Καλώς ορίζουμε το 2015. Ο κύριος λόγος που συνέταξα ετούτο το άρθρο, είναι για να διευκρινίσω μια φράση στην σελίδα 66 του περιεχομένου του βιβλίου μου Αυτό είναι το Μέλλον, -στο οποίο έχω δημοσιεύσει το 1/6 από τις αστρολογικές μου προγνώσεις για το μέλλον, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην οικολογία-. Ιδού η φράση, η οποία λέτε ότι σας προκαλεί ανησυχία: “δεν μπορώ να ανάγω στην νοόσφαιρα το ενδεχόμενο ηφαιστειακής δράσεως από το 2012 μέχρι το 2036 στην ευρύτερη λεκάνη της Μεσογείου, με κατακρημνίσεις, σεισμούς...”. Διαβάστε για να μάθετε γιατί δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε. Παρά ταύτα, το θέμα των φυσικών καταστροφών είναι αφ' εαυτού θλιβερό, κι αν δεν έχετε καλή διάθεση και υπομονή, καλύτερα διαβάστε κάτι άλλο. Επίσης αν δεν έχετε ενηλικιωθεί, διαβάστε κάτι άλλο.
Καταρχήν σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι στο ανωτέρω βιβλίο μου δεν είχα την παραμικρή πρόθεση να επιφέρω ανησυχία σε εσάς τους αναγνώστες, γι' αυτό και το έγραψα με όσο γινόταν πιο αλληγορικό ύφος, σχετικά με μελλοντικές τάσεις που είναι αστρολογικά πιθανές να συμβούν. Αφού το επιθυμείτε, ας διασαφηνίσω την ανωτέρω φράση μου: εξυπονοώ λοιπόν το ενδεχόμενο σεισμικής δραστηριότητας που μπορεί αστρολογικά να σημειωθεί στο Αιγαίο πέλαγος, ιδίως στο σύμπλεγμα των Κυκλάδων και περί του ηφαιστειακού τόξου της Θήρας (36Ν32, 25Ε31). Το οποίο ιστορικά έχει ενεργοποιηθεί στην Σαντορίνη 13 φορές στα μεταχριστιανικά χρόνια: 19, 46, 726, 1457, 1508, 1573, 27 Σεπτεμβρίου 1650(old calendars), 23/05/1707(os), 30/01/1866(os), 25/08/1925, 23/01/1928, 23/01/1939, 10/01/1950. Οι θέσεις του πλανήτη Πλούτωνα επιβεβαιώνουν τον κανόνα της παραδοσιακής αστρολογίας, αφού σε 8 από τις 13 παραπάνω περιπτώσεις εκρήξεων του ηφαιστείου της Σαντορίνης, ο Πλούτωνας βρισκόταν σε Σταθερά ζώδια, ιδίως στον άξονα Λέοντα - Υδροχόου.
Τι σημαίνουν όλα αυτά και πως ερμηνεύονται για το μέλλον; Κατά την γνώμη μου, αναλύοντας τους πλανητικούς κύκλους που παρατήρησα από ιστορικές καταγραφές των προαναφερόμενων εκδηλώσεων του ηφαιστείου της Σαντορίνης, δεν θεωρώ απίθανο να συμβεί μια νέα έκρηξη λάβας, ενδεχομένως από τον Μάρτιο και μετά, με διάρκεια περίπου 3,5 χρόνια (αν είναι σωστοί οι υπολογισμοί μου). Με κεντρικά έτη 2016, 2017, 2018 -αυτό στην αστρολογία ονομάζεται “εκτίμηση πιθανής χρονικής περιόδου”-. Και δεν είναι περίεργο ένα τόσο μεγάλο διάστημα, γιατί το φαινόμενο αυτό όποτε γίνεται, συνήθως διαρκεί από λίγους μήνες μέχρι αρκετά χρόνια, ώσπου να εκτονωθεί το μεγαλύτερο μέρος της συσσωρευμένης ενέργειας από τα έγκατα. Όμως η ένταση των πιθανολογούμενων εκδηλώσεων, από τα συμφραζόμενα μπορείτε να φανταστείτε το γιατί ΔΕΝ θα είναι εφάμιλλη εκείνης που πριν από περίπου 3.628 έτη αφάνισε τον Μινωϊκό πολιτισμό.
