκείας. Το ξεκαθαρίζω. Γιατί σήμερα με την λέξη θρησκεία εννοούμε το σύνολο των λατρευτικών τύπων με τους οποίους εκδηλώνουμε την πίστη μας στον Θεό (εξηγώ παρακάτω).
Τους τελευταίους αιώνες τείνει να αποσαφηνιστεί η διαφορετική κοσμοαντίληψη που παρουσιάζει η θρησκεία σε σχέση με την αστρολογία. Γιατί η θρησκεία έχει ένα πνευματικό περιεχόμενο, καθώς υποστηρίζει ότι τα πάντα είναι δημιουργήματα του ενός και μοναδικού Θεού. Ενώ η αστρολογία διατηρεί ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο, βάσει του οποίου δέχεται ότι τα πάντα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, και αλληλοεπηρεάζονται -στον βαθμό που αναλογεί στο καθένα-.
Κατά συνέπεια, η θρησκεία μάς βοηθά στο να ενδυναμώνουμε την πίστη μας στον ένα και μοναδικό Δημιουργό, ενώ μέσα από την ενασχόληση της αστρολογίας συνειδητοποιούμε το μεγαλείο της δημιουργίας Του. Και από την στιγμή που η αστρολογία δεν υπεισέρχεται στην πίστη κανενός, δεν υφίσταται υπαρξιακή σύγκρουση, τα όρια γίνονται ευδιάκριτα, αφού και οι δύο μπορούν να συνυπάρχουν σε ρόλους ξεχωριστούς.
Από την λέξη σκιά θα μπορούσε κάποτε να προέρχεται η λέξη θρησκεία, σε παρετυμολογία: “θύω την σκιά”, που ερμηνεύεται “θυσιάζω την σκιά” -προκειμένου να διατηρήσω αναλλοίωτο το σχήμα της ιερότητας ενός συγκεκριμένου χώρου-, όπως συνέβη με την Σφίγγα μπροστά από την πυραμίδα του Χεφρίνου. Οι ιεροί χώροι εντοπίζονται σε κομβικά σημεία της Γης που παρατηρείται αυξημένη ενέργεια -είτε θετικής, είτε αρνητικής πόλωσης-, επειδή τους διασχίζουν ηλεκτρομαγνητικά κανάλια, τα οποία ανά τόπο ονομάζονται: γραμμές Lay, τελλουρικά ρεύματα, μονοπάτια του δράκου, Πράνα, κλπ.
Τα εν λόγω σημεία έχουν εντοπιστεί από τα πανάρχαια χρόνια, σε όλη την υφήλιο. Και αν ρίξουμε μια ματιά στην ροή της ιστορίας και του πολιτισμού, παρατηρούμε ότι είθισται να χτίζονται ιερά πάνω σε αρχαιότερα ευρήματα. Όχι μόνο χριστιανικές εκκλησίες. Λόγου χάρη, η Ακρόπολη των Αθηνών έχει χτιστεί πάνω σε αρχαιότερο Μυκηναϊκό μέγαρο, το οποίο είχαν καταστρέψει οι Πέρσες. Ο δε Παρθενώνας του Ικτίνου και του Καλλικράτη, έχει χτιστεί πάνω σε αρχαιότερο ναό της Παλλάδος Αθηνάς, στην ύπαρξη του οποίου αναφέρεται ο Όμηρος τον 8ο π.Χ. αιώνα.
Ασφαλώς η ανωτέρω παρετυμολογία που εν τάχει παρουσίασα, δεν έχει καμιά σχέση με την σύγχρονη έννοια της θρησκείας. Το ξεκαθαρίζω. Γιατί σήμερα με την λέξη θρησκεία εννοούμε το σύνολο των λατρευτικών τύπων με τους οποίους εκδηλώνουμε την πίστη μας στον Θεό (εξηγώ παρακάτω).
Τους τελευταίους αιώνες τείνει να αποσαφηνιστεί η διαφορετική κοσμοαντίληψη που παρουσιάζει η θρησκεία σε σχέση με την αστρολογία. Γιατί η θρησκεία έχει ένα πνευματικό περιεχόμενο, καθώς υποστηρίζει ότι τα πάντα είναι δημιουργήματα του ενός και μοναδικού Θεού. Ενώ η αστρολογία διατηρεί ένα φιλοσοφικό υπόβαθρο, βάσει του οποίου δέχεται ότι τα πάντα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, και αλληλοεπηρεάζονται -στον βαθμό που αναλογεί στο καθένα-.
Κατά συνέπεια, η θρησκεία μάς βοηθά στο να ενδυναμώνουμε την πίστη μας στον ένα και μοναδικό Δημιουργό, ενώ μέσα από την ενασχόληση της αστρολογίας συνειδητοποιούμε το μεγαλείο της δημιουργίας Του. Και από την στιγμή που η αστρολογία δεν υπεισέρχεται στην πίστη κανενός, δεν υφίσταται υπαρξιακή σύγκρουση, τα όρια γίνονται ευδιάκριτα, αφού και οι δύο μπορούν να συνυπάρχουν σε ρόλους ξεχωριστούς.
Η Μεγάλη Έκρηξη δημιούργησε την ύλη του Σύμπαντος -αυτό ισχυρίζονται σήμερα οι ειδικοί-. Όμως μονάχα μορφές ύλης δημιούργησε, τίποτε περισσότερο. Δεν δημιούργησε καμιά ζωή. H δημιουργία της ζωής προϋποθέτει ευφυή σκέψη και αυτοσυνείδηση. Τέτοιες ιδιότητες δεν υπάρχουν στην ύλη. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ζωή -έτσι όπως την ξέρουμε-, δεν δημιουργήθηκε ταυτόχρονα με την Μεγάλη Έκρηξη, αλλά πάρα πολύ αργότερα, μέσω μιας διαδικασίας η οποία ονομάζεται Βιογένεση.
Το μεγαλείο του Απόλυτου, του υπέρλογου Όντος που χαρακτηρίζουμε Θεό, είναι ότι δημιουργεί ευφυή μοντέλα ζωής, τα οποία εν συνεχεία εμφανίζουν την ικανότητα να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται αυτόνομα, όπως παρατηρούμε στους κλάδους του DNA. Δηλαδή ακολουθούν κι αυτά αυθεντικές αναπαραστάσεις του προτύπου της Δημιουργίας, αφού ο Θεός είναι “πανταχού παρών και τα πάντα πληρών”: βρίσκεται μέσα μας, έξω μας, γύρω μας και παντού.
Εντούτοις δεν σταματά εκεί το μεγαλείο του υπέρτατου Δημιουργού, αφού επιτρέπει ελευθερία στα ευφυή δημιουργήματά του. Τους προσφέρει δηλαδή την ικανότητα της ελεύθερης βούλησης, ούτως ώστε να μπορούν να αυτοδιαχειρίζονται την ζωή τους. Τα πάντα εν σοφία εποίησε, τίποτα όμως δεν έκανε τέλειο, για να του προσφέρει την δυνατότητα να τελειοποιηθεί. Που σημαίνει, κάθε άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος για να μπορεί να αυτοδιαχειρίζεται την ζωή του, ανάλογα με την πνευματική και ηθική του υπόσταση. Γι' αυτό υπερισχύει το ανθρώπινο στοιχείο στις κοινωνίες: βλέπουμε άνθρωπος να αγαπάει άνθρωπο, άνθρωπος να βοηθάει άνθρωπο, άνθρωπος να θεραπεύει άνθρωπο.
Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα. Κατά συνέπεια, γεννηθήκαμε και ζούμε ενταγμένοι στο εξελικτικό του πρόγραμμα. Λόγου χάρη, αν δεν υπήρχαν αρρώστιες, τι σκοπό θα είχε η ιατρική? Ποιος θα ενδιαφερόταν να μάθει πως λειτουργεί το σώμα μας? Το ανθρώπινο είδος συνεχίζει να εξελίσσεται, σε μια προσπάθεια να προσεγγίσει τον Δημιουργό, το μεγαλείο του οποίου αποδέχεται ακόμη και τους αγνωστικιστές. Μια γενετική μελέτη που εξέτασε το DNA 210.000 ανθρώπων σε ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία, επιβεβαιώνει ότι με βάση την θεωρία της ανθρωπογένεσης, εξελισσόμαστε -έστω και με πολύ αργό ρυθμό-, καθώς με την πάροδο του χρόνου εξαλείφουμε γενετικές μεταλλάξεις που δεν είναι ευνοϊκές για την επιβίωση του είδους μας.
Ο Θεός είναι ο Δημιουργός της εξέλιξης των πάντων. Ακόμα κι αυτοί που λένε ότι δεν τον πιστεύουν, αφού ξεστομίζουν το όνομά του, εννοιολογικά αναφέρονται σε Εκείνον. Τι είναι λοιπόν ο Θεός? Αναζητώντας μια προσωπική απάντηση, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι ανώτερη διάνοια, συμπαντική ενέργεια και κοσμική δύναμη, γεμάτη αγάπη. Όπως ο Ήλιος φωτίζει όλο τον κόσμο επειδή προσφέρει φως, έτσι και ο Θεός αγαπά όλο τον κόσμο, επειδή έχει προσφέρει αγάπη. Και όπως το φως του Ήλιου πέφτει αδιάκριτα σε όλα τα αντικείμενα, έτσι και η αγάπη του Θεού έχει διαχυθεί παντού, χωρίς διακρίσεις. Γιατί ο Θεός έχει προσφέρει άνευ όρων αγάπη. Και όπως στεκόμαστε κάτω από τις ακτίνες του Ήλιου όταν θέλουμε να ζεσταθούμε, έτσι θα πρέπει να μετακινηθούμε συνειδησιακά, ώστε να προσεγγίσουμε την πηγή της αγάπης, για να είμαστε πιο κοντά στον Δημιουργό. Επειδή η αίσθηση της αγάπης είναι για εμάς τους ανθρώπους, ο κώδικας μέσω του οποίου αντιλαμβανόμαστε την ενότητα των πάντων.
Μια σοφή διαπίστωση έκανε τον 5ο π.Χ. αιώνα ο Αναξαγόρας: ο άνθρωπος έρχεται στην ζωή για να θαυμάσει το αριστούργημα του ουρανού και την τάξη που περιβάλλει ολόκληρη την πλάση. Ότι βλέπουμε γύρω μας, το οφείλουμε αποκλειστικά στον Παντοδύναμο. Αλλά ο Θεός ΔΕΝ παρεμβαίνει στην διαδικασία της εξέλιξης. Δεν παρεμβαίνει, σε βαθμό που επιτρέπει ακόμη και να τον αμφισβητούν! Τέτοιας έκτασης είναι το μεγαλείο Του. Βέβαια η προσευχή -με την έννοια της δέησης, της παράκλησης, της ικεσίας-, είναι το κανάλι που συνδέει τον άνθρωπο με τον Δημιουργό, και προκαλεί κατά καιρούς θαύματα διαμέσου της πίστεως.
