ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 6.418 ΣΕΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Όλα όσα διαβάζετε εδώ είναι προσωπικές εκτιμήσεις και εικασίες ως αρθρογράφου, και δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας του αναγνωστικού κοινού. Ως αστρολόγος και blogger δικαιούμαι να δημοσιεύω τις αστρολογικές μου απόψεις στο προσωπικό μου ιστολόγιο Vrontakis-net.blogspot.com βάσει της ελευθερίας έκφρασης που διέπει τον παγκόσμιο ιστό. Αλλά ως ένας από τους εκπροσώπους της αστρολογικής κοινότητας ρητά δηλώνω ότι δεν έχω σταντάρει ουδεμία πιθανολογική φόρμουλα για έγκαιρη προειδοποίηση των σεισμών.
Τοιουτοτρόπως αποποιούμαι οποιαδήποτε ευθύνη σχετική με το σύνολο του περιεχομένου και δεν προτρέπω τους αναγνώστες σε δημιουργία εντυπώσεων, ούτε εκφράζω βάσιμους λόγους ανησυχίας για το μέλλον. Κατά συνέπεια, οι καταγραφές των αποτελεσμάτων της στατιστικής μου έρευνας συνέβησαν για καθαρά ερευνητικό λόγο, και δεν συνδέονται με ενδεχόμενο εκδήλωσης νέων σεισμών στην χώρα μας. Ούτε αναφέρομαι σε καμία μελλοντική ημερομηνία πρόγνωσης σεισμού.
Σε μέγιστο βαθμό και σύμφωνα με τον νόμο, δεν προτρέπω σε επιφυλακή την κοινή γνώμη, αρνούμενος ρητά και κατηγορηματικά όλες τις εγγυήσεις, εκπεφρασμένες ή και συνεπαγόμενες ως προς την καταλληλότητα της παρούσας έρευνας.
Κάθε επισκέπτης /αναγνώστης που επιλέγει να διαβάσει μέρος ή όλο το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου, τεκμαίρεται πως αποδέχεται ανεπιφύλακτα τους όρους αυτούς.
ΚΑΤΙΣΧΥΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΑ ΣΥΝΔΕΟΜΕΝΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ. ΕΦΕΞΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ.
Εισέρχομαι κατευθείαν στο θέμα, με μια αναδρομή στην μεγάλη στατιστική έρευνα που είχα δημοσιεύσει την πρωτοχρονιά 2015, αναφερόμενος σε 6.418 σεισμούς, οι οποίοι συνέβησαν στην χώρα μας από το 1964 μέχρι το 2014. Με απόλυτη ακρίβεια ώρας δευτερολέπτου που καταγράφηκε η κάθε σεισμική δόνηση. Μπορείτε να το ξαναδείτε όλο εδώ: docs.google.com/spreadsheets/d/1pUyUcuLmrAPsoNZ-GhX-j4SoeWppEa9K
<Και αν θέλετε να το αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας πηγαίνετε Αρχείο->Λήψη->Microsoft Excel (xls).>
Θα αναδείξω εν τάχει τα κυριότερα αποσπάσματα που εισάγουν στο θέμα του παρόντος άρθρου:
Η αστρολογία είναι παγκόσμια γλώσσα ουράνιων συμβόλων, μέσω των οποίων μπορεί κανείς να ερμηνεύσει οτιδήποτε επιστητό. Και οντολογικά αποσκοπεί στην ανάπτυξη της αυτογνωσίας/αυτοεξέλιξης και αυτοπραγμάτωσης/αυτοτελείωσής μας. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, η Γη λειτουργεί όπως ένας μεγάλος ζωντανός οργανισμός. Στον οποίο κάθε τόπος αποτελεί ένα από τα κύτταρά της. Και όποτε συσσωρεύεται ισχυρή ανισορροπία φυσικών πεδίων, τότε προκαλούνται σεισμοί. Ιδίως σε ηφαιστειακές ή σεισμογενείς περιοχές του πλανήτη μας, η Γη αιφνιδίως πάλλεται /δονείται στα συγκεκριμένα μέρη, προσπαθώντας να επιφέρει την προγενέστερη αρμονία. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παραμένει δυσεξήγητο. Αλλά αν το δούμε μέσα από μεταφυσικό πρίσμα, οι σεισμοί συμβαίνουν για εκτόνωση, έτσι ώστε να ξαναφέρουν την πλανητική ισορροπία και αρμονία. Στην ανθρώπινη συνείδηση βέβαια οι σεισμοί συνοδεύονται από πλήθος δεισιδαιμονιών και προκαταλήψεων, επειδή εκδηλώνονται απροειδοποίητα και δεν αφήνουν περιθώρια αντίδρασης.
Είναι σύνηθες πλανητικό πρότυπο να γίνονται σεισμοί κάθε 24ωρο, γιατί συμβάλλουν στην εξελικτική πορεία της Γης. Και η αλήθεια είναι ότι κανείς μα κανείς δεν μπορεί να προδικάσει την σειρά των επόμενων μεγάλων σεισμών, για το που και πότε ακριβώς θα γίνουν, ή και για τις ενδεχόμενες συνέπειες που μπορεί να προκαλέσουν. Ο σεισμός είναι και παραμένει απρόβλεπτο φυσικό φαινόμενο, μολονότι στον 21ο αιώνα χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικοί υπολογιστές, δορυφορικά δεδομένα και εξειδικευμένα όργανα για την διεξαγωγή σχετικών συμπερασμάτων από αρμόδιους.
Παρόλα αυτά, ακόμη κι αν δεν είναι εφικτή μια στατιστικά επιτυχημένη πρόγνωση σεισμών, πιστεύω πως αξίζει τον κόπο να προσπαθούμε, και διαμέσου της αστρολογίας. Γιατί όλη η καταγεγραμμένη γνώση που έχουμε αποκτήσει για τους σεισμούς, από τα βάθη της αρχαιότητας -με την οιωνοσκοπία-, μέχρι και σήμερα -με την επιστημονική έρευνα-, προσθέτουν ολοένα περισσότερο φως σε αυτόν τον δυσεπίλυτο γρίφο, που με την βοήθεια της τεχνολογίας, από άλυτο μυστήριο, σταδιακά μετατράπηκε σε μετρήσιμο φυσικό φαινόμενο.