Σημειωτέον ότι ο κίνδυνος από ηφαίστεια δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος, αφού παγκοσμίως αγγίζουν τον αριθμό των 700, ενώ τα 50 εξ αυτών εμφανίζουν κάθε χρόνο ηφαιστειακή δραστηριότητα. Και δεν έχουμε ηφαίστεια μόνο στην Θήρα, αφού υπάρχουν στα Μέθανα, στην Αίγινα, στην Μήλο, στην Νίσυρο και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Αλλά δεν θα παραστήσω την Κασσάνδρα λέγοντας “τα ηφαίστεια θα μας απασχολήσουν πιο έντονα από το 2024 και μετά”.
Το άρθρο που διαβάζετε σκεφτόμουν να το ονομάσω “Ελλάδα, Προγνώσεις Δεκαετίας”, ή “Στατιστική Ανάλυση Σεισμών”, αλλά προτίμησα να το ορίσω όπως πραγματικά είναι: Αστρολογία και Σεισμοί - Μεγάλη Στατιστική Έρευνα. Αναφέρομαι βέβαια στην Εγκόσμια Αστρολογία (Mundane Astrology), μέσα από την οποία γνωρίζουμε πως όταν οι εξωκρόνιοι πλανήτες (Ουρανός, Ποσειδώνας, Πλούτωνας) αλλάζουν ζώδιο (μέχρι +/- 1 μοίρα ανοχή), δείχνουν μεγάλες αλλαγές στην ανθρωπότητα, και όποτε περνούν από Ισημερίες και Ηλιοστάσια (μέχρι +/- 1,5 μοίρες ανοχή), σηματοδοτούν κοσμοϊστορικά γεγονότα, όπως κοινωνικοπολιτικές αλλαγές καθεστώτων και μεγάλες οικονομικές κρίσεις (δείτε λεπτομέρειες στην “Ανοιχτή Επιστολή”). Επίσης δείχνουν ισχυρές εκρήξεις ηφαιστείων ή σεισμούς με εκατόμβες θυμάτων (ακολουθούν παραδείγματα στην συνέχεια του άρθρου). Ειδικά για το ηφαίστειο της Θήρας, αν θέλετε να μάθετε τον τρόπο με τον οποίο συνήγαγα τα αστρολογικά συμπεράσματα, προέκυψαν από ενδελεχή εξέταση που έκανα το 2009 σε κύκλους και επικύκλια περιφοράς των πλανητών με το πρόγραμμα Solar Fire, χρησιμοποιώντας την εξελιγμένη λειτουργία “Dynamic=Electional Search” (κοιτάξτε ένα δείγμα Planets_circles.pdf πατώντας ΕΔΩ).
Ακολουθώντας την μέθοδο αυτή προειδοποιώ τους αναγνώστες από την σελ. 65 του βιβλίου μου και για την επικείμενη σύρραξη που αστρολογικά διαφαίνεται στην Ευρώπη, την οποία περιγράφω πως θα εξελιχθεί από το 2018 και μετά: με έναν πόλεμο, ο οποίος μεν θα τελειώσει μέσα στο 2025 αλλά η χώρα μας στο μεταξύ, έχει πολλούς λόγους για να έχει βγεί κερδισμένη. Επιτρέψτε μου να παρουσιάσω μερικούς: 1)-από απαλλαγή σκληρών μνημονίων και ελάφρυνση μεγάλου μέρους του δημοσιονομικού χρέους (με επιμήκυνση /πάγωμα /κούρεμα /εξαγορά /διαγραφή -όχι σε ισόποσα μέρη-, η απομείωση θα ισχύσει κυρίως από την Πρωτομαγιά του 2016 και μετά), 2)-από συνεκμετάλλευση ορυκτών πλουτοπαραγωγικών πηγών, αγωγών και κοιτασμάτων φυσικού αερίου, 3)-από δημιουργία εθνικού περιουσιολόγιου, με σταδιακή φορολόγηση κινητής και ακίνητης περιουσίας, μεγάλου κεφαλαίου και υψηλών καταθέσεων, 4)-από σπουδαίες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, 5)-από αθλητικές και καλλιτεχνικές διακρίσεις, 6)-από εφευρέσεις στην ιατρική και νέα συνταγογραφούμενα φάρμακα, 7)-από ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, 8)-από ολοένα φθηνότερη τηλεφωνία, αύξηση ταχυτήτων internet και μεγαλύτερη κάλυψη, 9)-από το ηλεκτρονικό εμπόριο, 10)-από αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας στα Μ.Μ.