Η πίστη στον Θεό προϋποθέτει a priori αποδοχή ενός κοσμικού σχεδίου. Που σημαίνει ότι τα γεγονότα που εκτυλίσσονται γύρω μας δεν είναι χαοτικό συνονθύλευμα τυχαίων περιστατικών. Ωστόσο έχω παρατηρήσει ότι οι προσευχές μας είναι εγωιστικές, γιατί πάντα καταλήγουμε να ζητάμε κάτι από Εκείνον. Λέμε “Κύριε, εσύ που δημιούργησες όλο τον κόσμο κι εμένα, Εσύ που μπορείς να κάνεις τα πάντα, σε παρακαλώ να με έχεις καλά”. Ή “σε παρακαλώ Μεγαλοδύναμε, βοήθησέ με στην άλφα ή βήτα δοκιμασία που αντιμετωπίζω”.
Δεν έχω δει άνθρωπο να προσεύχεται λέγοντας “Θεέ μου, σε ευγνωμονώ που υπάρχεις Εσύ, και δημιούργησες το Σύμπαν, το οποίο εφεκτικά αντιλαμβάνομαι να λειτουργεί με τρόπο συστημικό”. Μολαταύτα, πιστεύω ακράδαντα στην δύναμη που έχει η προσευχή του καθενός, -όπως κι αν ειπωθεί-, διότι απευθύνεται στον Παντοδύναμο. Όταν κάνουμε καλές πράξεις δοξάζουμε τον Θεό.
Όλα αυτά που διαβάζετε προέρχονται από μελέτη ενός ιδιαίτερου κλάδου της αστρολογίας που ονομάζεται Αστροσοφία. Σύμφωνα με την οποία, το σπουδαιότερο επίτευγμα ενός ανθρώπου θεωρείται η δημιουργία απογόνων, καθώς είναι το σπουδαιότερο πρότυπο του Σύμπαντος, -και μάλιστα στην πιο αυθεντική αναπαράσταση που θα μπορούσε κανείς να επαναλάβει-: αναφέρομαι στην γέννηση της ζωής, στην δημιουργία.
Πως γίνεται η δημιουργία ενός πλάσματος? Καταρχήν πρέπει να αναφερθώ στο θαύμα της ζωής. Η ψυχή θεωρείται παλμοδονούμενη ενέργεια υπερυψηλών συχνοτήτων -και κατά τον Πλάτωνα είναι αθάνατη επειδή συγγενεύει με τις ιδέες, οι οποίες είναι εξίσου αθάνατες-. Η ψυχή υπερβατικά κατέρχεται από το αιθερικό πεδίο και “συμπυκνούται” εντός του υλικού πεδίου, την στιγμή που οι επιστήμονες παρατηρούν στο μικροσκόπιο το ξεκίνημα της πρώτης διαίρεσης ενός γονιμοποιημένου ωαρίου.
Ερχόμαστε στην Γη για να μάθουμε εξελικτικές πληροφορίες, κανόνες και τρόπους χειρισμού του τρισδιάστατου κόσμου μας. Οι εκάστοτε -φαινομενικά άσχετες- γνώσεις που συσσωρεύουμε από το “σχολείο της ζωής” εμπλουτίζουν την ευφυΐα μας και διευρύνουν τους ορίζοντές μας, επεκτείνουν το πνεύμα μας και αυξάνουν την συνειδητότητά μας. Αλλά το κατά πόσο θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι εξαρτάται από τον βαθμό της ηθικής μας υπόστασης, η οποία φαίνεται από το σύνολο του ωροσκοπίου μας.
Αντιλαμβάνομαι πως αυτά δεν μπορούν να αφομοιωθούν εύκολα, πόσο μάλλον να γίνουν κατανοητά σε κόσμο που θα τα διαβάσει για πρώτη φορά, ίσως μοιάζουν σαν “παραμύθι”. Αν δεν τα εξηγήσω, έστω περιληπτικά, ενδέχεται να τα απορρίψετε σαν επουσιώδη. Ας επιχειρήσω να θίξω εν συντομία τις βασικές αρχές.
Το θαύμα της ζωής συντελείται διαρκώς διαμέσου της αναπαραγωγής των ειδών. Είναι μια εντελώς φυσική διαδικασία, το πιο ισχυρό συμπαντικό αρχέτυπο, βαθιά ριζωμένο μέσα στο DNA. Η ψυχή μετέχει εξ ορισμού στην ζωή. Κάθε μέρα που περνά, γεννιέται αμέτρητος πληθυσμός μορφών ζωής, από μυρμήγκια μέχρι ελέφαντες. Ο πλανήτης μας σφύζει από ζωή, αφού έχει ορθάνοιχτες τις ενεργειακές του Πύλες για δημιουργία και διαιώνιση σχεδόν κάθε μορφής ζωής. Σε αυτό συμβάλει και η κοσμική ακτινοβολία, η οποία επαυξάνει την επιθυμία αναπαραγωγής των ειδών -τούτο είναι επιστημονικά διαπιστωμένο-.
Το θαύμα της ζωής ενός γήινου όντος, -όπως ο άνθρωπος-, ξεκινά από την σύλληψη. Ο αστρολόγος Paul Choisnard πρότεινε την θεωρία των κληρονομικών νόμων αστρικής φύσεως, που ορίζει την μετάδοση από τους γονείς μίας ορισμένης πλανητικής ευαισθησίας, η οποία υποδεικνύεται από τις όψεις του γενέθλιου ωροσκοπίου, καθώς και από μία τάση του παιδιού να γεννηθεί κάτω από μερικές πλανητικές θέσεις παρόμοιες με τους γεννήτορές του. Γι' αυτό βλέπουμε το ζώδιο του Ήλιου ή της Σελήνης ή του Ωροσκόπου να επαναλαμβάνεται στις οικογένειες.
Στην συνέχεια ο στατιστικολόγος Michel Gauguelin εξέφρασε την άποψη ότι το έμβρυο επηρεάζεται από τις πλανητικές μεταβολές -ιδίως της Σελήνης-, καθώς ο οργανισμός του διαμορφώνεται στους εννέα μήνες κύησης μέσα στο αμνιακό υγρό. Το έμβρυο οξυγονώνεται και τρέφεται μέσω του ομφάλιου λώρου που το συνδέει με την μητέρα του. Πρόκειται για μια αμιγώς “σεληνιακή περίοδο”, ένα δεκτικό στάδιο ζωής, όπου το έμβρυο είναι απόλυτα εξαρτημένο από την μητέρα του. Και αν είναι εφικτό να μελετήσουμε το ακριβές ωροσκόπιο της σύλληψης, τότε μπορούμε να ξέρουμε αστρολογικά εάν το έμβρυο θα αναπτυχθεί σωστά και εάν θα έχει καλή έκβαση στην γέννα.
Ο Gauguelin προχώρησε ακόμη παραπέρα, λέγοντας ότι, καθώς αναπτύσσονται οι κλάδοι στο DNA του εμβρύου και διαμορφώνουν τους νευρώνες του εγκεφάλου του, ενεργοποιούν μορφογενετικές μνήμες εκατομμυρίων ετών, στην προσπάθειά τους να αφουγκραστούν με την παραμικρή λεπτομέρεια τις συνεχώς μεταβαλλόμενες εξισώσεις των πλανητικών θέσεων. Συμπέρανε έτσι ο Gauguelin ότι, κατά την διάρκεια της κύησης, καθώς το έμβρυο αναπτύσσει σχηματομορφή, υποσυνείδητα επιλέγει μετά τον έκτο μήνα την κατάλληλη χωροχρονική στιγμή που θα γεννηθεί, αυξάνοντας τα επίπεδα ωκυτοσίνης και άλλων ορμονών μέσω της κυκλοφορίας του αίματος που διεγείρουν την διογκωμένη μήτρα της μητέρας, προκειμένου να της προκαλέσει τις ανάλογες συσπάσεις που θα επιφέρουν τοκετό.
Σήμερα τα περισσότερα βρέφη στα μαιευτήρια γεννιούνται με καισαρική τομή. Το γεγονός αυτό δεν αλλάζει στο παραμικρό τα αστρολογικά δεδομένα, γιατί μόλις ένα βρέφος βγει από την κοιλιά της μητέρας του, και του κόψουν τον ομφάλιο λώρο, παίρνει την πρώτη του αυτόνομη ανάσα οξυγόνου από τους πνεύμονες. Αυτή είναι η σημαντικότερη στιγμή, -της πρώτης εισπνοής-, διότι ο νεογέννητος άνθρωπος “σφραγίζεται” τρόπον τινά με τους πλανητικούς συσχετισμούς που επικρατούν στον ουράνιο θόλο. Αυτές οι συνιστώσες αποτυπώνονται για πάντα στο ασυνείδητό του, και κατά την διάρκεια του βίου του αποκτά βαθμιαία την συνείδησή τους. Επομένως, με αυτή την πρώτη του εισπνοή, ο νεογέννητος άνθρωπος συνδέεται με την συμπυκνωμένη αστρολογική πληροφορία της συγκεκριμένης χωροχρονικής στιγμής, την οποία προβάλλει σε όλη την διάρκεια της ζωής του, με διαρκείς αναπαραστάσεις της ιστορίας του Σύμπαντος.
Το θαύμα της ζωής ενός γήινου όντος, -όπως ο άνθρωπος-, ξεκινά από την σύλληψη. Ο αστρολόγος Paul Choisnard πρότεινε την θεωρία των κληρονομικών νόμων αστρικής φύσεως, που ορίζει την μετάδοση από τους γονείς μίας ορισμένης πλανητικής ευαισθησίας, η οποία υποδεικνύεται από τις όψεις του γενέθλιου ωροσκοπίου, καθώς και από μία τάση του παιδιού να γεννηθεί κάτω από μερικές πλανητικές θέσεις παρόμοιες με τους γεννήτορές του. Γι' αυτό βλέπουμε το ζώδιο του Ήλιου ή της Σελήνης ή του Ωροσκόπου να επαναλαμβάνεται στις οικογένειες.
Στην συνέχεια ο στατιστικολόγος Michel Gauguelin εξέφρασε την άποψη ότι το έμβρυο επηρεάζεται από τις πλανητικές μεταβολές -ιδίως της Σελήνης-, καθώς ο οργανισμός του διαμορφώνεται στους εννέα μήνες κύησης μέσα στο αμνιακό υγρό. Το έμβρυο οξυγονώνεται και τρέφεται μέσω του ομφάλιου λώρου που το συνδέει με την μητέρα του. Πρόκειται για μια αμιγώς “σεληνιακή περίοδο”, ένα δεκτικό στάδιο ζωής, όπου το έμβρυο είναι απόλυτα εξαρτημένο από την μητέρα του. Και αν είναι εφικτό να μελετήσουμε το ακριβές ωροσκόπιο της σύλληψης, τότε μπορούμε να ξέρουμε αστρολογικά εάν το έμβρυο θα αναπτυχθεί σωστά και εάν θα έχει καλή έκβαση στην γέννα.