Η ερμηνευτική δυσκολία κάθε αστρολόγου έγκειται στο ιδίωμα των πλανητικών όψεων, λόγω του μεγάλου φάσματος πιθανοτήτων που παρουσιάζουν. Όταν λόγου χάρη βλέπουμε τον Άρη να σχηματίζει Τετράγωνο με τον Ουρανό της Ελλάδας, περιμένουμε εκείνες τις μέρες να συμβεί κάποιο δυσαρμονικό γεγονός, που άπτεται τέτοιας φύσεως στην εκτίμηση πιθανού κινδύνου: μπορεί να είναι είτε πτώση αεροσκάφους, είτε πυρκαγιά σε δάσος, είτε έκρηξη υγραερίου ή αποθήκης πυρομαχικών, είτε τραυματισμοί από κροτίδες, είτε προκλήσεις στο Αιγαίο, είτε σύγκρουση αμαξοστοιχίας, είτε καραμπόλα στην εθνική, είτε χουλιγκανισμοί σε γήπεδο ή αθλητικές εγκαταστάσεις, είτε επεισόδια με διαδηλωτές, είτε αστυνομική βία, είτε καταστροφική σεισμική δόνηση, είτε κατολίσθηση, κλπ. Γιατί όλα αυτά εμπεριέχονται στην γκάμα ερμηνειών της συγκεκριμένης αστρολογικής όψης -χωρίς να σημαίνει ότι θα συμβούν όλα αυτά μαζί, οσάκις σχηματίζεται ετούτη η Όψη-.
Δεν υπάρχει ευθεία σύνδεση μεταξύ αίτιου-αποτελέσματος. Δηλαδή όταν βλέπουμε Άρη σε Τετράγωνο με τον Ουρανό, δεν σημαίνει ότι ευθύνεται η όψη για πιθανά δυσαρμονικά συμβάντα που προανέφερα. Απλώς, όταν υπάρχει ο Άρης σε Τετράγωνο με τον Ουρανό παρατηρούνται πιο συχνά τα ωσάνω. Αυτή είναι η αρχή της συγχρονικότητας που ανέπτυξε ο Καρλ Γιουνγκ, που λέει ότι, όταν δυο συμβάντα εμφανίζονται μαζί, το ένα δεν αποτελεί αίτιο του άλλου, απλώς συνυπάρχουν, και το ένα είναι σημειοδότης του άλλου. Για παράδειγμα, όταν σημειώνονται σεισμοί με τον παραπάνω πλανητικό συνδυασμό, όταν ξαναδούμε αυτό τον συνδυασμό, γνωρίζουμε πως έχει συσχετιστεί με φυσικές καταστροφές. Συνεπώς, δεν είναι το πλανητικό συμβάν που παράγει την καταστροφή, απλώς το πλανητικό συμβάν λειτουργεί ως αστρολογικός σημειοδότης. Η αρχή της συγχρονικότητας ισχύει πάντα, για όλα τα σετ αστρολογικών όψεων, με οποιονδήποτε τρόπο, σύστημα ή μέθοδο εξετάζουμε ένα ωροσκόπιο.
Από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, ξέρουμε ότι η υδρόγειος κραδαίνεται, μετασχηματίζεται και εξελίσσεται. Έτσι ο θαυμαστός γαλάζιος μας πλανήτης παραμένει ζωντανός. Και σεισμοί γίνονται από κτίσεως κόσμου. Κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε λεπτό συμβαίνουν μικροδονήσεις, (κάτω από 3 Ρίχτερ), που μπορούν να καταγραφούν από υπερευαίσθητα μηχανήματα. Η επιφάνεια της Γης μεταβάλλεται συνεχώς, αλλά εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε επειδή ζούμε απειροελάχιστα σε σχέση με τον γεωλογικό χρόνο. Αν ζούσαμε π.χ. για μερικές χιλιετίες, δεν θα βλέπαμε εντελώς ακίνητες τις οροσειρές στα μάτια μας, αλλά θα πάλλονταν σαν τα κύματα της θάλασσας (με εξαιρετικά αργή κίνηση). Κι όλα αυτά επειδή υπάρχουν ενδογενείς δυνάμεις από τον μανδύα του πλανήτη μας, που αναδύονται, προκαλώντας διαρκή κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών. Από το 1986 η ΝΑΣΑ παρακολουθεί τις μετακινήσεις των 12 μεγάλων τεκτονικών πλακών που υπάρχουν στην λιθόσφαιρα, με στόχο να συμβάλλει στα στοιχεία πρόγνωσης των σεισμών.
Όλο τον 20ο αιώνα καταγράφηκαν παγκοσμίως 3.077.904 σεισμικές δονήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους. Και τώρα που διαβάζετε ετούτο το άρθρο, κάπου καταγράφεται ένας σεισμός. Επίσης κάθε χρόνο σημειώνονται περίπου 18 σεισμοί παγκοσμίως, μεγέθους από 7R και άνω. Ο ελληνικός χώρος -στον οποίο εστίασα το 2015 την αστρολογική μου έρευνα-, έχει την έκτη θέση σε παγκόσμια σεισμογενή κατάταξη, και την πρώτη θέση σε ολόκληρη την Ευρώπη!
Τα ιδιαίτερα γεωλογικά χαρακτηριστικά της χώρας μας έχουν διαμορφωθεί από τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το “ελληνικό τόξο” έχει μήκος περίπου 1.500 χιλιόμετρα: ξεκινά από την Κεφαλλονιά, διασχίζει το νότιο Ιόνιο ανατολικά της Πελοποννήσου, και περνώντας νότια της Κρήτης, καταλήγει στην Ρόδο.