Ε., 11)-από την επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, 12)-από διεθνείς διασκέψεις, 13)-από αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, 14)-από μέτρα καταπολέμησης της φτώχειας, 15)-από διοικητική μεταρρύθμιση με ελάττωση γραφειοκρατίας και δημοσίων θέσεων, 16)-από δομικές αλλαγές σε τομείς Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικής Ασφάλισης, 17)-από χωροταξικούς επανασχεδιασμούς, αντιπλημμυρικά έργα, οικολογικές δράσεις, οικιστικές αναπλάσεις και επέκταση των συγκοινωνιακών δικτύων. Εξυπακούεται πως όλα αυτά είναι χωρίς ιεραρχική σειρά, τα πιθανότερα γεγονότα που κατά την γνώμη μου ενδέχεται σταδιακά να εξελιχθούν στην χώρα μας, εντός δεκαετίας, μέσα από τα οποία η Ελλάδα θα βγει κερδισμένη.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η χώρα μας εισέρχεται σε μια κρίσιμη καμπή της σύγχρονης ιστορίας, καθώς σημειώνεται τάση μεταστροφής του κόσμου προς ένα νέο και διαφορετικό, πλην όμως αχαρτογράφητο οικονομικοπολιτικό τοπίο. Έτσι γεννιούνται ερωτηματικά, όπως: Αν υπάρξουν διμερείς συμφωνίες με Ινδία - Ασία - Αίγυπτο - Ιράν - Αζερμπαϊτζάν - Κούβα - Λατινική Αμερική, ή και στρατηγικές συνεργασίες με την Ρωσία και την Κίνα, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ισχυροποίηση της χώρας μας και άνοιγμα σε καινούργιες αγορές; Και δεύτερον: Μια ισχυρή πολιτική βούληση -δυνητικά απαγκιστρωμένη από το IMF και το ESM-, θα προωθούσε την ιδιωτική επιχειρηματικότητα σε βαθμό που η χώρα μας να έβγαινε κερδισμένη τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο σε τομείς ναυτιλίας, βιομηχανίας και ενέργειας, αλλά και από παραγωγή /τυποποίηση /εμπορία ειδών γεωργίας και κτηνοτροφίας, καθώς και από αγροτική ανάπτυξη /μεταποίηση /εξαγωγή προϊόντων, και κυρίως, από ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών; Στις ανωτέρω απορίες, το καθιερωτικό ωροσκόπιο της πατρίδας μας δείχνει κατά πόσο μπορεί να είναι εφικτά ή σουρεαλιστικά όλα αυτά.
Ούτως ή άλλως, μακροπρόθεσμα θα βγει de facto ωφελημένη η χώρα μας, για δύο λόγους (επιτρέψτε μου να το διατυπώσω γλαφυρά, όσο οξύμωρο κι αν μοιάζει στην τωρινή συγκυρία): α)-από ξένες επενδύσεις σε ελληνικά νησιά, και β)-από ποικίλες μορφές τουρισμού. Φερ' ειπείν από επεκτάσεις και εκσυγχρονίσεις μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, πολυτελών θερέτρων και επαύλεων, από αναβαθμίσεις τουριστικών ελικοπτέρων, από κατασκευές νέων ελικοδρομίων, μέχρι και από στολίσκο υδροπλάνων (με κατάλληλες υποδομές που χρειάζονται σήμερα τα λιμάνια). Ένας συνδυασμός όλων αυτών, μπορείτε να φανταστείτε πόσο ισχυρό πλεονέκτημα θα αποτελούσε, για να μας προτιμούν ολοένα περισσότεροι φημισμένοι πολιτικοί, ηθοποιοί του Χόλιγουντ, βασιλείς, μεγιστάνες, εντάσσοντας την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις του καταλόγου των δημοφιλέστερων προορισμών τους;
Στο φινάλε, δεν αποκλείεται η χώρα μας να βγει κερδισμένη και από την αλλαγή σκηνικού που αστρολογικά διαφαίνεται μετά τον Ιούλιο 2019, καθώς από την Άνοιξη του 2017 κι έπειτα, οι επανειλημμένες προκλήσεις της γείτονος θα πριμοδοτήσουν ένα υποβόσκων μιλιταριστικό κλίμα στην Ελλάδα, προκαλώντας ενδεχομένως casus belli, εντείνοντας έτσι την πολιτική αστάθεια, με δύο πιθανές απόπειρες κατάληψης της εξουσίας, που αν ισχύσουν, τότε θα ανοίξουν σταδιακά δρόμο για Βασιλική διακυβέρνηση, που ίσως καταλήξει σε επέκταση των συνόρων μας προς ανατολάς.