Ο Gauguelin προχώρησε ακόμη παραπέρα, λέγοντας ότι, καθώς αναπτύσσονται οι κλάδοι στο DNA του εμβρύου και διαμορφώνουν τους νευρώνες του εγκεφάλου του, ενεργοποιούν μορφογενετικές μνήμες εκατομμυρίων ετών, στην προσπάθειά τους να αφουγκραστούν με την παραμικρή λεπτομέρεια τις συνεχώς μεταβαλλόμενες εξισώσεις των πλανητικών θέσεων. Συμπέρανε έτσι ο Gauguelin ότι, κατά την διάρκεια της κύησης, καθώς το έμβρυο αναπτύσσει σχηματομορφή, υποσυνείδητα επιλέγει μετά τον έκτο μήνα την κατάλληλη χωροχρονική στιγμή που θα γεννηθεί, αυξάνοντας τα επίπεδα ωκυτοσίνης και άλλων ορμονών μέσω της κυκλοφορίας του αίματος που διεγείρουν την διογκωμένη μήτρα της μητέρας, προκειμένου να της προκαλέσει τις ανάλογες συσπάσεις που θα επιφέρουν τοκετό.
Σήμερα τα περισσότερα βρέφη στα μαιευτήρια γεννιούνται με καισαρική τομή. Το γεγονός αυτό δεν αλλάζει στο παραμικρό τα αστρολογικά δεδομένα, γιατί μόλις ένα βρέφος βγει από την κοιλιά της μητέρας του, και του κόψουν τον ομφάλιο λώρο, παίρνει την πρώτη του αυτόνομη ανάσα οξυγόνου από τους πνεύμονες. Αυτή είναι η σημαντικότερη στιγμή, -της πρώτης εισπνοής-, διότι ο νεογέννητος άνθρωπος “σφραγίζεται” τρόπον τινά με τους πλανητικούς συσχετισμούς που επικρατούν στον ουράνιο θόλο. Αυτές οι συνιστώσες αποτυπώνονται για πάντα στο ασυνείδητό του, και κατά την διάρκεια του βίου του αποκτά βαθμιαία την συνείδησή τους. Επομένως, με αυτή την πρώτη του εισπνοή, ο νεογέννητος άνθρωπος συνδέεται με την συμπυκνωμένη αστρολογική πληροφορία της συγκεκριμένης χωροχρονικής στιγμής, την οποία προβάλλει σε όλη την διάρκεια της ζωής του, με διαρκείς αναπαραστάσεις της ιστορίας του Σύμπαντος.
Η σύγχρονη φυσική έχει πειραματικά αποδείξει ότι χρόνος δεν υπάρχει, γιατί σε υποατομικό επίπεδο όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα. Η αίσθηση του χρόνου εμφανίζεται στον κυτταρικά δημιουργημένο άνθρωπο. Με άλλα λόγια, ο χρόνος (και ο χώρος) είναι μια ψευδαίσθηση της εγκεφαλικής μας λειτουργίας, -εξαιτίας της ανθρώπινης φυσιολογίας-, η οποία στρεβλώνει την αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο μας.
Μέχρι πρότινος επικρατούσε η άποψη ότι ο χώρος γίνεται αντιληπτός από τον εγκέφαλό μας σαν ένα κατασκεύασμα που μας δίνει την ψευδαίσθηση πως υπάρχουν μυριάδες χωριστά αντικείμενα. Όμως η ψευδαίσθηση καταρρίφθηκε από την “κβαντική διεμπλοκή”. Έτσι ονομάζεται το επιστημονικό φαινόμενο που επιτρέπει σε δυο σωματίδια (π.χ. φωτόνια) να συμπεριφέρονται παρόμοια, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται.
Πιο συγκεκριμένα, όταν ταυτόχρονα δημιουργούνται δυο υποατομικά σωματίδια, συσχετίζονται για πάντα μεταξύ τους. Που σημαίνει πως αν επιχειρήσουμε να μετρήσουμε κάποια ιδιότητα του ενός, ακαριαία θα μεταβληθεί ανάλογα η αντίστοιχη ιδιότητα του δευτέρου, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται -ακόμη κι αν στέλναμε το πρώτο στο ένα άκρο του Σύμπαντος και το δεύτερο στο άλλο άκρο του Σύμπαντος-. Η πληροφορία ταξιδεύει με άπειρη ταχύτητα, δεν μεσολαβεί ούτε χώρος, ούτε χρόνος! Το φαινόμενο ονομάζεται “κβαντική τηλεμεταφορά” και επαληθεύτηκε πειραματικά το 1997 από τον Αυστριακό φυσικό Anton Zeilinger.
Η κβαντική διεμπλοκή -ως επιστημονικά επαληθευμένο πλέον φαινόμενο-, σήμερα χρησιμοποιείται σε δορυφορικά συστήματα για μέγιστη κρυπτογράφηση των τηλεπικοινωνιών. Όμως αυτό που αξίζει να κρατήσουμε ως πιο σημαντικό, η κβαντική διεμπλοκή δεν παρατηρείται μόνο σε εργαστηριακά πειράματα στον μικρόκοσμο, αλλά και σε πολύ μεγαλύτερες κλίμακες. Αν δεχτούμε την θεωρία ότι συνέβη η Μεγάλη Έκρηξη, τότε, αφού τα πάντα δημιουργήθηκαν μαζί, είναι ακόμη συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, η Elisabeth Rieper με τους συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης, υπαινίσσονται ότι το φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής ενδέχεται να είναι αυτό που κρατά ενωμένη την διπλή έλικα του DNA (πηγή New Journal of Physics).
Με την κβαντική διεμπλοκή βλέπουμε ότι παρουσιάζεται μια νέα θεώρηση του κόσμου, η οποία ενδυναμώνει τα επιχειρήματα των αστρολόγων που ασπάζονται τις αστρικές αλληλεπιδράσεις. Αφού έτσι μπορούν πλέον να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους, γιατί δύο εντελώς διαφορετικά βρέφη -από ξεχωριστές οικογένειες-, όταν γεννιούνται ταυτόχρονα -στο ίδιο μαιευτήριο, την ίδια ημέρα, ακριβώς την ίδια ώρα και σχεδόν το ίδιο λεπτό-, έχουν πανομοιότυπα ωροσκόπια: εκείνη την στιγμή υπάρχει μία απόλυτα συγκεκριμένη διάταξη των πλανητών στον ουράνιο θόλο, η οποία αποτυπώνεται από κοινού στα νεογέννητα βρέφη. Και είναι η ίδια αστρολογική ταυτότητα την οποία εκφράζουν, μεγαλώνοντας.
Η κβαντική διεμπλοκή εξηγεί και τις πλανητικές τάσεις που βλέπουμε. Το μυστικό για όλα αυτά τα φαινόμενα αποκαλύπτεται από την ύπαρξη του αιθέρα (δείτε παρακάτω). Γι' αυτό παραμένω υπέρ της ιδέας ότι η θεωρία της αστρολογίας αποδεικνύεται μέσω στατιστικών επαληθεύσεων. Από μελέτες όπως: του αστρονόμου Percy Seymour, του ψυχολόγου Michael Gauguelin, του Δρ. Hans Eysenck, του ψυχολόγου Vernon Clark, του καθηγητή Suitbert Ertel, του Δρ. Geoffrey Dean, του ψυχολόγου Arno Muller, της Δρ. Sara Ridgley, της ψυχολόγου Maritha Pottenger, του Δρ. Jan Ruis, του αστρολόγου Jeff Mayo και της αστρολόγου Judith Hill.
Αλλά για να εξελιχθεί η αστρολογία στο βαθμό που της αξίζει, πρέπει να δημιουργηθούν ερευνητικές ομάδες που θα συνεργαστούν με πιστοποιημένα εκπαιδευτήρια ανά τον κόσμο, με στόχο να κατασκευαστεί διεθνής βάση δεδομένων με σύγχρονα αστρολογικά κριτήρια, τα οποία θα στηριχτούν αμιγώς σε στατιστικά στοιχεία -είναι πολυετές project που προϋποθέτει μεγάλα κονδύλια-.
Όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε ίδιοι. Αυτό αξίζει να θυμόμαστε. Από κει και πέρα, μέσω της αστρολογίας αναγνωρίζουμε την διαφορετικότητα: με τα 12 ζώδια ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους σε 12 αστρολογικές ομάδες, ανάλογα με τις ιδιαίτερες ικανότητες με τις οποίες γεννιέται ο καθένας, -λέμε π.χ. ότι ο Κριός είναι καλός στο να ξεκινάει πράγματα, ο Ταύρος να τα διατηρεί, οι Δίδυμοι να τα προωθούν, κ.ο.κ-.
Συνεπώς, κανένα ζώδιο δεν υπερτερεί ούτε υπολείπεται σε σχέση με τα υπόλοιπα, -αφού ο καθένας μας έχει το ιδιαίτερο ταλέντο για το οποίο είναι πλασμένος-, αρκεί να συνεργαζόμαστε αρμονικά με όλα τα άλλα ζώδια, σαν τα γρανάζια ενός καλοκουρδισμένου ρολογιού. Τότε προοδεύουν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Και το επαναλαμβάνω για να εντυπωθεί, επειδή έχει τεράστια σημασία: όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι, στην χαρά, στην φιλία, στην αγάπη, στον έρωτα, στον πόνο, στην αρρώστια, ακόμη και στο φυσικό τέλος της ύπαρξής μας (όταν περνούμε από το matrix στην αιωνιότητα).
Στο δωρεάν βιβλίο μου για το μέλλον έχω γράψει πως ο άνθρωπος θα καταφέρει μυριάδες πράγματα εντός της τρέχουσας χιλιετίας, αλλά δεν θα κερδίσει την αθανασία. Παρόλο που στις μέρες μας εφαρμόζεται η κρυονική ως τεχνολογία έγκαιρης κατάψυξης ενός νεκρού, προτού προλάβει να αρχίσει η αποσύνθεση του σώματός του. Από την στιγμή που ο θάνατος προκαλέσει μείζων απώλεια ενέργειας και δυνάμεων (παύση καρδιακού παλμού), οι Κρυονιστές αφαιρούν το αίμα του πεθαμένου και το αντικαθιστούν με μια κρυοπροστατευτική ουσία, μη τοξική, εμπλουτισμένη με ποσότητα σακχάρου ή γλυκόζης, για να μην αυξηθεί το ιξώδες και δημιουργηθούν κρύσταλλοι στα κύτταρα, ούτως ώστε να μην καταστραφούν από το ακραίο ψύχος.