Ειδικά το Αιγαίο αποτελεί ζωντανό γεωτεκτονικό εργαστήριο, αφού το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου πελάγους μαζί με τις περιβάλλουσες παράκτιες περιοχές βρίσκεται στα σημεία σύγκλισης (κατά 2,5 εκατοστά τον χρόνο) δύο μεγάλων λιθοσφαιρικών πλακών, της Αφρικανικής και της Ευρασιατικής, που αποτελούν τα πιο σεισμογενή μέρη της Γης, με έντονη και ταχύτατη παραμόρφωση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία μεγάλου αριθμού ρηγμάτων.
Η Ελλάδα αλλάζει σχήμα, αλλάζει μορφή, όσο γίνονται σεισμοί: η Βόρεια Πελοπόννησος ανυψώνεται, ενώ η Στερεά βυθίζεται. Η Νίσυρος ανυψώνεται και πλησιάζει την Κω. Η νοτιοδυτική Πελοπόννησος «ταξιδεύει» προς την Ιταλία, ενώ η Κρήτη απομακρύνεται προς Νότο. Οι κινήσεις αυτές γίνονται στα πλαίσια της ευρύτερης μετακίνησης των ηπείρων τα τελευταία 200 εκατομμύρια χρόνια. Και όπως αντιλαμβάνεστε, αν υπήρχε τρόπος να είχαμε πρόσβαση στα ωροσκόπια των 12 μεγάλων λιθοσφαιρικών /τεκτονικών πλακών πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια, τότε θα ήμασταν σε θέση να προειδοποιούμε αστρολογικά τον κόσμο για μελλοντικούς σεισμούς, με μεγάλη επιτυχία. Αλλά κάτι τέτοιο δυστυχώς, φαντάζει terra incognita με την τεχνογνωσία που διαθέτουμε.
Το 2011 στην Βιέννη έγινε συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών, στο οποίο ο Ιταλός καθηγητής Στέφανο Τίντι του πανεπιστημίου της Μπολόνια εξέφρασε την ανησυχία του, γιατί η Ευρώπη δεν διαθέτει επαρκείς χρηματοδοτήσεις για την δημιουργία συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για ενδεχόμενο τσουνάμι στην Μεσόγειο, το οποίο θα εξαπλώνονταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα 200 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Και δεδομένου ότι από τον 5ο π.Χ. αιώνα μέχρι το 2000 μ.Χ. έχουν καταγραφεί γύρω στα 80 τσουνάμι στην ελληνική επικράτεια, αντιλαμβάνεστε πως εάν ξανασυμβεί τσουνάμι, αυξάνονται οι πιθανότητες να αποβεί καταστροφικό, αφού έχουμε πάνω από 2.500 νησιά στην Ελλάδα, εκ των οποίων μόνο τα 165 κατοικούνται σήμερα (2025). Και η ελληνική ακτογραμμή είναι η 11η μεγαλύτερη σε μήκος στον πλανήτη, με 13.676 χιλιόμετρα!
Όσον αφορά τον πλανήτη μας, αξίζει να σημειωθεί ότι, ΚΑΘΕ ΣΕΙΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΡΗΓΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΡΗΓΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΕΙΣΜΟΥΣ. Όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος ενός ρήγματος, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο σεισμός τον οποίο μπορεί να προκαλέσει. Και όσο μικρότερο είναι ένα ρήγμα, τόσο ευκολότερα μπορεί να κρυφτεί κάτω από ιζήματα. Έτσι υπάρχουν μικρά ρήγματα ικανά να δώσουν μεσαίας έντασης σεισμούς, τα οποία παραμένουν άγνωστα στους ειδικούς.
Επιπλέον, κάθε σοβαρή προσπάθεια αστρολογικής πρόγνωσης ενός μελλοντικού σεισμού γίνεται ακόμη δυσκολότερη, εάν επιχειρήσουμε να προσδιορίσουμε και το πιθανό επίκεντρο, γιατί υπάρχουν γύρω στα 5.400 ρήγματα σε όλη την ελληνική επικράτεια, από πολύ μικρά, μέχρι πολύ μεγάλα. Φανταστείτε σαν να ζούμε μέσα σε ένα τεράστιο σπίτι, που το πάτωμα του υπογείου έχει 5.400 ρωγμές. Και αν συνυπολογίσουμε την άποψη του Καθηγητή Παπαζάχου, -ότι γεννιούνται γύρω στους 180 νέοι ισχυροί σεισμοί ανά αιώνα-, αντιλαμβάνεστε ότι το πλήθος των ρηγμάτων μεγαλώνει δραματικά.
Το μόνο που απομένει λοιπόν για την αστρολογική έρευνά μας, είναι να βασιστούμε στον κανόνα που λέει πως, ότι συμβαίνει σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, εμπεριέχει όλες τις δυνατότητες αυτής της χρονικής στιγμής. Που σημαίνει ότι μπορούμε να εξετάσουμε χιλιάδες ωροσκόπια σεισμών τις στιγμές ακριβώς που συνέβησαν, σε συγκεκριμένους τόπους και χρόνους, για την διεξαγωγή αστρολογικών συμπερασμάτων.
Αλλά θα ήταν μνημειώδες λάθος αν εξισώναμε όλους τους αστρολογικούς δείκτες των σεισμών σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί κάθε τεκτονική πλάκα παρουσιάζει την δική της δυναμική, και κατά συνέπεια, έχει τα δικά της αστρολογικά χαρακτηριστικά. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε το 1986 η Διεθνής Εταιρεία Αστρολογικής Έρευνας ISAR (International Society for Astrological Research), με βάση την μονογραφία του διακεκριμένου Brian Johnston, ο οποίος, μαζί με την ομάδα του, ερεύνησαν με την στατιστική μέθοδο T-test εκατοντάδες περιπτώσεις ισχυρών σεισμών για έναν αιώνα, τα στοιχεία των οποίων προέρχονταν από το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ (USGS).