Συνοψίζοντας όλα αυτά που διαβάσατε, όσο ακραία κι αν μοιάζουν, κατά την γνώμη μου ενδέχεται να συμβούν μέχρι τα τέλη του 2025, από αστρολογικές τάσεις που εμφανίζονται στο καθιερωτικό ωροσκόπιο της Ελλάδας (το εξηγώ παρακάτω).
Είδατε λοιπόν ότι προσπάθησα να εκφράσω τις πιο έντονες αστρολογικές τάσεις για τα πιθανότερα γεγονότα που μπορεί να συμβούν στην χώρα μας, για μια δεκαετία. Αλλά το μέλλον είναι ρευστό και απρόβλεπτο. Κανείς δεν μπορεί να δώσει εγγυήσεις. Και αντιλαμβάνομαι πως για να γίνουν σαφέστερα όλα τα παραπάνω, θα όφειλα να περιπτωσιολογήσω, αλλά δεν είναι της παρούσης, επειδή το θέμα του άρθρου είναι οι σεισμοί. Θα έχετε την δυνατότητα να δείτε ιδίοις όμμασι πόσα από τα προλεγόμενα θα επαληθευτούν, σε βάθος χρόνου.
Με την ίδια αστρολογική μέθοδο των πλανητικών κύκλων συνήγαγα ότι το 2060 θα είναι το κρισιμότερο έτος για την ανθρωπότητα, διότι τα γεγονότα εκείνης της χρονιάς θα αποτελέσουν διεθνώς, θρυαλλίδα για αλυσιδωτές κοινωνικές αντιδράσεις. Scripta manent. Όμως εγώ δεν θα υπάρχω για να τα σχολιάσω. Αλλά έχω διαδώσει την προγνωστική μέθοδο που μου έμαθε η αλησμόνητη Τασία Λούτα. Αναφέρομαι στην μέθοδο που έχει καταβολές από την πανάρχαια εποχή των Βαβυλωνίων, και μπορεί να λειτουργήσει εξίσου ικανοποιητικά με όλες τις υπάρχουσες προγνωστικές μεθόδους της εγκόσμιας αστρολογίας. Ονομάζεται “Αστρολογικός Χάρτης της Γης”, με βάση τον οποίο, μεταφέρουμε όλες τις ιδιότητες των 12 Ζωδίων, αποκλειστικά στους αντίστοιχους 12 Οίκους με τους οποίους συσχετίζονται. Και στην συνέχεια εξετάζουμε τις ενδείξεις των πλανητικών κύκλων για το εκάστοτε θέμα που θέλουμε να δούμε, συγκρίνοντας και κρίνοντας τα αποτελέσματα με βάση τις 144 παράγωγες έννοιες που προκύπτουν από τους 12 Οίκους. Ας δώσω ένα απλό παράδειγμα μήπως γίνει πιο κατανοητό σε όσους δεν ασχολούνται: Το ζώδιο του Τοξότη (φυσικός 9ος Οίκος), συμβολίζει τον 2ο κατά σειρά Οίκο -αν ξεκινήσουμε να μετράμε από τον 8ο Οίκο-. Στην περίπτωση αυτή ο Τοξότης δείχνει την οικονομική ρευστότητα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και όσοι γνωρίζετε την συμβολική του Κρόνου, συνειδητοποιείτε πως δεν είναι τυχαίο ότι δύο μεγάλες διεθνείς οικονομικές κρίσεις του 20ου αιώνα φάνηκαν με διέλευση του transit Κρόνου στον Τοξότη, στις 24/10/1929 και στις 24/10/1987. Σήμερα που ο transit Κρόνος εισήλθε ξανά στο ζώδιο του Τοξότη και θα παραμείνει για ολόκληρη τριετία, πιστεύω ότι θα επακολουθήσει άνοδος της αξίας του χρυσού, ενώ θα επιδεινώνονται οι δείκτες της παγκόσμιας οικονομίας. Ειδικά από τον Οκτώβριο 2015 μέχρι τον Νοέμβριο 2017 θα δούμε φαινόμενα υποτίμησης νομισμάτων, περιορισμούς διακίνησης κεφαλαίων, ακόμα και bail-in σε κάποιες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας -στην οποία δεν αποκλείεται να ισχύσει από τον Αύγουστο 2015 και μετά-, λόγω πολιτικών αποφάσεων που θα παρθούν μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα πόλωσης καθώς και έλλειψης ρευστότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. -Οι ερμηνείες του Αστρολογικού Χάρτη της Γης γίνονται πιο στοχευμένες και εξειδικευμένες, εάν στο παράδειγμα συνυπολογίσετε και τις ιδιότητες των 36 δεκανών-.