Στην συνέχεια, οι υπερχαμηλές θερμοκρασίες κατάψυξης που υποβάλλουν το πτώμα (υγρό άζωτο -196 βαθμών Κελσίου), σταματούν την μοριακή αποσύνθεση, με αποτέλεσμα το κουφάρι να παραμένει σε σταθερή κατάσταση (σε βιοστασία). Και ενώ η βιοστασία διατηρεί την αρχική φυσική μορφή ενός νεκρού σε στατική κατάσταση, η αδράνεια δεν την διατηρεί. Γιατί ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση από την ίδια την Φύση. Κάθε σώμα είναι προγραμματισμένο από την Φύση να αποσυντίθεται μετά θάνατον. Αλλά η ματαιότης δεν έχει όρια!
Από την άλλη μεριά, οι Κρυοβιολόγοι πιστεύουν πως η καταστροφή των κυττάρων από το ισχυρό ψύχος είναι ανεπανόρθωτη. Δείτε για παράδειγμα την ζημιά των πρωτεϊνών, το σχήμα της δομής των οποίων αλλοιώνεται δραματικά, όταν καταψύχονται. Δεν χρειάζεται να έχουμε ειδικές γνώσεις για να το καταλάβουμε. Αν συγκρίνουμε την γεύση που έχει το φρέσκο ψάρι ή κρέας σε σχέση με τα κατεψυγμένα, νοιώθουμε αμέσως την διαφορά, -πόσο πιο άνοστα είναι-, επειδή το σχήμα της δομής των ζωικών πρωτεϊνών δεν επανέρχεται στην προγενέστερη μορφή, κατά την απόψυξη.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι στο κέντρο κάθε Γαλαξία υπάρχει μια μαύρη τρύπα, γύρω από την οποία ο Γαλαξίας περιστρέφεται. Όλοι εμείς οι άνθρωποι ζούμε στις εσχατιές του δικού μας Γαλαξία, και βιώνουμε σχετικά εφήμερη ζωή. Αν καταφέρναμε να ζήσουμε σε κάποιο πλανήτη πιο κοντά προς το κέντρο του Γαλαξία, τότε η παρουσία μας θα ήταν πιο σημαντική, γιατί η διάσταση του χρόνου θα επιμηκύνονταν, και θα απολαμβάναμε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής -σε σύγκριση με τα γήινα δεδομένα (δείτε μια καλλιτεχνική απεικόνιση τρισδιάστατης ολογραφίας):
Μέχρι πρότινος επικρατούσε η άποψη ότι ο χώρος γίνεται αντιληπτός από τον εγκέφαλό μας σαν ένα κατασκεύασμα που μας δίνει την ψευδαίσθηση πως υπάρχουν μυριάδες χωριστά αντικείμενα. Όμως η ψευδαίσθηση καταρρίφθηκε από την “κβαντική διεμπλοκή”. Έτσι ονομάζεται το επιστημονικό φαινόμενο που επιτρέπει σε δυο σωματίδια (π.χ. φωτόνια) να συμπεριφέρονται παρόμοια, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται.
Πιο συγκεκριμένα, όταν ταυτόχρονα δημιουργούνται δυο υποατομικά σωματίδια, συσχετίζονται για πάντα μεταξύ τους. Που σημαίνει πως αν επιχειρήσουμε να μετρήσουμε κάποια ιδιότητα του ενός, ακαριαία θα μεταβληθεί ανάλογα η αντίστοιχη ιδιότητα του δευτέρου, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται -ακόμη κι αν στέλναμε το πρώτο στο ένα άκρο του Σύμπαντος και το δεύτερο στο άλλο άκρο του Σύμπαντος-. Η πληροφορία ταξιδεύει με άπειρη ταχύτητα, δεν μεσολαβεί ούτε χώρος, ούτε χρόνος! Το φαινόμενο ονομάζεται “κβαντική τηλεμεταφορά” και επαληθεύτηκε πειραματικά το 1997 από τον Αυστριακό φυσικό Anton Zeilinger.
Η κβαντική διεμπλοκή -ως επιστημονικά επαληθευμένο πλέον φαινόμενο-, σήμερα χρησιμοποιείται σε δορυφορικά συστήματα για μέγιστη κρυπτογράφηση των τηλεπικοινωνιών. Όμως αυτό που αξίζει να κρατήσουμε ως πιο σημαντικό, η κβαντική διεμπλοκή δεν παρατηρείται μόνο σε εργαστηριακά πειράματα στον μικρόκοσμο, αλλά και σε πολύ μεγαλύτερες κλίμακες. Αν δεχτούμε την θεωρία ότι συνέβη η Μεγάλη Έκρηξη, τότε, αφού τα πάντα δημιουργήθηκαν μαζί, είναι ακόμη συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, η Elisabeth Rieper με τους συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης, υπαινίσσονται ότι το φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής ενδέχεται να είναι αυτό που κρατά ενωμένη την διπλή έλικα του DNA (πηγή New Journal of Physics).
Με την κβαντική διεμπλοκή βλέπουμε ότι παρουσιάζεται μια νέα θεώρηση του κόσμου, η οποία ενδυναμώνει τα επιχειρήματα των αστρολόγων που ασπάζονται τις αστρικές αλληλεπιδράσεις. Αφού έτσι μπορούν πλέον να αποδείξουν τους ισχυρισμούς τους, γιατί δύο εντελώς διαφορετικά βρέφη -από ξεχωριστές οικογένειες-, όταν γεννιούνται ταυτόχρονα -στο ίδιο μαιευτήριο, την ίδια ημέρα, ακριβώς την ίδια ώρα και σχεδόν το ίδιο λεπτό-, έχουν πανομοιότυπα ωροσκόπια: εκείνη την στιγμή υπάρχει μία απόλυτα συγκεκριμένη διάταξη των πλανητών στον ουράνιο θόλο, η οποία αποτυπώνεται από κοινού στα νεογέννητα βρέφη. Και είναι η ίδια αστρολογική ταυτότητα την οποία εκφράζουν, μεγαλώνοντας.
Η κβαντική διεμπλοκή εξηγεί και τις πλανητικές τάσεις που βλέπουμε. Το μυστικό για όλα αυτά τα φαινόμενα αποκαλύπτεται από την ύπαρξη του αιθέρα (δείτε παρακάτω). Γι' αυτό παραμένω υπέρ της ιδέας ότι η θεωρία της αστρολογίας αποδεικνύεται μέσω στατιστικών επαληθεύσεων. Από μελέτες όπως: του αστρονόμου Percy Seymour, του ψυχολόγου Michael Gauguelin, του Δρ. Hans Eysenck, του ψυχολόγου Vernon Clark, του καθηγητή Suitbert Ertel, του Δρ. Geoffrey Dean, του ψυχολόγου Arno Muller, της Δρ. Sara Ridgley, της ψυχολόγου Maritha Pottenger, του Δρ. Jan Ruis, του αστρολόγου Jeff Mayo και της αστρολόγου Judith Hill.
Αλλά για να εξελιχθεί η αστρολογία στο βαθμό που της αξίζει, πρέπει να δημιουργηθούν ερευνητικές ομάδες που θα συνεργαστούν με πιστοποιημένα εκπαιδευτήρια ανά τον κόσμο, με στόχο να κατασκευαστεί διεθνής βάση δεδομένων με σύγχρονα αστρολογικά κριτήρια, τα οποία θα στηριχτούν αμιγώς σε στατιστικά στοιχεία -είναι πολυετές project που προϋποθέτει μεγάλα κονδύλια-.
Όλοι οι άνθρωποι γεννιόμαστε ίδιοι. Αυτό αξίζει να θυμόμαστε. Από κει και πέρα, μέσω της αστρολογίας αναγνωρίζουμε την διαφορετικότητα: με τα 12 ζώδια ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους σε 12 αστρολογικές ομάδες, ανάλογα με τις ιδιαίτερες ικανότητες με τις οποίες γεννιέται ο καθένας, -λέμε π.χ. ότι ο Κριός είναι καλός στο να ξεκινάει πράγματα, ο Ταύρος να τα διατηρεί, οι Δίδυμοι να τα προωθούν, κ.ο.κ-.
Συνεπώς, κανένα ζώδιο δεν υπερτερεί ούτε υπολείπεται σε σχέση με τα υπόλοιπα, -αφού ο καθένας μας έχει το ιδιαίτερο ταλέντο για το οποίο είναι πλασμένος-, αρκεί να συνεργαζόμαστε αρμονικά με όλα τα άλλα ζώδια, σαν τα γρανάζια ενός καλοκουρδισμένου ρολογιού. Τότε προοδεύουν οι ανθρώπινες κοινωνίες. Και το επαναλαμβάνω για να εντυπωθεί, επειδή έχει τεράστια σημασία: όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι, στην χαρά, στην φιλία, στην αγάπη, στον έρωτα, στον πόνο, στην αρρώστια, ακόμη και στο φυσικό τέλος της ύπαρξής μας (όταν περνούμε από το matrix στην αιωνιότητα).
Στο δωρεάν βιβλίο μου για το μέλλον έχω γράψει πως ο άνθρωπος θα καταφέρει μυριάδες πράγματα εντός της τρέχουσας χιλιετίας, αλλά δεν θα κερδίσει την αθανασία. Παρόλο που στις μέρες μας εφαρμόζεται η κρυονική ως τεχνολογία έγκαιρης κατάψυξης ενός νεκρού, προτού προλάβει να αρχίσει η αποσύνθεση του σώματός του. Από την στιγμή που ο θάνατος προκαλέσει μείζων απώλεια ενέργειας και δυνάμεων (παύση καρδιακού παλμού), οι Κρυονιστές αφαιρούν το αίμα του πεθαμένου και το αντικαθιστούν με μια κρυοπροστατευτική ουσία, μη τοξική, εμπλουτισμένη με ποσότητα σακχάρου ή γλυκόζης, για να μην αυξηθεί το ιξώδες και δημιουργηθούν κρύσταλλοι στα κύτταρα, ούτως ώστε να μην καταστραφούν από το ακραίο ψύχος.
Στην συνέχεια, οι υπερχαμηλές θερμοκρασίες κατάψυξης που υποβάλλουν το πτώμα (υγρό άζωτο -196 βαθμών Κελσίου), σταματούν την μοριακή αποσύνθεση, με αποτέλεσμα το κουφάρι να παραμένει σε σταθερή κατάσταση (σε βιοστασία). Και ενώ η βιοστασία διατηρεί την αρχική φυσική μορφή ενός νεκρού σε στατική κατάσταση, η αδράνεια δεν την διατηρεί. Γιατί ο θάνατος είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση από την ίδια την Φύση. Κάθε σώμα είναι προγραμματισμένο από την Φύση να αποσυντίθεται μετά θάνατον. Αλλά η ματαιότης δεν έχει όρια!