Κοντολογίς, τα αστρολογικά συμπεράσματα που παραθέτω αντιπροσωπεύουν μόνο και μόνο τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που εμφανίζουν οι σεισμοί που συνέβησαν στην Ελλάδα.
Η θεωρία των πιθανοτήτων διαδραματίζει κεντρικό ρόλο σε όλες τις στατιστικές, αλλά ο τρόπος δειγματοληψίας διαφέρει ανάλογα με την μέθοδο που ακολουθούμε. Η στατιστική μέθοδος που χρησιμοποίησα το 2015 ονομάζεται Χί εις το Τετράγωνο (Chi-squared test). Και μού επέτρεψε να λάβω ένα επαρκώς μεγάλο τυχαίο δείγμα πολυπαραγοντικής διασποράς από τον γενικό πληθυσμό, το οποίο αποτέλεσε στοιχείο ελέγχου. Έτσι εξασφάλισα τον υψηλότερο βαθμό τυχαιότητας.
Τα στοιχεία που επεξεργάστηκα για την έρευνα που σας παρουσιάζω ξανά, προήλθαν από μια λίστα 175.426 σεισμών που έχουν καταγραφεί στον ελλαδικό χώρο τα τελευταία 50 χρόνια (από τις 24 Φεβρουαρίου 1964 μέχρι και τις 24 Φεβρουαρίου 2014). Η ακρίβεια της λίστας αγγίζει το δέκατο του δευτερολέπτου τοπικής ώρας EET ή EDT (BAT) όποτε είχαμε θερινή ώρα. Και τα δεδομένα έχουν παραλληλιστεί με στοιχεία του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου, το οποίο από το 1964 έχει εγκαταστήσει εθνικό δίκτυο σεισμολογικών σταθμών.
Από αυτή την λίστα των 175.426 σεισμικών δονήσεων, ξεχώρισα 6.418 σεισμούς μεγέθους από 4R και άνω, -γιατί οι μικρότερης εντάσεως δεν έχουν αστρολογική σημασία-, και τους διερεύνησα με φίλτρα Ptolemy Aspects, Geocentric, Tropical, Koch Houses.
Την αστρολογική μου έρευνα το 2015 την είχα χωρίσει σε 3 φάσεις, σε ένα πολύ μεγάλο αρχείο καταγραφής των αποτελεσμάτων. Περιέχει πάνω από 650 σελίδες. Μπορείτε να το ξαναδείτε όλο εδώ: docs.google.com/spreadsheets/d/0B7H0OFHJSRX9MjBITHQxelZrSVE
<Και αν θέλετε να το αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας πηγαίνετε Αρχείο->Λήψη->Microsoft Excel (xls).>
Μια δεκαετία αργότερα, βρίσκομαι τώρα σε θέση να σας παρουσιάσω τα στατιστικά αποτελέσματα της αστρολογικής μου έρευνας για 6.418 σεισμούς άνω των 4R που συνέβησαν στην χώρα μας, από τις 24/2ου/1964 μέχρι τις 24/2ου/2014.
Πιο συγκεκριμένα, στην λίστα μου περιέλαβα επακριβώς 6.075 καταγεγραμμένους σεισμούς άνω των 4R, οι οποίοι συμπεριφέρονται με διαφορετικά χαρακτηριστικά ως προς τους 343 ισχυρότερους σεισμούς εντάσεως από 5R έως 7,1R που έχουν συμβεί στην χώρα μας.
Φυσικά για να γίνει ένας σεισμός καταστροφικός δεν αρκεί μόνο η έντασή του. Υπεισέρχονται κι άλλοι παράγοντες, όπως το εστιακό βάθος, η διεύθυνση, η φορά, η ταχύτητα που αναπτύσσει, η γειτνίαση του επικέντρου, και όλα αυτά σε συνάρτηση με την τοπική μορφολογία του εδάφους και με το πόσο πυκνοκατοικημένη είναι η περιοχή.
Και εδώ οφείλω να επαναλάβω ότι η αστρολογία έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα: για παράδειγμα αν εξετάζαμε το μετεωρολογικό φαινόμενο της βροχής, δεν θα μας ενδιέφερε να απαριθμούμε πόσες ψιχάλες πέφτουν συνολικά, αλλά να εστιαστούμε στα καταστροφικά αποτελέσματα που ενδεχομένως θα προκαλούσε μια πλημμύρα στις ζωές των πολιτών.
Όσον αφορά την ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει το ηφαίστειο της Σαντορίνης: οι ειδικοί εντόπισαν με ραδιοχρονολόγηση άνθρακα C14 σε ανευρεθέν πανάρχαιο κλαδί ελιάς, ότι η μεγαλύτερη έκρηξη του εν λόγω ηφαιστείου συνέβη το 1613 προ Χριστού. Και συγκεκριμένα την Άνοιξη 1613 π.Χ. Το ίδιο επιβεβαίωσαν κι άλλες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Κορνέλ. Ας δούμε έναν αστρολογικό χάρτη (χωρίς συγκεκριμένη ημερομηνία), για να πάρουμε μια γενική ιδέα για τις τροπικές γεωκεντρικές θέσεις των αργών πλανητών, την Άνοιξη 1613 π.Χ. Με τα πενιχρά ιστορικά στοιχεία που έχουμε, το μόνο που είμαστε εις θέση -στο περίπου- να γνωρίζουμε, είναι ότι ο Πλούτωνας βρισκόταν στις 08º Ιχθύων, ο Ποσειδώνας στις 13º΄Αιγόκερου, ο Ουρανός στις 03º Αιγόκερου, ο Κρόνος στις 26º' Λέοντα ανάδρομος, και ο Δίας στις 21º Παρθένου ανάδρομος. Έτσι εμφανίζονται στα κορυφαία αστρολογικά προγράμματα Solar Fire, Janus, Sirius, Kepler και Winstar που κατά βούληση χρησιμοποιώ. Για επαλήθευση παρακαλώ δείτε και απόκομμα της ακόλουθης εφημερίδας πλανητών για την Άνοιξη 1613 προ Χριστού. Οι συγκεκριμένες πλανητικές θέσεις εκ των υστέρων γνωρίζουμε ότι απέβησαν μοιραίες για τον Μινωϊκό πολιτισμό (επέφεραν συντέλεια). Πηγή: www.astro.com//swisseph/ae50/ae__50_m1649d.pdf
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ
Αυτό είναι το κυριότερο γράφημα με την σωρευτική απεικόνιση των εσωτερικών πλανητών στα 12 ζώδια για 343 ισχυρούς σεισμούς από 5R και άνω, που συνέβησαν στην Ελλάδα σε διάρκεια μισού αιώνα (όπως προανέφερα). Σε αυτό το δείγμα συμπεριλαμβάνονται οι 56 πιο ισχυροί σεισμοί και οι 17 πιο φονικοί σεισμοί που για μισό αιώνα έχουν συμβεί στην χώρα μας.