Όλα τα ανωτέρω αστρολογικά συμπεράσματα τα δημοσίευσα περιληπτικά στο βιβλίο μου “Αυτό Είναι το Μέλλον” βασιζόμενος στο σκεπτικό ότι, τα ημερολόγια όλου του κόσμου έχουν αναπτυχθεί σε συνδυασμό με τις κινήσεις του Ηλίου και της Σελήνης, των πλανητών και των άστρων, γι' αυτό είναι κατά κανόνα κυκλικά. Λαμβάνοντας υπόψη και την θεωρία του κυκλικού δείκτη Barbault για την ένταση των όψεων των εξωτερικών transits πλανητών, είδα ότι πλήθος από ιστορικά γεγονότα που έχουν εκδηλωθεί ως φαινομενικές συμπτώσεις, ωθούν στο αστρολογικό συμπέρασμα ότι, έχουν μια τάση να επαναλαμβάνονται, με παραπλήσια μορφή.
Όλα τα ανωτέρω αστρολογικά συμπεράσματα τα δημοσίευσα περιληπτικά στο βιβλίο μου “Αυτό Είναι το Μέλλον” βασιζόμενος στο σκεπτικό ότι, τα ημερολόγια όλου του κόσμου έχουν αναπτυχθεί σε συνδυασμό με τις κινήσεις του Ηλίου και της Σελήνης, των πλανητών και των άστρων, γι' αυτό είναι κατά κανόνα κυκλικά. Λαμβάνοντας υπόψη και την θεωρία του κυκλικού δείκτη Barbault για την ένταση των όψεων των εξωτερικών transits πλανητών, είδα ότι πλήθος από ιστορικά γεγονότα που έχουν εκδηλωθεί ως φαινομενικές συμπτώσεις, ωθούν στο αστρολογικό συμπέρασμα ότι, έχουν μια τάση να επαναλαμβάνονται, με παραπλήσια μορφή.
Ομολογώ πως σκέφτομαι να πάψω να αρθρογραφώ, επειδή από το 2011 αντικρίζω στο διαδίκτυο ιδιοτελή άτομα που καπηλεύονται την αστρολογία -δεν είναι είδηση, πάντα υπήρχαν και πληθαίνουν με γεωμετρικούς ρυθμούς-. Θλίβομαι τα μάλα με την ανούσια ρητορική τους όταν μιλούν σαν να κατέχουν εξ αποκαλύψεως αλήθειες, διαπιστώνω ότι κατακυριεύονται από αχαλίνωτη κενοδοξία, ποντάρουν διεθνώς στις μεταφυσικές ανησυχίες του κοσμάκη και τον αποπροσανατολίζουν -errate humanum est-. Είτε ακόμη χειρότερα, επιχειρούν με παραπειστικούς τρόπους την δημιουργία εφήμερου ντόρου.
Κι εγώ θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι η Γη θερμαίνεται ολοένα περισσότερο επειδή καταφθάνει ο Ercolobus /Nibiru. Ενίοτε στηλιτεύω περιστατικά που αμαυρώνουν το πνεύμα της αστρολογίας, το οποίο επιτάσσει να τονίζουμε στο κοινό ότι δεν κάνουμε προβλέψεις παρά μόνο προγνώσεις, μέσα από παρατηρήσεις, υπολογισμούς, συναρτήσεις και εκτιμήσεις, πιθανολογώντας για το άλφα ή βήτα θέμα, μέσα από αστρολογικές τάσεις γεγονότων, που ενδέχεται να συμβούν ή και να επαναληφθούν στο μέλλον. Σαφώς υπάρχουν δεκάδες μαντικές τέχνες που μέσα από τις ενδείξεις τους βοηθούν να εκδηλώνουμε την διαίσθηση που όλοι οι άνθρωποι έχουμε, σε κάποιο βαθμό. Αν εξαιρέσουμε τα πραγματικά μέντιουμ που υπάγονται στον τομέα της Παραψυχολογίας και ανά την υφήλιο μετριούνται στα δάχτυλα ενός χεριού, θεωρώ ότι οι καθ' ύλην αρμόδιοι να αποφαίνονται για το μέλλον είναι αστρολόγοι με επαρκή εκπαίδευση, διπλώματα σπουδών, μεγάλη εμπειρία επί του αντικειμένου, και καθετί που λένε να το αιτιολογούν. Είναι αδόκιμο να συνεχίσω γιατί θα έμοιαζε σαν “έκθεση ιδεών”, οπότε κλείνω την παρένθεση και επανέρχομαι στο θέμα.