Από την άλλη μεριά, οι Κρυοβιολόγοι πιστεύουν πως η καταστροφή των κυττάρων από το ισχυρό ψύχος είναι ανεπανόρθωτη. Δείτε για παράδειγμα την ζημιά των πρωτεϊνών, το σχήμα της δομής των οποίων αλλοιώνεται δραματικά, όταν καταψύχονται. Δεν χρειάζεται να έχουμε ειδικές γνώσεις για να το καταλάβουμε. Αν συγκρίνουμε την γεύση που έχει το φρέσκο ψάρι ή κρέας σε σχέση με τα κατεψυγμένα, νοιώθουμε αμέσως την διαφορά, -πόσο πιο άνοστα είναι-, επειδή το σχήμα της δομής των ζωικών πρωτεϊνών δεν επανέρχεται στην προγενέστερη μορφή, κατά την απόψυξη.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι στο κέντρο κάθε Γαλαξία υπάρχει μια μαύρη τρύπα, γύρω από την οποία ο Γαλαξίας περιστρέφεται. Όλοι εμείς οι άνθρωποι ζούμε στις εσχατιές του δικού μας Γαλαξία, και βιώνουμε σχετικά εφήμερη ζωή. Αν καταφέρναμε να ζήσουμε σε κάποιο πλανήτη πιο κοντά προς το κέντρο του Γαλαξία, τότε η παρουσία μας θα ήταν πιο σημαντική, γιατί η διάσταση του χρόνου θα επιμηκύνονταν, και θα απολαμβάναμε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής -σε σύγκριση με τα γήινα δεδομένα (δείτε μια καλλιτεχνική απεικόνιση τρισδιάστατης ολογραφίας):
Όμως αυτό που αξίζει να συνειδητοποιήσουμε -σε αντιδιαστολή με τα ανωτέρω-, είναι το γεγονός ότι ως άνθρωποι έχουμε το προνόμιο να μην ζούμε σε δορυφόρο, αλλά σε έναν πλανήτη πλούσιο (την Γη), με μεγάλη δυνατότητα διαχείρισης φυσικών πόρων. Αρκεί να αγαπήσουμε αυτό που μας δόθηκε, για να το μετατρέψουμε σε επίγειο παράδεισο. Στο χέρι μας είναι. Φτάνει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, και να περιορίσουμε όσο μπορούμε την υπερκατανάλωση και το αποτύπωμα άνθρακα που θα αφήσουμε σαν κληρονομιά στις επόμενες γενεές.
Ίσως αντιτείνει κανείς το σκεπτικό μου, υποθέτοντας ότι υπάρχουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων γαιόμορφων πλανητών που ταξιδεύουν στο διάστημα. Και λοιπόν? Η Γη δεν ελαττώνει την αξία της όσο θα υπάρχει αγάπη στον κόσμο. Δεν είμαι απ' αυτούς που ισχυρίζονται ότι στο μέλλον θα σκάσουν πυρηνικά. Ούτε λέω πως θα χορηγηθούν πειραματικά χάπια ιωδίου στον πληθυσμό, για αντιμετώπιση ραδιενέργειας. Και δεν υιοθετώ την άποψη ότι τα περισσότερα παιδιά που γεννιούνται από το 2012 και μετά, μεγαλώνοντας θα βρεθούν στις πρώτες γραμμές της κρίσης. Μακριά από εμένα τέτοιοι αφορισμοί. Θέλω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, όχι μισοάδειο.
Εγώ εστιάζομαι στον Αστρολογικό Χάρτη της Νέας Εποχής που βλέπετε, -έχω εξηγήσει πως λειτουργεί στο προηγούμενο άρθρο στο blog μου-. Σύμφωνα με αυτόν τον χάρτη, πιστεύω ότι έχουμε πολλά να δούμε στο μέλλον, χιλιάδες εφευρέσεις που διαρκώς θα βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής μας, όπως ιπτάμενα αυτοκίνητα και θαλάσσια ταξί. Βαρυτικά ασανσέρ, υποθαλάσσια τούνελ, υπερηχητικά τρένα. 3D εκτυπωμένα κτήρια, υβριδική ενεργειοδότηση κατοικιών, έξυπνα σπίτια ασφαλείας που θα αναγνωρίζουν τους ιδιοκτήτες από βιομετρικά στοιχεία. Θα τελειοποιηθεί η αυτόματη μηχανική μετάφραση. Και από 275 γλώσσες που ομιλούνται σήμερα, σταδιακά θα παραμείνουν μόνο επτά κύριες γλώσσες ανά την υφήλιο.
Οι εφημερίδες θα γίνουν ηλεκτρονικές. Και τα περιοδικά. Ενώ τα βιβλία θα γίνουν ebooks. Οι ραδιοσταθμοί και τα τηλεοπτικά προγράμματα θα μεταδίδονται από το internet. Επίσης θα διαδοθεί το Internet των πραγμάτων. Θα κατασκευαστούν 3D ιατρικοί εκτυπωτές ανθρώπινων μελών και οργάνων. Θα χαρτογραφηθεί το γονιδίωμα ολόκληρου του DNA και θα αποκαλυφθούν οι βαθύτερες λειτουργίες του εγκεφάλου. Θα γίνεται τροποποίηση των επιβλαβών γονιδίων. Θα φτιαχτούν ηλεκτρονικοί υπηρέτες με τεχνητή νοημοσύνη, ολογραφικές βιτρίνες καταστημάτων, φωσφορίζουσες λεωφόροι, πυροσβεστήρες με υπόηχους, αντιβακτηριδιακά δάπεδα. Αυτοθερμαινόμενα ρούχα για τον χειμερινό παγετό, καθώς και ρούχα που θα μας δροσίζουν στον καλοκαιρινό καύσωνα. Πολυμερή υλικά που θα αυτοεπιδιορθώνονται όταν χαλάσουν. Και υπερμοριακές συσκευές με βιοδιασπώμενα νανοϋλικά που θα αποσυντίθενται μετά την χρήση τους, όταν δεν θα τα χρειαζόμαστε. Τηλεπικοινωνίες με πομποδέκτες νετρίνων. Και επανδρωμένα διαστημόπλοια με τα οποία θα ταξιδεύουμε στο αχανές διάστημα.
Θα μαθευτεί ότι το διάστημα είναι γεμάτο μικρόβια και ότι όλα τα ουράνια σώματα φιλοξενούν μορφές ζωής. Επίσης θα μαθευτεί ότι κανένα ουράνιο αντικείμενο δεν είναι ολοπαγές, καθώς επίσης ότι ο κενός χώρος του διαστήματος δεν είναι πραγματικά κενός, διότι έχει οσμή καμένου, η οποία προέρχεται από μόρια μεσοαστρικής ύλης (δηλαδή αραιά υπολείμματα ανεπαίσθητης κοσμικής σκόνης από ύλη που δεν έχει σχηματοποιηθεί σε κάποιο άστρο).
Στο μέλλον η Γη θα καλυφθεί με αντιπυραυλική ομπρέλα, κυρίως για προστασία από χτυπήματα αστεροειδών και μετεώρων. Τα δεκάδες χιλιάδες πυρηνικά όπλα που σήμερα τα κράτη διαθέτουν, είναι στην κυριολεξία πεταμένα λεφτά των φορολογουμένων. Αφού με μερικές δεκάδες εξ αυτών θα είχε καταστραφεί όλος ο πλανήτης μας! Ωστόσο ίσως αποκτήσουν μια χρησιμότητα στο μέλλον, αν τείνουν να μετατραπούν σε πυρηνικά καύσιμα πυραυλοκινητήρων, ούτως ώστε να τροφοδοτήσουν επανδρωμένα διαστημόπλοια για μακρινές αποστολές. Επίσης θα ξεκινήσουν κοντινά διαστημικά δρομολόγια αναψυχής για την ελίτ, τα οποία θα εκτελούνται με μικρότερα διαστημικά σκάφη. Όμως με το πέρασμα του χρόνου, τα διαστημικά ταξίδια θα γίνονται ολοένα πιο φτηνά και προσιτά για τον κόσμο.
Στην Σελήνη θα δημιουργήσουμε αποικίες και βάσεις εκτόξευσης, επισκευής και ανεφοδιασμού διαστημοπλοίων, -αφού προηγουμένως ανακαλύψουμε τα μυστικά της Σελήνης και δεν πάθουμε τυχόν αργύρωση του δέρματος από ενδεχόμενη επιμιξία με ελκυστικά πλάσματα που ίσως συναντήσουμε εκεί-. Εάν υπάρχουν ευφυή όντα στην Σελήνη, υποθέτω ότι θα έχουν περιπλανηθεί από πλανήτη σε πλανήτη, πριν από χιλιάδες χρόνια (άποψη των Ορφικών). Και μάλλον θα είναι ψηλά, δυνατά, συναισθηματικά, διαισθητικά, τηλεπαθητικά, αλλά ανασφαλή, ευμετάβλητα, κυκλοθυμικά όντα.
Αλλά και οι εξωγήινοι πλάσματα του Θεού δεν είναι? Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν κάποτε μαθαίναμε ότι η πλειοψηφία των εξωγήινων πιστεύει στον Θεό, περισσότερο από εμάς. Άλλωστε κι εμείς εξωγήινοι θεωρούμαστε, αφού η ζωή στην αρχέγονη Γη προήλθε από μετεωρίτη (αυτή είναι η κρατούσα επιστημονική άποψη). Οι αστρονόμοι του Ινστιτούτου Carnegie της Ουάσιγκτον έχουν καταρτίσει μια λίστα με 17.129 αστέρια κοντά στην Γη, που θα μπορούσαν να φιλοξενούν κάποιες μορφές εξωγήινης ζωής.
Ας θυμηθούμε τον σπουδαίο Κωστή Παλαμά, ο οποίος το 1895 έγραψε το ποίημα “Ποιος ξέρει στ’ άλλα τ’ άστρα”, που το 1912 δημοσιεύτηκε ως τμήμα της συλλογής του “Η πολιτεία και η μοναξιά”. Το παραθέτω από τον πέμπτο τόμο των συνολικά 16 Απάντων του Κωστή Παλαμά (εκδόσεις Γκοβόστη): «Κι αν έχουμ’ εδώ πέρα / τον Έρωτα πατέρα, / τη Συφορά βυζάστρα, / ποιος ξέρει στ’ άλλα τ’ άστρα. / Τ’ άστρα στο χάος γυρίζουν. / Κάποια απ’ αυτά αντικρίζουν / τη Γη, κι είναι γιγάντιοι, / κι η Γη, μικρό διαμάντι. / Ποιος ξέρει στ’ άλλα τ’ άστρα / τι λαοί και τι κάστρα, / πώς δείχνεστε, πνέμα, ύλη, / τι φιλιά και τι χείλη, / τι καημοί και τι πόθοι! / Να δούμε δεν εδόθη / τον ίσκιο τους μπροστά μας / μηδέ στα ονείρατά μας! / Τι πάθη εκεί βογκάνε! / Και τα δικά μας θα ’ναι / μπροστά τους ένα ένα / παιγνίδια κοιμισμένα. / Κι εδώ είναι τα περίσσια / βάσανα, παιδιακίσια / καμώματα μονάχα / μπρος στην καρδιά που θα ’χα. / Μπροστά σε τέτοιες λύπες / της συφοράς οι γύπες, / τα ερωτικά τα φίδια, / σβησμέν’ αποκαΐδια».