Παρατηρήσεις:
1) Οι μικρές παρουσίες πλανητικών όψεων -σε σχέση με τον μέσο αναμενόμενο όρο- δεν έδειξαν στατιστικά πολλούς σεισμούς. Επίσης διαπίστωσα ότι πλήθη σεισμών συνέβησαν εξίσου με αρμονικές όψεις, οι οποίες υποδεικνύουν την εκτόνωση της γεωσεισμικότητας του ελλαδικού χώρου.
2) Όσοι έχετε επαρκή αστρολογική κατάρτιση και μελετήσετε ωροσκόπια σεισμών, -ιδιαίτερα φονικών-, θα διακρίνετε ιδιαιτερότητες στην ποικιλομορφία πλανητικών θέσεων και σχηματισμών, οι οποίες αντανακλούν στα διαφορετικά χαρακτηριστικά που είχε ο κάθε σεισμός όταν εκδηλώθηκε.
3) Εξετάζοντας τα σεισμικά επίκεντρα με χρονική αλληλουχία σεισμικών εντάσεων, παρατήρησα ότι έχουν την τάση να μετακινούνται προς τα βορειοανατολικά.
4) Σε σχέση με τους ανάδρομους πλανήτες: για 343 ισχυρούς σεισμούς για μισό αιώνα, εμφανίζεται τις περισσότερες φορές ο ανάδρομος Ουρανός (165 φορές στις 343 περιπτώσεις, ποσοστό 48,1%). Και ακολουθεί κατά φθίνουσα σειρά ο ανάδρομος Ερμής (73 φορές στις 343 περιπτώσεις, ποσοστό 21,3%). Τέλος η ανάδρομη Δήμητρα (62 φορές στις 343 περιπτώσεις, ποσοστό 18,1%). Αλλά για όποιον γνωρίζει από πλανητικές τροχιές, τα ποσοστά αυτά δεν φαίνονται μεγάλα για να αποφανθούμε ότι έχουν στατιστική βάση. Γι' αυτό τα παρουσιάζω με επιφύλαξη.
5) Μπορείτε να ξαναδείτε παρακάτω ότι, σε σχέση με τις αμφίπλευρες πλανητικές όψεις, για 343 ισχυρούς σεισμούς σε μισό αιώνα, εμφανίζονται κατά σειρά στατιστικής σημαντικότητας: Άρης 150º Ποσειδώνας (η πιο σημαντική όψη). Ακολουθούν κατά φθίνουσα σειρά: Ερμής Εξάγωνο Πλούτωνας, Σελήνη Τετράγωνο Άρης, Άρης 135º Κρόνος, Άρης Εξάγωνο Ουρανός, Ήλιος 135º & 150º Πλούτωνας, και τέλος ο Άρης 150º Πλούτωνας. Οι υπόλοιποι πλανήτες σε όψεις δεν αναφέρονται γιατί είχαν χαώδη κατανομή /διασπορά.
6) Μπορείτε να ξαναδείτε παρακάτω ότι σε σχέση με πλανήτες σε ζώδια, για καταστροφικούς σεισμούς για μισό αιώνα εμφανίζεται στατιστικά πάρα πολύ σημαντικός ο Άρης, πρώτα στους Διδύμους και μετά στην Παρθένο. Ακολουθούν κατά φθίνουσα σειρά: η Αφροδίτη, πρώτα στους Διδύμους και μετά στον Λέοντα. Έπειτα ένα νέο στοιχείο που συμπεριέλαβα: ο πλανητοειδής Δήμητρα, η οποία εμφανίστηκε σχεδόν εξίσου στον Αιγόκερω και στον Υδροχόο. Ακολουθεί ο Ερμής, πρώτα στους Διδύμους και μετά στους Ιχθείς. Στην συνέχεια η Σελήνη, πρώτα στους Ιχθείς και μετά στον Σκορπιό. Τέλος ο Ήλιος, πρώτα στον Κριό και μετά εξίσου στους Διδύμους και στον Καρκίνο. Οι υπόλοιποι πλανήτες στα ζώδια δεν αναφέρονται γιατί είχαν χαώδη κατανομή /διασπορά.
7) Σε σχέση με πλανήτες σε Οίκους (πάντα με το σύστημα Koch): για 343 ισχυρούς σεισμούς σε μισό αιώνα, ξανά εμφανίζεται στατιστικά, πρώτα η Σελήνη στον 8ο Οίκο (22 συμβάντα), και ακολουθεί κατά πόδας η Αφροδίτη στον 8ο Οίκο (21 συμβάντα). Έπειτα ο Άρης στον 1ο & 7ο Οίκο (18 συμβάντα), μετά ο Ερμής στον 2ο, 3ο οίκο (16 συμβάντα), και τέλος ο Ήλιος στον 1ο, 2ο, 3ο οίκο (δηλαδή κατά τις μεταμεσονύκτιες ώρες, 2:00 πμ - 5:00 πμ) με 15 συμβάντα. Οι υπόλοιποι πλανήτες σε οίκους δεν αναφέρονται γιατί είχαν χαώδη κατανομή /διασπορά.