Σεισμοί γίνονται από κτίσεως κόσμου. Ο πρώτος μεγάλος σεισμός που συνέβη σε κάποια στιγμή της ζωής του αρχαιότερου ανθρώπου στον πλανήτη μας, συντάραξε συθέμελα την ύπαρξή του, προκαλώντας του υπέρτατο δέος για τις άγνωστες κοσμικές δυνάμεις που τον κυβερνούν και του επέβαλαν να καταγράψει στην συνείδησή του το τρομακτικό αυτό γεγονός. Με το πέρασμα των αιώνων και των χιλιετηρίδων, η εκδήλωση αλλεπάλληλων σεισμικών φαινομένων πέρασε σταδιακά ως δυσάρεστη πληροφορία στις καταγραφές του DNA των επόμενων και μεθεπόμενων γενεών, με τέτοιο τρόπο ώστε, ο φόβος των σεισμών είναι έμφυτος σε λαούς που ζουν σε ηφαιστειακές και σεισμογενείς περιοχές του πλανήτη μας, οι οποίοι τους αντιμετωπίζουν άλλοτε εφεκτικά και άλλοτε στωικά, αποδίδοντάς τους είτε στις επιταγές της Θείας Βούλησης, είτε σε ξέσπασμα της οργής της Φύσης. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που παραμένει δυσεξήγητο.
Ξεκινώντας την διερεύνηση του φαινομένου από τα βάθη της αρχαιότητας, ο Όμηρος και ο Ησίοδος θεωρούσαν τους σεισμούς σαν υπερφυσικά τέρατα που γεννιούνται υπό το τράνταγμα της θάλασσας που δημιουργεί ο Ποσειδώνας. Πολλοί φιλόσοφοι, αστρονόμοι, ιστορικοί και γεωγράφοι. Έλληνες, Ρωμαίοι και Βυζαντινοί, έχουν κατά καιρούς ασχοληθεί με την καταγραφή και διερεύνηση του φαινομένου των σεισμών: Θαλής, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης, Αναξαγόρας, Παρμενίδης, Διογένης, Αρχέλαος, Δημόκριτος, Αριστοτέλης, Λουκρήτιος, Κικέρωνας, Στράβωνας, Σένεκας, Πλίνιος, Λαέρτιος, Μαρκελλίνος, Προκόπιος, Θεοφάνης, Κεδρινός, Παχυμέρης, κ.α.
Από την ελληνική μυθολογία πληροφορούμεθα ότι ο Εγκέλαδος, που ήταν γιος του Ταρτάρου και της Γαίας, φέρεται ως αρχηγός των Γιγάντων, ο οποίος έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο κατά την γιγαντομαχία. Αλλά φονεύτηκε, είτε κατακεραυνωμένος από τον Δία, είτε από τον Σειλινό, τον ακόλουθο του Διονύσου, είτε από την Αθηνά, η οποία τον καταπλάκωσε με το όρος Αίτνα στην Σικελία <ετυμολογικά ο Εγκέλαδος αποτελεί σύντμηση του έγκειμαι+λας, που σημαίνει εγκατεστημένος στα πετρώματα, στον στερεό φλοιό της Γης>. Έκτοτε, λέει ο μύθος, στενάζοντας μέσα από τον τάφο του ο Εγκέλαδος, προκαλεί αιφνίδιες εκρήξεις ηφαιστείων και σεισμούς.
Η Γη περιέχει ένα στερεό εσωτερικό πυρήνα, κυρίως από λιωμένο κράμα σιδηρονικελίου, που περιβάλλεται από έναν ρευστό εξωτερικό πυρήνα, μέσα στον οποίο ρέει το λιωμένο κράμα. Πρόσφατες μελέτες από το Γαλλικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) υπολογίζουν ότι ο πυρήνας βρίσκεται πολύ βαθιά, γύρω στα 3.500 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη μας, έχει θερμοκρασία που φτάνει μέχρι 6.000 βαθμούς Κελσίου, και πίεση που φτάνει μέχρι 3,6 εκατομμύρια ατμόσφαιρες. Από τον πυρήνα μέχρι την λιθόσφαιρα, -δηλαδή την ανώτερη στερεά κρούστα των πετρωμάτων του φλοιού της Γης-, μεσολαβεί η λεγόμενη “πυρόσφαιρα” (δεν φαίνεται στο σχήμα), η οποία αποτελείται από δύο στρώματα, τον εσωτερικό μανδύα, πάχους 1700 χιλιομέτρων, και τον εξωτερικό μανδύα, πάχους 1050 χιλιομέτρων. Όσο βυθιζόμαστε από την επιφάνεια της Γης προς τον πυρήνα, βαθμιαία αυξάνεται η θερμοκρασία, και αντιστρόφως.
Αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι η λιθόσφαιρα (δηλαδή το εξωτερικό τμήμα της στερεάς Γης) που χωρίζεται σε μικρό αριθμό πλακών, τις επονομαζόμενες “τεκτονικές πλάκες”, οι οποίες επιπλέουν και ταξιδεύουν ανεξάρτητα, λόγω των θερμικών ρευμάτων που δημιουργούνται στον μανδύα της Γης. Η θεωρία αυτή που εξηγεί τις μετατοπίσεις των ηπείρων, διατυπώθηκε το 1912 από τον γεωφυσικό Alfred Wegener. Έγινε διεθνώς αποδεκτή το 1950, ενώ από το 1986 η ΝΑΣΑ παρακολουθεί τις μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών και των ρηγμάτων για να συμβάλλει στα στοιχεία πρόγνωσης των σεισμών. Το μεγαλύτερο μέρος της σεισμικής δραστηριότητας της Γης συμβαίνει στα όρια αυτών των τεκτονικών πλακών και ρηγμάτων. Σήμερα η επιφάνεια της Γης απαρτίζεται από 12 μεγάλες τεκτονικές πλάκες και από αρκετές μικρότερες. Τα όρια των τεκτονικών πλακών καθορίζονται από στενές ζώνες, μέσα στις οποίες εκδηλώνεται το 80% της ηφαιστειακής και σεισμικής δραστηριότητας.
Ο ελληνικός χώρος -στον οποίο εστιάζομαι στο παρόν άρθρο-, βρίσκεται στην μεσογειακή ζώνη του ηπειρωτικού συστήματος διάρρηξης. Η Ελλάδα -λένε οι ειδικοί-, κατέχει την έκτη θέση σε παγκόσμια σεισμογενή κατάταξη, και την πρώτη θέση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό οφείλεται στα ιδιαίτερα γεωλογικά χαρακτηριστικά της χώρας μας, τα οποία έχουν διαμορφωθεί από τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το “ελληνικό τόξο” έχει μήκος περίπου 1.500 χιλιόμετρα: ξεκινά από την Κεφαλλονιά, διασχίζει το νότιο Ιόνιο ανατολικά της Πελοποννήσου, και περνώντας νότια της Κρήτης, καταλήγει στην Ρόδο. Ειδικά το Αιγαίο αποτελεί ζωντανό γεωτεκτονικό εργαστήριο, αφού το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου πελάγους μαζί με τις περιβάλλουσες παράκτιες περιοχές, βρίσκεται στα σημεία σύγκλισης (κατά 2,5 εκατοστά τον χρόνο) δύο μεγάλων λιθοσφαιρικών πλακών, της αφρικανικής και της ευρασιατικής, που αποτελούν τα πιο σεισμογενή μέρη της Γης, με έντονη και ταχύτατη παραμόρφωση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία μεγάλου αριθμού ρηγμάτων.
Το 2011 έγινε στην Βιέννη συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών, στο οποίο ο Ιταλός καθηγητής Στέφανο Τίντι του πανεπιστημίου της Μπολόνια, εξέφρασε την ανησυχία του, γιατί η Ευρώπη δεν διαθέτει επαρκείς χρηματοδοτήσεις για την δημιουργία συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για ενδεχόμενο τσουνάμι στην Μεσόγειο, το οποίο θα εξαπλώνονταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα 200 μέτρων ανά δευτερόλεπτο. Και δεδομένου ότι από τον 5ο π.Χ. αιώνα μέχρι το 2000 έχουν καταγραφεί γύρω στα 80 τσουνάμι στην ελληνική επικράτεια, αντιλαμβάνεστε πως εάν ξανασυμβεί, αυξάνονται οι πιθανότητες να αποβεί καταστροφικό, αφού έχουμε πάνω από 2.500 νησιά στην Ελλάδα, εκ των οποίων μόνο τα 150 κατοικούνται σήμερα. Αλλά η ελληνική ακτογραμμή είναι η 10η μεγαλύτερη σε μήκος στον πλανήτη!