Κλείνω την παρένθεση και επανέρχομαι στο θέμα. Από το σύνολο των αστεροειδών, μόνο στην Δήμητρα (ανακαλύφθηκε 1η Ιανουαρίου 1801), είναι προτιμότερο να εγκαταστήσουμε διαστημική φρουρά -παρακάτω εξηγώ τον λόγο-. Ενώ ο αστεροειδής Αθηνά (ανακαλύφθηκε 28 Μαρτίου 1802), προσφέρεται στο να κατασκευάσουμε εκεί θολωτό εργαστήριο ρηξικέλευθων γονιδιακών μελετών και να προβούμε σε επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις εγκεφάλων. Και τέλος, στον πλανήτη Άρη θα κατασκευάσουμε θολωτές πόλεις -μάλλον σε τριγωνισμό μεταξύ τους-, όπως επίσης και σε δορυφόρους του Δία, του Κρόνου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα.
Να ξεκαθαρίσω ότι για διαφορετικούς σκοπούς θα επεκταθούμε στον καθένα, π.χ. στον Άρη θα δημιουργήσουμε και την ισχυρότερη στρατιωτική μας βάση με τους καλύτερους αστρομαχητές. Και σύμφωνα με την αρχαιοελληνική σοφία, ο πλανητοειδής Χείρωνας (ανακαλύφθηκε 18 Οκτωβρίου 1977), είναι το πιο κατάλληλο ουράνιο σώμα για να εφαρμόσουμε εκεί νέα ιατρικά πρωτόκολλα στην ανάπτυξη κβαντικής υγείας, με στόχο την αντιμετώπιση δεκάδων αυτοάνοσων ασθενειών και ανίατων παθήσεων. Ενώ ο Τιτάνας (δορυφόρος του Κρόνου, ανακαλύφθηκε 25 Μαρτίου 1655), είναι κατάλληλος για να κατασκευάσουμε εκεί τις ασφαλέστερες φυλακές του διαστήματος.
Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος, ο Γανυμήδης (δορυφόρος του Δία, ανακαλύφθηκε στις 07 Ιανουαρίου 1610), προσφέρεται για να αναπτύξουμε το μεγαλύτερο πανεπιστημιακό και φιλοσοφικό κέντρο του κόσμου. Γιατί από εκεί μπορούν να προέλθουν οι ικανότεροι αρχηγοί και κυβερνήτες, που θα υπηρετήσουν το υψηλότερο καλό της ανθρωπότητας.
Η Τιτάνια (δορυφόρος του Ουρανού, ανακαλύφθηκε 11 Ιανουαρίου 1787), είναι η πιο κατάλληλη για να δημιουργήσουμε εκεί αστροφυσικό εργαστήριο, σε μια προσπάθεια αναζήτησης επιστημονικών απαντήσεων για την αντιύλη, την σκοτεινή ενέργεια, τα βαρυτικά κύματα, την κοσμική ακτινοβολία εξωγαλαξιακής προέλευσης, και τον αιθέρα (το εξηγώ με μινιμαλιστικό ορισμό), ΕΔΩ
Ο Τρίτωνας (δορυφόρος του Ποσειδώνα, ανακαλύφθηκε 10 Οκτωβρίου 1846), είναι κατάλληλος για να καλλιεργήσουμε εκεί τις πνευματικές μας αρετές. Και για να δημιουργήσουμε μεγάλο παραψυχολογικό κέντρο, σε μια αρκετά αμφιλεγόμενη προσπάθεια να επικοινωνήσουμε υπεραισθητά με ανώτερους εξωγήινους πολιτισμούς, οι οποίοι βρίσκονται στο υπερπέραν, ή σε άλλες χωροχρονικές διαστάσεις του Σύμπαντος. Αλλά προσοχή: για λόγους ασφαλείας, το κέντρο αυτό πρέπει να το εξοπλίσουμε με στρατηγείο ψυχοτρονικού πολέμου.
Τέλος, η Αφροδίτη θα γίνει αιτία για να επινοήσουμε και να αναπτύξουμε μια νέα μορφή ενέργειας μέσω φωτεινών συχνοτήτων. Όλα όσα διαβάζετε πιθανολογώ ότι ενδέχεται να συμβούν κατά τα προσεχή 2.000 χρόνια, όσο θα διαρκέσει η νέα Εποχή του Υδροχόου. Όμως όσο η Εαρινή Ισημερία θα βρίσκεται στον Υδροχόο, δεν πρέπει να εξερευνήσουμε τον Πλούτωνα, ούτε τους δορυφόρους του. Γιατί δεν αποκλείεται να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας και τότε η ανθρωπότητα ίσως κινδυνέψει να αυτοκαταστραφεί. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, αφού οι επιστήμονες τείνουν σε αναζήτηση του μυστικού της ζωής, -του λόγου της ύπαρξης-, ενώ ακόμη δεν έχουν βρει απαντήσεις σε πιο απλά θέματα που μας απασχολούν, π.χ. τρόπο για να μην χαλούν ποτέ τα δόντια του κοσμάκη.
Όμως η αποίκηση στον Άρη δεν θα αποδειχθεί εύκολη. Γιατί το ηρωικό μας πλήρωμα που θα πρωτοπάει, εάν δεν έχει τροποποιήσει εξαρχής τα γονίδιά του, μάλλον δεν θα έχει μεγάλες ελπίδες μακροημέρευσης. Όχι μόνο εξαιτίας του αφιλόξενου τοπίου και του ακραίου ψύχους. Αλλά ίσως αντιμετωπίσουν ντόπιους φύλακες, “παλαιά υποκείμενα” που άφησαν πίσω τους οι Αρειανοί, όταν στην αρχαιότητα εγκατέλειψαν τον πλανήτη τους (έτσι φημολογείται σε κάποιες μεταφυσικές Σχολές που ξέρω, και το δημοσιεύω με κάθε επιφύλαξη): “οι Αρειανοί είναι άριστοι μηχανικοί, αλλά κατεξοχήν αρχηγικοί. Και οι διαφωνίες αναμεταξύ τους, έγιναν αιτία να διαλυθεί σε συντρίμμια ο κάποτε φιλήσυχος, γειτονικός τους πλανήτης, η Δήμητρα. Εξαιτίας αυτού, οι Αρειανοί οδηγήθηκαν σε εμφύλιο πόλεμο. Αλληλοσπαράχτηκαν. Γλίτωσαν μόνο όσοι είχαν αποδράσει με ιπτάμενους δίσκους. Ελάχιστοι που παρέμειναν κρυμμένοι στον Άρη, είναι υποκείμενα που δεν θέλησαν να τους πάρουν μαζί τους. Αυτοί δεν γνωρίζουν φόβο ούτε αισθάνονται κανένα συναίσθημα, εκτός από οργή. Μόνο θυμό νοιώθουν γι' αυτό που συνέβη. Δεν συνδιαλέγονται, παραμένουν κρυμμένοι και άγριοι. Όποτε εμφανίζονται, δρουν βίαια, αυτόνομα και αποφασιστικά. Έχουν έμφυτη τάση να καταστρέφουν οτιδήποτε θεωρήσουν ξένο ή εχθρικό. Πιθανόν ενεργοποιούνται από την θερμότητα ή την κίνηση. Και μάλλον ισχυροποιούνται από την αδρεναλίνη του θύματος, ιδίως εάν συναντήσουν αντίσταση”. Αν λάβουμε υπόψη μας όλα αυτά, τότε οι εναπομείναντες Αρειανοί θα υπερέχουν σε ικανότητες. Είναι ένας απόκοσμος μύθος, ή αν θέλετε ένα παρατραβηγμένο σενάριο, που σε μερικά χρόνια θα αποκαλυφθεί αν και κατά πόσο ισχύει για τον Άρη.
Αλλά επαναλαμβάνω, αν το ηρωικό μας πλήρωμα δεν έχει τροποποιήσει εξαρχής τα γονίδιά του κι αν καταφέρει να επιστρέψει από τον Άρη, τότε εικάζω ότι ενδέχεται να παρουσιάζουν αρκετές παθήσεις, όπως υπερσιδήρωση του αίματος, οξειδωτικό στρες, κυτταρικό εκφυλισμό, θολή όραση, εμβοές ώτων, παραισθήσεις, τάση για προδιαβήτη, ηπατοπάθεια, καρδιοπάθεια, μυοπάθεια, αρθρίτιδα, παγκρεατίτιδα και άλλα χειρότερα. Μακάρι να πέσω έξω σε όλα.
Σημασία έχει να αντιμετωπίσουμε το πλήρωμα που θα επιχειρήσει να επιστρέψει από τον κόκκινο πλανήτη, όχι σαν “ερείπια”, αλλά ως αληθινούς ήρωες, που θα είναι. Ας μείνουμε λοιπόν στην ουσία του κοσμοϊστορικού εγχειρήματος. Στον 21ο αιώνα, η κατάκτηση του Άρη θα αποτελέσει εφαλτήριο για μεγαλύτερα διαστημικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας. Και ζητώ να με συγχωρήσει το επιστημονικό κατεστημένο, που με τις ανωτέρω εκδοχές μου υποψιάζομαι ότι ίσως ενοχληθούν. Επειδή όσα γράφω είναι τόσο φουτουριστικά, που πιθανόν να θεωρήσουν ότι γι' αυτούς φαντάζουν σαν απώλεια ισχύος, χρηματοδότησης και γοήτρου. Δεν έχω τέτοια πρόθεση, ούτε σκοπεύω να αμαυρώσω οιονδήποτε μελλοντικό εγχείρημα. Το ξεκαθαρίζω με απόλυτη σαφήνεια: ως αστρολόγος εξετάζω σύμβολα και περιγράφω τάσεις -τις οποίες δεν πρέπει να δει κανείς κοντόφθαλμα ούτε ανταγωνιστικά-. Όλοι θέλουμε την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Αυτό που εν πολλοίς έχει σημασία, οι ειδικοί να τιμήσουν τους πρωτοπόρους που έδωσαν τα ονόματα σε πλανήτες, δορυφόρους και αστεροειδείς. Με το να επεκταθούμε στον διαστημικό χώρο σύμφωνα με την αρχαιοελληνική σοφία. Και θα απολαύσουμε όλη την γκάμα από τα μελλοντικά οφέλη της διαστημικής επιστήμης και τεχνολογίας, όπως: λευκές (μεγάλες) οικιακές συσκευές που θα λειτουργούν με ασύρματο ηλεκτρισμό, ηλεκτρονικές μικροσυσκευές που θα λειτουργούν με βιοηλεκτρισμό, microchip επαυξημένης πραγματικότητας, κλωβούς τηλεμεταφοράς, καθώς και ένα νέο εργαλείο που θα επινοηθεί, το χρονοσκόπιο γεγονότων, το οποίο θα έχει απεριόριστες δυνατότητες στην ιατρική, στην μηχανολογία, στην εγκληματολογία κ.α. αφού θα εμβαθύνει στην ακριβή χρονική στιγμή ενός συμβάντος, αποκαλύπτοντας έτσι τις συνθήκες που το προκάλεσαν.