Μέχρις εδώ πήρατε μια ιδέα για το πως θα μπορούσε να μοιάζει η αστρολογία του μέλλοντος, συνδυάζοντας παραδοσιακές αρχές με σύγχρονες ερευνητικές μεθόδους. Η επανάληψη της έρευνας που έκανα μού αποκάλυψε ένα εξίσου ενδιαφέρον στοιχείο, όσον αφορά και τις αποκλίσεις των πλανητών. Πιο συγκεκριμένα: για το δείγμα των 343 ισχυρών σεισμών σε μισό αιώνα που εξέτασα, ο Κρόνος τις περισσότερες φορές εμφανίστηκε με έντονη απόκλιση 22º Βόρεια. Και αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι μαζί εμφανίστηκαν με σχεδόν ίδια έντονη απόκλιση, 23º Βόρεια, ο Ήλιος και ο Άρης. Συνολικά σε 36 σεισμούς, από 5R έως 6,6R.
Τέλος, για όσους το ψάχνουν, να πω ότι για το ίδιο εξεταστικό δείγμα των 343 ισχυρών σεισμών σε μισό αιώνα, η Αφροδίτη εμφανίστηκε με έντονη απόκλιση 17º Βόρεια σε 21 συμβάντα, από 5R έως 6,6R. Ας το έχουμε κι αυτό υπόψη μας. Οι υπόλοιποι πλανήτες σε απόκλιση δεν αναφέρονται γιατί είχαν χαώδη κατανομή /διασπορά.
Όλοι οι ανωτέρω δείκτες, μήπως σημαίνουν ότι έχουμε ένα σύνολο από αστρολογικά αποτελέσματα τα οποία θα μπορούσαμε εφεξής να αξιοποιούμε στην έρευνά μας; Φυσικά ο δρόμος παραμένει αρκετά μακρύς και δύσβατος. Και ομολογουμένως χρειάζονται πολλά ακόμη να γίνουν. Όπως systematic review, meta-analysis και big data analysis. Ένας συνδυασμός τέτοιων μελετών ίσως να ενδυνάμωνε την στατιστική ισχύ (statistical power).
Και με την ευκαιρία, θα ήθελα στο σημείο αυτό να ενημερώσω όσους ασχολούνται με στατιστικές αναλύσεις, που θα ανέμεναν σε κάποια γραφήματα, ενδεχομένως, να δουν διαφορετικές τιμές των δεικτών Avg count, Chi Sq, Prob. Οι εν λόγω δείκτες παρουσιάζουν τα τελικά συγκεντρωτικά αποτελέσματα τα οποία προέρχονται από δεύτερη αστρολογική μελέτη με εκ νέου στατιστική αξιολόγηση που εφέτος έκανα, προκειμένου να επαληθεύσω ξανά, τα δεδομένα των αρχικών αποτελεσμάτων της μεγάλης έρευνας που δημοσίευσα το 2015 για 343 πιο ισχυρούς σεισμούς, οι οποίοι συνέβησαν στην χώρα μας από το 1964 μέχρι το 2014. Με απόλυτη ακρίβεια τόπου και δευτερολέπτου που καταγράφηκε η κάθε σεισμική δόνηση.
Ανακεφαλαιώνοντας, δεν θα είχε καμία σημασία εάν κάποιος εξέφραζε αστρολογική άποψη για τυχόν ισχυρό σεισμό, π.χ. το καλοκαίρι 2028 ή την άνοιξη 2036. Επειδή οφείλουμε να κάνουμε διαχωρισμό στο τι είναι πραγματικά σημαντικό και τι όχι, σε όλα τα στατιστικά αποτελέσματα που είδαμε. Λόγου χάρη, ο Ήλιος φτάνει σε απόκλιση 23º Βόρεια του ουράνιου ισημερινού κάθε καλοκαίρι, και συγκεκριμένα κάθε Ιούνιο. Άρα αυτό δεν θεωρείται στατιστικά σημαντικό, εξαιτίας της περιοδικής επανάληψης του φαινομένου.
Δεν θεωρείται στατιστικά σημαντικό, ακόμα κι αν ξέρουμε ότι στην ετήσια πορεία του ο γιγάντιος Ήλιος “συμπαρασύρει” τρόπον τινά, τους εσωτερικούς πλανήτες (Ερμή και Αφροδίτη), οι ζωδιακές τροχιές των οποίων δεν απομακρύνονται πολύ από τον Ήλιο, με βάση το τροπικό γεωκεντρικό σύστημα -το οποίο αποτελεί θεμέλιο λίθο της δυτικής αστρολογίας, που βασίζεται στα δύο σημαντικότερα διαστατά σημεία της ετήσιας τροχιάς του Ήλιου, τις επονομαζόμενες Τροπές-. Αφού ο Ήλιος είναι το καθοριστικότερο ουράνιο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα διότι κατέχει το 99,85% της συνολικής μάζας όλων των πλανητών, των δορυφόρων και των αστεροειδών μαζί!
Ο Ήλιος (SUN) στην γεωκεντρική αστρολογία αντιπροσωπεύει το κύριο Φως και αναφέρεται συμβολικά στην ακτινοβολία, στην αύρα, στην ζωτικότητα, στον φιλοσοφικό σκοπό της ενσαρκωμένης ζωής μας και στον μεταφυσικό σκοπό της ψυχής μας (SOUL). Και φαίνεται κάτι παραπάνω από σύμπτωση ότι ο Ήλιος ονομάζεται (SOL), αφού αντιπροσωπεύει και το ηλιακό μας πλέγμα, με κέντρο την καρδιά μας, η οποία μέσα στο σώμα μας έχει κλίση 23º όσο είναι και η κλίση του άξονα της Γης. Ο Ήλιος είναι η πηγή και η συντήρηση όλης της ζωής. Ο Ήλιος θεωρείται η Ψυχή όλου του πλανητικού μας συστήματος. Γι' αυτό και η Ηλιακή Επιστροφή (Solar Return) αποτελεί μια από τις εγκυρότερες αστρολογικές μεθόδους, εάν την ερμηνεύουμε σαν “ετήσιο horary”.