Όμως η αποίκηση στον Άρη δεν θα αποδειχθεί εύκολη. Γιατί το ηρωικό μας πλήρωμα που θα πρωτοπάει, εάν δεν έχει τροποποιήσει εξαρχής τα γονίδιά του, μάλλον δεν θα έχει μεγάλες ελπίδες μακροημέρευσης. Όχι μόνο εξαιτίας του αφιλόξενου τοπίου και του ακραίου ψύχους. Αλλά ίσως αντιμετωπίσουν ντόπιους φύλακες, “παλαιά υποκείμενα” που άφησαν πίσω τους οι Αρειανοί, όταν στην αρχαιότητα εγκατέλειψαν τον πλανήτη τους (έτσι φημολογείται σε κάποιες μεταφυσικές Σχολές που ξέρω, και το δημοσιεύω με κάθε επιφύλαξη): “οι Αρειανοί είναι άριστοι μηχανικοί, αλλά κατεξοχήν αρχηγικοί. Και οι διαφωνίες αναμεταξύ τους, έγιναν αιτία να διαλυθεί σε συντρίμμια ο κάποτε φιλήσυχος, γειτονικός τους πλανήτης, η Δήμητρα. Εξαιτίας αυτού, οι Αρειανοί οδηγήθηκαν σε εμφύλιο πόλεμο. Αλληλοσπαράχτηκαν. Γλίτωσαν μόνο όσοι είχαν αποδράσει με ιπτάμενους δίσκους. Ελάχιστοι που παρέμειναν κρυμμένοι στον Άρη, είναι υποκείμενα που δεν θέλησαν να τους πάρουν μαζί τους. Αυτοί δεν γνωρίζουν φόβο ούτε αισθάνονται κανένα συναίσθημα, εκτός από οργή. Μόνο θυμό νοιώθουν γι' αυτό που συνέβη. Δεν συνδιαλέγονται, παραμένουν κρυμμένοι και άγριοι. Όποτε εμφανίζονται, δρουν βίαια, αυτόνομα και αποφασιστικά. Έχουν έμφυτη τάση να καταστρέφουν οτιδήποτε θεωρήσουν ξένο ή εχθρικό. Πιθανόν ενεργοποιούνται από την θερμότητα ή την κίνηση. Και μάλλον ισχυροποιούνται από την αδρεναλίνη του θύματος, ιδίως εάν συναντήσουν αντίσταση”. Αν λάβουμε υπόψη μας όλα αυτά, τότε οι εναπομείναντες Αρειανοί θα υπερέχουν σε ικανότητες. Είναι ένας απόκοσμος μύθος, ή αν θέλετε ένα παρατραβηγμένο σενάριο, που σε μερικά χρόνια θα αποκαλυφθεί αν και κατά πόσο ισχύει για τον Άρη.
Αλλά επαναλαμβάνω, αν το ηρωικό μας πλήρωμα δεν έχει τροποποιήσει εξαρχής τα γονίδιά του κι αν καταφέρει να επιστρέψει από τον Άρη, τότε εικάζω ότι ενδέχεται να παρουσιάζουν αρκετές παθήσεις, όπως υπερσιδήρωση του αίματος, οξειδωτικό στρες, κυτταρικό εκφυλισμό, θολή όραση, εμβοές ώτων, παραισθήσεις, τάση για προδιαβήτη, ηπατοπάθεια, καρδιοπάθεια, μυοπάθεια, αρθρίτιδα, παγκρεατίτιδα και άλλα χειρότερα. Μακάρι να πέσω έξω σε όλα.
Σημασία έχει να αντιμετωπίσουμε το πλήρωμα που θα επιχειρήσει να επιστρέψει από τον κόκκινο πλανήτη, όχι σαν “ερείπια”, αλλά ως αληθινούς ήρωες, που θα είναι. Ας μείνουμε λοιπόν στην ουσία του κοσμοϊστορικού εγχειρήματος. Στον 21ο αιώνα, η κατάκτηση του Άρη θα αποτελέσει εφαλτήριο για μεγαλύτερα διαστημικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας. Και ζητώ να με συγχωρήσει το επιστημονικό κατεστημένο, που με τις ανωτέρω εκδοχές μου υποψιάζομαι ότι ίσως ενοχληθούν. Επειδή όσα γράφω είναι τόσο φουτουριστικά, που πιθανόν να θεωρήσουν ότι γι' αυτούς φαντάζουν σαν απώλεια ισχύος, χρηματοδότησης και γοήτρου. Δεν έχω τέτοια πρόθεση, ούτε σκοπεύω να αμαυρώσω οιονδήποτε μελλοντικό εγχείρημα. Το ξεκαθαρίζω με απόλυτη σαφήνεια: ως αστρολόγος εξετάζω σύμβολα και περιγράφω τάσεις -τις οποίες δεν πρέπει να δει κανείς κοντόφθαλμα ούτε ανταγωνιστικά-. Όλοι θέλουμε την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Αυτό που εν πολλοίς έχει σημασία, οι ειδικοί να τιμήσουν τους πρωτοπόρους που έδωσαν τα ονόματα σε πλανήτες, δορυφόρους και αστεροειδείς. Με το να επεκταθούμε στον διαστημικό χώρο σύμφωνα με την αρχαιοελληνική σοφία. Και θα απολαύσουμε όλη την γκάμα από τα μελλοντικά οφέλη της διαστημικής επιστήμης και τεχνολογίας, όπως: λευκές (μεγάλες) οικιακές συσκευές που θα λειτουργούν με ασύρματο ηλεκτρισμό, ηλεκτρονικές μικροσυσκευές που θα λειτουργούν με βιοηλεκτρισμό, microchip επαυξημένης πραγματικότητας, κλωβούς τηλεμεταφοράς, καθώς και ένα νέο εργαλείο που θα επινοηθεί, το χρονοσκόπιο γεγονότων, το οποίο θα έχει απεριόριστες δυνατότητες στην ιατρική, στην μηχανολογία, στην εγκληματολογία κ.α. αφού θα εμβαθύνει στην ακριβή χρονική στιγμή ενός συμβάντος, αποκαλύπτοντας έτσι τις συνθήκες που το προκάλεσαν.
Στην Εποχή του Υδροχόου η πιστοποίηση θα αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο για το καθετί. Το ίδιο και η τάση για οικολογική ανακύκλωση των πάντων. Όλα τούτα και πολλά περισσότερα -όπως οικουμενική συνειδητότητα-, δείχνουν οι κύκλοι και οι διελέυσεις των μεγάλων (των αργών) πλανητών στον αστρολογικό χάρτη της Νέας Εποχής. Καθώς επίσης και ο απόκρυφος συμβολισμός του Υδροχόου, ακόμη και τα ροϊκά κύματα που αναπαριστούν το ιδεόγραμμά του.Που με πολύ απλά λόγια σημαίνει ότι το ηλεκτρικό ρεύμα θα γίνεται ολοένα πιο φτηνό και προσιτό κοινωνικό αγαθό, σε αντίθεση με το καθαρό πόσιμο νερό, το οποίο θα γίνεται ολοένα δυσεύρετο και ακριβότερο, επειδή το κλίμα αλλάζει και όλο πιο σπάνια θα σημειώνονται φυσικές βροχοπτώσεις στα ηπειρωτικά. Ελπίζω να συμβαδίσουμε με την αρχαιοελληνική σοφία, για να συνειδητοποιήσουμε και την ερμηνεία του οκτάγραμμου αρκτικόλεξου ΥΔΡΟΧΟΟΣ την οποία έχω παρουσιάσει στο βιβλίο για το Μέλλον.
Στον αντίποδα των προλεγομένων, θα καθιερωθούν -εδώ στην Γη- προγράμματα αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού, θα απαγορευτεί η υπεραλίευση, θα αυξηθεί η κατανάλωση μεταλλαγμένων τροφίμων και θα ενταθούν οι αεροψεκασμοί. Το πετρέλαιο τείνει να αντικατασταθεί από το φυσικό αέριο και αυτό με την σειρά του θα αντικατασταθεί από βιοκαύσιμα. Επίσης πολλά από τα ζώα θα εκτρέφονται με τροποποιημένα βιοκαύσιμα, ενώ θα δημιουργηθεί συνθετικό κρέας για ανθρώπινη κατανάλωση. Θα κυκλοφορήσουν ναρκωτικά που συρρικνώνουν τον εγκέφαλο, μετατρέποντας τους χρήστες σε άβουλα όντα. Όσον αφορά την κοσμητολογία, η “μόδα” της αναδόμησης ενός οργανισμού με βλαστοκύτταρα ίσως παρέλθει γρήγορα, εάν διαπιστωθεί ότι τα βλαστοκύτταρα συμβάλλουν σε εμφάνιση καρκίνου.
Θα γίνει διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας. Η φυσική κυκλοφορία του χρήματος -με τα γνωστά χαρτονομίσματα τραπεζογραμματίων-, τείνει να αντικατασταθεί από ηλεκτρονικά πορτοφόλια στις καθημερινές μας συναλλαγές. Και σταδιακά θα καταργηθούν σχεδόν όλες οι επίγειες φοροαπαλλαγές. Καθώς θα αυξάνεται το προσδόκιμο της ζωής, οι συντάξεις θα χορηγούνται -κατά κανόνα- μετά από 50 χρόνια εργασίας, και θα είναι ως επί το πλείστον πενιχρές, διότι θα τείνουν να εξισωθούν με κοινωνικά επιδόματα, τα οποία θα λαμβάνουν οι ανήμποροι και οι υπερήλικες.
Σε επίπεδο διοικήσεων, τα συλλογικά όργανα -νομικοί, πολιτικοί, τραπεζικοί, δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές και επίτροποι- θα κάνουν κουμάντο. Θα ίπτανται police drones. Θα δημιουργηθεί ενιαία βάση αναγνώρισης DNA για όλο τον κόσμο. Θα συσταθεί υπηρεσία εντοπισμού εν δυνάμει κακοποιών, προτού διαπράξουν εγκλήματα. Οι δε περιστασιακοί φόνοι θα καταδικάζονται, συνεκτιμώντας φύλο, υγεία, ηλικία και κοινωνική συνεισφορά του θύματος. Θα κατασκευαστούν laser μικροκυμάτων, ηλεκτρομαγνητικά κανόνια και βόμβες ηλεκτρομαγνητικού παλμού. Θα φτιαχτούν ατρόμητοι ρομποτικοί στρατιώτες (ιδέα του Leonardo da Vinci). Θα δημιουργηθούν ανθρώπινοι κλώνοι που θα αναγνωρίζονται με ενσωματωμένο microchip. Και αρκετοί αγρότες θα γίνουν “γενετικοί μηχανικοί” καλλιεργώντας μοντέρνα εμβόλια.
Είναι αυτονόητο πως μέσα σε 2.000 χρόνια δεν θα συμβούν μονάχα όλα αυτά που εντελώς ενδεικτικά προανέφερα. Και δεν χρησιμοποίησα καμιά διαμεσότητα, πνευματισμό, εσωτερισμό, μενταλισμό, προφητεία, οιωνοσκοπία ή μαντεία, αλλά έκανα ερμηνεία του χάρτη της Νέας Εποχής του Υδροχόου (τον είδατε παραπάνω). Στην αστροσοφία ο Λέοντας συμβολίζει την γέννηση του γήινου βασιλιά, ενώ το αντιδιαμετρικό σημείο, ο Υδροχόος, συμβολίζει την δημιουργία της ουράνιας (διαπλανητικής) βασίλισσας.
Στην νέα χιλιετία που βρισκόμαστε, μπορούμε να την θεωρούμε από τώρα σαν χιλιετία του Υδροχόου, στην οποία σταδιακά εισερχόμαστε. Το λέω αυτό επειδή κάποια στιγμή -εντός της τρέχουσας χιλιετίας-, θα ανατείλει στον αστερισμό του Υδροχόου το Συνέτειο Εαρινό Σημείο -Synetic Vernal Point (SVP)-. Που αστρολογικά σημαίνει το εξής: κάθε πόλεμος -όποτε γίνεται-, μειώνει και τον δείκτη ευφυίας των μαζών. Αυτή είναι μια από τις πολλές αρνητικές του συνέπειες στην παγκόσμια ιστορία. Και παρόλο που σήμερα κυριαρχεί η διαμερισματοποίηση της γνώσης, οι ικανότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου διευρύνονται όσο ποτέ, -ιδίως στους ευφυείς-, φτάνοντας σε απερίγραπτο όριο δυνατοτήτων! Ήδη σήμερα, ο διακεκριμένος αστροφυσικός Stephen Hawking μιλά για την θεωρία Μ, κάτι που προϊδεάζει για το τι να περιμένουμε. Προτού παρέλθει η Εποχή του Υδροχόου, ο άνθρωπος θα αισθάνεται σαν παντοδύναμος.
Αν κατατείνουμε στην ουσία του νοήματος όλων των προαναφερομένων για την Εποχή του Υδροχόου, α)- μέσα από την εξέλιξη της κοσμολογίας θα συνειδητοποιήσουμε το μεγαλείο του Δημιουργού, β)- η αστρολογία θα αποκτήσει ξανά κορυφαία θέση, και όπου αποικήσουμε, θα ασκείται τοπολογικά και πλανητοσφαιρικά, γ)- θα βελτιωθούμε ως είδος από εμπειρίες που θα αποκομίζουμε από την διαστημική μας επέκταση, δ)- θα έρθουμε σε επαφή (και κάποιες φορές σε αντιπαλότητα) με εξωγήινα όντα, αλλά μόνο με όσα βρίσκονται εντός του δικού μας ηλιακού συστήματος, ε)- θα δημιουργήσουμε κατά τόπους πλανητικά ημερολόγια, Ενιαίο Διαστημικό Δίκαιο, μοντέρνες τέχνες και νέους πολιτισμούς.
Κλείνω με την υποσημείωση ότι στα περισσότερα γεγονότα που παρουσίασα, περιέγραψα τάσεις του μακρινού μέλλοντος. Ωστόσο έχω εξηγήσει επανειλημμένως ότι, ζούμε σε μια Αστρομεταβατική Εποχή -από το πέρασμα των Ιχθύων στον Υδροχόο-. Γι' αυτό τον λόγο οι προαναφερόμενες τάσεις του αστερισμού του Υδροχόου θα παγιωθούν και θα εγκαθιδρυθούν έπειτα από πολλές δεκαετίες, στις οποίες θα μεσολαβήσουν αρκετές ιστορικές παλινδρομήσεις, με παραλλαγές ατελέσφορων οικονομικών μοντέλων και παρωχημένων κοινωνικοπολιτικών συστημάτων.
Αφιερώνω το άρθρο στους εκλιπόντες δασκάλους μου. Με απέραντη ευγνωμοσύνη, γιατί μου έδωσαν γερές πνευματικές βάσεις, μου μεταλαμπάδευσαν σημαντικές μεταφυσικές γνώσεις, και διεύρυναν τους συνειδησιακούς μου ορίζοντες, ώστε να φτάσω εδώ που βρίσκομαι.
Η παρούσα δημοσίευση προστατεύεται από άδεια πνευματικής ιδιοκτησίας Creative common (τύπος BY-NC-ND). Ο αρχικός δημιουργός Μιχάλης Βροντάκης επιτρέπει την αναδημοσίευση μέρους ή όλου του άρθρου, των συνοδών εικόνων και των τριών ενθέτων κειμένων, με τις εξής προϋποθέσεις: α)- να αναφέρεται ξεκάθαρα η πηγή και ο αρχικός δημιουργός, και β)- να στοχεύει αποκλειστικά στην ελεύθερη και δωρεάν ενημέρωση του ενήλικου αναγνωστικού κοινού, χωρίς αλλοίωση.
Αν βρήκατε το άρθρο μου ενδιαφέρον και θέλετε να το αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας, πατήστε ΕΔΩ
Στην νέα χιλιετία που βρισκόμαστε, μπορούμε να την θεωρούμε από τώρα σαν χιλιετία του Υδροχόου, στην οποία σταδιακά εισερχόμαστε. Το λέω αυτό επειδή κάποια στιγμή -εντός της τρέχουσας χιλιετίας-, θα ανατείλει στον αστερισμό του Υδροχόου το Συνέτειο Εαρινό Σημείο -Synetic Vernal Point (SVP)-. Που αστρολογικά σημαίνει το εξής: κάθε πόλεμος -όποτε γίνεται-, μειώνει και τον δείκτη ευφυίας των μαζών. Αυτή είναι μια από τις πολλές αρνητικές του συνέπειες στην παγκόσμια ιστορία. Και παρόλο που σήμερα κυριαρχεί η διαμερισματοποίηση της γνώσης, οι ικανότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου διευρύνονται όσο ποτέ, -ιδίως στους ευφυείς-, φτάνοντας σε απερίγραπτο όριο δυνατοτήτων! Ήδη σήμερα, ο διακεκριμένος αστροφυσικός Stephen Hawking μιλά για την θεωρία Μ, κάτι που προϊδεάζει για το τι να περιμένουμε. Προτού παρέλθει η Εποχή του Υδροχόου, ο άνθρωπος θα αισθάνεται σαν παντοδύναμος.
Αν κατατείνουμε στην ουσία του νοήματος όλων των προαναφερομένων για την Εποχή του Υδροχόου, α)- μέσα από την εξέλιξη της κοσμολογίας θα συνειδητοποιήσουμε το μεγαλείο του Δημιουργού, β)- η αστρολογία θα αποκτήσει ξανά κορυφαία θέση, και όπου αποικήσουμε, θα ασκείται τοπολογικά και πλανητοσφαιρικά, γ)- θα βελτιωθούμε ως είδος από εμπειρίες που θα αποκομίζουμε από την διαστημική μας επέκταση, δ)- θα έρθουμε σε επαφή (και κάποιες φορές σε αντιπαλότητα) με εξωγήινα όντα, αλλά μόνο με όσα βρίσκονται εντός του δικού μας ηλιακού συστήματος, ε)- θα δημιουργήσουμε κατά τόπους πλανητικά ημερολόγια, Ενιαίο Διαστημικό Δίκαιο, μοντέρνες τέχνες και νέους πολιτισμούς.
Κλείνω με την υποσημείωση ότι στα περισσότερα γεγονότα που παρουσίασα, περιέγραψα τάσεις του μακρινού μέλλοντος. Ωστόσο έχω εξηγήσει επανειλημμένως ότι, ζούμε σε μια Αστρομεταβατική Εποχή -από το πέρασμα των Ιχθύων στον Υδροχόο-. Γι' αυτό τον λόγο οι προαναφερόμενες τάσεις του αστερισμού του Υδροχόου θα παγιωθούν και θα εγκαθιδρυθούν έπειτα από πολλές δεκαετίες, στις οποίες θα μεσολαβήσουν αρκετές ιστορικές παλινδρομήσεις, με παραλλαγές ατελέσφορων οικονομικών μοντέλων και παρωχημένων κοινωνικοπολιτικών συστημάτων.
Αφιερώνω το άρθρο στους εκλιπόντες δασκάλους μου. Με απέραντη ευγνωμοσύνη, γιατί μου έδωσαν γερές πνευματικές βάσεις, μου μεταλαμπάδευσαν σημαντικές μεταφυσικές γνώσεις, και διεύρυναν τους συνειδησιακούς μου ορίζοντες, ώστε να φτάσω εδώ που βρίσκομαι.
Η παρούσα δημοσίευση προστατεύεται από άδεια πνευματικής ιδιοκτησίας Creative common (τύπος BY-NC-ND). Ο αρχικός δημιουργός Μιχάλης Βροντάκης επιτρέπει την αναδημοσίευση μέρους ή όλου του άρθρου, των συνοδών εικόνων και των τριών ενθέτων κειμένων, με τις εξής προϋποθέσεις: α)- να αναφέρεται ξεκάθαρα η πηγή και ο αρχικός δημιουργός, και β)- να στοχεύει αποκλειστικά στην ελεύθερη και δωρεάν ενημέρωση του ενήλικου αναγνωστικού κοινού, χωρίς αλλοίωση.
Αν βρήκατε το άρθρο μου ενδιαφέρον και θέλετε να το αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας, πατήστε ΕΔΩ
Αθήνα, 1η Ιανουαρίου 2018
Μιχάλης Βροντάκης