Πειραματικά αποτελέσματα σε επιστημονικά μοντέλα κβαντικής φυσικής επιβεβαιώνουν την φιλοσοφική κοσμοαντίληψη της αστρολογίας “όπως πάνω, έτσι και κάτω”. Και όσον αφορά την διαστημική αστρολογία, όταν θα καθοριστούν πλανητοκεντρικές συντεταγμένες για όποιον πλανήτη ή δορυφόρο του ηλιακού μας συστήματος επιχειρήσει στο μέλλον να κατοικήσει ο πολυπλανητικός άνθρωπος, το Solar Return θα ανταποκριθεί εξίσου ικανοποιητικά, σε συνδυασμό με δευτερογενείς προόδους (secondary progressions), διελεύσεις (transits), αστροχαρτογραφία (AstroCartoGraphy), μεσοδιαστήματα (midpoints), αρμονικές (harmonics), σταθερούς αστέρες (fixed stars), ανάδρομους πλανήτες (retrogrades), και τυχόν εκλείψεις (eclipses). Ωστόσο η διαστημική αστρολογία πιθανότατα θα αντιμετωπίσει δυσκολία εφαρμογής πλησίον του Κρόνου, αφού σύμφωνα με τα τελευταία ευρήματα, ο “αέριος γίγαντας” Κρόνος έχει συνολικά 274 δορυφόρους (φανταστείτε γίνεται).
Για να εξηγήσω καλύτερα το θέμα, έρευνες από ειδικούς έχουν δείξει ότι, οι αλλαγές στην βαρυτική ισορροπία του Ηλιακού μας συστήματος είναι πηγή σεισμικής δραστηριότητας. Η μελέτη των πλανητικών ευθυγραμμίσεων και μοτίβων επιτρέπει μια κατανόηση των σεισμών με βάση το χρονοδιάγραμμα των περιστατικών τους. Αυτό γίνεται προφανές, καθώς οι δύο εξώτεροι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα, ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας, ανακαλύφθηκαν από τις διαταραχές που προκαλούσαν στις τροχιές των εσωτερικών γειτονικών τους πλανητών. Αφού το πεδίο των βαρυτικών δυνάμεων του Ποσειδώνα προκαλεί σημαντικές διαταραχές (αποκλίσεις) στην τροχιά του Ουρανού, όπως και το πεδίο των βαρυτικών δυνάμεων του Πλούτωνα προκαλεί σημαντικές διαταραχές (αποκλίσεις) στην τροχιά του Ποσειδώνα. Τούτο οδήγησε τους ειδικούς στο συμπέρασμα ότι πρέπει να υφίστανται ακόμη δύο πλανήτες, και κατ' αυτόν τον τρόπο ανακαλύφθηκαν ο Ποσειδώνας και αργότερα ο Πλούτωνας.
Κατά συνέπεια, εάν ένα σώμα τόσο μεγάλο όσο ένας πλανήτης μπορεί να ωθηθεί έξω από την συνηθισμένη του τροχιά λόγω της εγγύτητας ενός άλλου πλανήτη, πώς θα μπορούσε να παραμείνει απρόσβλητο από σεισμικές διαταραχές σε περιοχές που είναι ευαίσθητες σε σεισμικές δονήσεις; Επίσης όταν ένας πλανήτης είναι πιο κοντά στον Ήλιο, είναι πιο άμεσα ευάλωτος στην ένταση των Ηλιακών ακτινοβολιών, του Ηλιακού ανέμου και των Ηλιακών καταιγίδων. Και όταν ένας πλανήτης είναι πιο κοντά στον Ήλιο κινείται και με μεγαλύτερη γωνιακή ταχύτητα. Και ας μην ξεχνάμε ότι, κάθε πλανήτης έχει την δική του αξονική κλίση (Axial Inclination) -σε προηγούμενο άρθρο μου παρουσίασα κατατοπιστικό γράφημα-. Που σημαίνει ότι, ο κάθε πλανήτης έχει τις δικές του τέσσερις εποχές, και επομένως, τον δικό του Τροπικό Ζωδιακό με τα συμβολικά 12 ισομερή τροπικά ζώδια. Αλλά είναι διαφορετικής χρονικής διάρκειας και διαφορετικών εποχιακών εξάρσεων, επειδή ο κάθε πλανήτης έχει τις δικές του Ισημερίες και τα δικά του Ηλιοστάσια.
Πρέπει να το επαναλάβω για να εντυπωθεί: ο κάθε πλανήτης έχει τον δικό του Τροπικό Ζωδιακό. Για παράδειγμα, ένας χειμωνιάτικος Άρης θα τείνει να εκδηλωθεί διαφορετικά από έναν καλοκαιρινό Άρη, που θα διέφερε από την φύση του Άρη στο δικό του καλοκαίρι. Είναι σημαντικό λοιπόν να γνωρίζουμε και την Εποχή που βιώνει ένας πλανήτης στην δική του την τροχιά. Αφού ο εποχιακός χρονισμός ενός πλανήτη αντιπροσωπεύει την φύση αυτού του πλανήτη εκείνη την εποχή. Κοντολογίς, η εποχή ενός πλανήτη μπορεί να αποτελεί έναν επιπλέον παράγοντα που θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε στην έρευνά μας όταν στο μέλλον εξετάσουμε μεμονωμένα ωροσκόπια σεισμών.
Γεγονός είναι ότι η σημερινή αστρολογία εξελίσσεται πέρα από μια παραδοσιακή μεταφυσική τέχνη που αναλώνεται σε επιφανειακές ζωδιακές αναλύσεις. Γιατί αποτελείται από ένα πολυποίκιλο σύστημα γνώσεων, το οποίο περιέχει στοιχεία από αριθμοσοφία, αριθμολογία, φιλοσοφία, μυθολογία, συμβολική, ιστορία, φυσική, ιατρική, ψυχολογία, κοινωνιολογία, οικονομικά, μαθηματικά, γεωμετρία, αστρονομία, τριγωνομετρία και στατιστική έρευνα. Ο σύγχρονος αστρολόγος οφείλει να συνδυάζει μεθοδολογικά όλες αυτές τις γνώσεις μεταξύ τους, σε σχέση με την διαίσθησή του, για κάθε σοβαρή υπόθεση που αναλαμβάνει. Και μολονότι διαθέτει σχετική υποδομή για να εκφέρει “άποψη” για τυχόν σεισμό, τίποτε δεν εγγυάται πως θα επαληθευτεί, αφού από μόνος του, κανείς αστρολόγος δεν διαθέτει αυτοτελώς, τα απαραίτητα εφόδια για να ξεκλειδώσει τα μυστικά της Φύσης.
Η αστρολογία δείχνει συνεχή παρουσία σε μοντελοποίηση δεδομένων. Και αν η ελληνική πολιτεία αναγνωρίσει κάποτε την αστρολογία, ίσως θεσπίσει εκπαιδευτικές νόρμες, στα μορφωτικά πλαίσια ενός Ανοικτού Πανεπιστημίου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο πιστεύω ότι θα ωριμάσουν οι συνθήκες για να συγκροτηθεί εκλεκτό επιτελείο από καταρτισμένους αστρολόγους, το οποίο θα στελεχώσει Τμήμα Αστρογεωλογικών Ερευνών -στα πρότυπα της Καλιφόρνιας-. Έτσι οι αστρολόγοι εκείνοι ελπίζω να συνεργαστούν απρόσκοπτα με φυσικούς, μαθηματικούς, σεισμολόγους, αστρονόμους, γεωλόγους, αστροφυσικούς, στατιστικολόγους και κάθε αρμόδιο φορέα. Σε μια προσπάθεια συλλογική, με στόχο από κοινού να πλησιάσουν στην έγκαιρη πρόγνωση των σεισμών.
Μια τόσο αγαστή συνεργασία μακάρι να έφτανε σε κλίμακα ιδανική, και σε βαθμό που δεν έχουμε καν επίγνωση με τα σημερινά μέτρα και σταθμά. Γιατί ένα τόσο μεγαλειώδες όραμα θα μπορούσε δυνητικά να υλοποιήσει την ανάπτυξη φόρμουλας και μηχανισμών που θα επικύρωναν την αξία της αστρολογίας μέσω εμπειρικών μελετών, οι οποίες θα αποδείκνυαν πως η αστρολογία υπάρχει και λειτουργεί, ως σοβαρό πεδίο μελέτης και έρευνας, με σαφή στόχο και εγκυρότητα.
Ανέκαθεν γινόντουσαν σεισμοί ανά την υδρόγειο, και θα εξακολουθήσουν να γίνονται εσαεί. Όσα περισσότερα μαθαίνουμε για τους σεισμούς, τόσο καλύτερα μπορούμε να τους αντιμετωπίζουμε. Γιατί η Γνώση είναι Δύναμη.
Κλείνοντας, όσον αφορά την πιθανότητα νέων σεισμών στην χώρα μας, εν τάχει θα πω ότι αναμένεται να μας απασχολήσουν από το καλοκαίρι 2026 και μετά. Αφού πρόκειται για φυσικό φαινόμενο το οποίο συμβαίνει από κτίσεως κόσμου και θα εξακολουθήσει να εκδηλώνεται και στο μέλλον.
Και επειδή πολλοί με ρωτάτε πότε θα γίνουν οι επόμενες Σεληνιακές Αποκρύψεις στην Ελλάδα; Σας απαντώ ότι από σχετική έρευνα που διεξήγαγα, οι Σεληνιακές Αποκρύψεις στατιστικά δεν συνδέονται με πιθανότητα εκδήλωσης ισχυρού σεισμού στην χώρα μας.
Εντελώς πληροφοριακά λοιπόν σάς ενημερώνω ότι, η επόμενη Σεληνιακή Απόκρυψη στην πατρίδα μας θα συμβεί με τον tr. Ουρανό στις 11 Μαρτίου 2030. Και το επόμενο έτος θα ακολουθήσουν δύο Σεληνιακές Αποκρύψεις, με τον transit Δία στις 20 Ιανουαρίου 2031 και με την transit Αφροδίτη στις 13 Σεπτεμβρίου 2031. Η μεθεπόμενη Σεληνιακή Απόκρυψη θα συμβεί πάλι με την transit Αφροδίτη στις 10 Ιανουαρίου 2032. Ενώ το μακρινό έτος 2033 θα υπάρξουν τρεις φορές που θα ξανασυμβούν Σεληνιακές Αποκρύψεις στην πατρίδα μας: δύο με την Αφροδίτη και μία με τον Ερμή.
Πνευματικά δικαιώματα: ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 6418 ΣΕΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ © 12 Αυγούστου 2025 by Μιχάλης Βροντάκης is licensed under CC BY-NC-ND 4.0
CC BY-NC-ND 4.0 ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 6418 ΣΕΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ © 12 Αυγούστου 2025 by Μιχάλης Βροντάκης is licensed under CC BY-NC-ND 4.0
Αν βρήκατε χρήσιμο το άρθρο μου και θέλετε να το αποθηκεύσετε όλο στον υπολογιστή σας, πατήστε εδώ: drive.google.com/file/d/1tWVVqqOIS92qYMiYefq5tphREYyI1A3x
Πατήστε ΕΔΩ για επιστροφή στην κεντρική σελίδα
Σας ευχαριστώ πολύ.
Αθήνα, 12 Αυγούστου 2025
Μιχάλης Βροντάκης