Όσον αφορά τον πλανήτη μας αξίζει να σημειωθεί ότι, ΚΑΘΕ ΣΕΙΣΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΡΗΓΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΡΗΓΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΕΙΣΜΟΥΣ. Όσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος ενός ρήγματος, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο σεισμός τον οποίο μπορεί να προκαλέσει. Και όσο μικρότερο είναι ένα ρήγμα, τόσο ευκολότερα μπορεί να κρυφτεί κάτω από ιζήματα. Έτσι υπάρχουν μικρά ρήγματα ικανά να δώσουν μεσαίας έντασης σεισμούς, τα οποία παραμένουν άγνωστα στην επιστημονική κοινότητα.
Η αυξομείωση της απόστασης της Σελήνης σε σχέση με εμάς έχει μετρηθεί και επαληθευτεί με ακρίβεια lazer: κάθε μήνα, το περίγειο της Σελήνης πλησιάζει την Γη στα 356.410 χιλιόμετρα, ενώ το απόγειο της Σελήνης απέχει από την Γη 406.740 χιλιόμετρα. Που σημαίνει ότι η Σελήνη παλινδρομεί εις ύψος κατά 50.330 χιλιόμετρα.
Αν επιχειρήσετε να εφαρμόσετε τον νόμο του Νεύτωνα θα δείτε ότι, σύμφωνα με χονδρικούς υπολογισμούς, στο περίγειο της Σελήνης το βαρυτικό κέντρο καταβυθίζεται προς τον πυρήνα της Γης, ενώ στο απόγειο της Σελήνης το βαρυτικό κέντρο ανυψώνεται φτάνοντας μέχρι τα άνω άκρα της πυρόσφαιρας. Όμως αυτοί οι μαθηματικοί υπολογισμοί θα έμοιαζαν αρκετά χονδροειδείς για να γίνουν επιστημονικά δεκτοί, αφού πρέπει να συνυπολογίσετε την μεταβλητή συνιστώσα της αδιαμφισβήτητης βαρυτικής έλξης που ασκεί καθημερινά και ο Ήλιος στην Γη, ειδικά τους μήνες που ο πλανήτης μας, κατά την ετήσια περιστροφή του, βρίσκεται κοντύτερα στον Ήλιο. Δείτε το άρθρο eclipses_influence.pdf πατώντας ΕΔΩ
Η καταστροφική επίπτωση που ορισμένες Ηλιακές εκλείψεις παρουσιάζουν κατά καιρούς σε γήινα φαινόμενα και συμβάντα, όπως σεισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων, κατακρημνίσεις /κατολισθήσεις, πλημμύρες, τσουνάμι, καταποντισμούς, με όλα τα τυχόν επακόλουθα που ενδέχεται να επιφέρουν στις ανθρώπινες κοινωνίες, όπως λιμούς, ασθένειες, πολέμους ή εξαναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών, έχουν παρατηρηθεί από την πανάρχαια εποχή των Ορφικών, και έχουν περάσει στην λαϊκή παράδοση και στην θρησκεία, όχι μόνο της δικής μας πατρίδας, αλλά και όλων των εθνών. Επίσης χρονολογικά μεταγενέστερες αναφορές για την καταστροφική επίπτωση των εκλείψεων έχουν διασωθεί από Σουμέριους, Ασσύριους, Χαλδαίους και Αιγυπτίους, μέχρι τον Όμηρο, τον Θαλή τον Μιλήσιο, τον Αναξαγόρα, τον Πίνδαρο, τον Πρόκλο, τον Θουκυδίδη, τον Πλούταρχο, τον Κλαύδιο Πτολεμαίο και πάρα πολλούς άλλους. Ο κατάλογος γίνεται μακρύς όσο φτάνουμε στον αιώνα μας για να τους αναφέρω όλους μέχρι τις μέρες μας. Τους έχω συμπεριλάβει στο βιβλίο μου με τίτλο “η Ιστορία, το Έργο, η Γνώση και η Εξέλιξη της Αστρολογίας” το οποίο δημοσίευσα το 2005.
Σημείωση 5η: αφού αναφέρθηκα στην επίδραση των εκλείψεων, οφείλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία σε μια από τις μεγαλύτερες επιστημονικές αυθεντίες του 19ου αιώνα, τον Theodor Ritter von Oppolzer, που, ως εξαίρετος μαθηματικός και γεωδαίτης, έμεινε στην ιστορία λόγω του τεράστιου καταλόγου εκλείψεων που συνέταξε, τον λεγόμενο “Canon der Finsternisse”. Στο τιτάνιο αυτό έργο του κατέγραψε 8.000 Ηλιακές εκλείψεις και 5.200 Σεληνιακές, από το 1.208 π.Χ. μέχρι το 2.161 μ.Χ. Μέσα από τις χιλιάδες καταγραφές του Oppolzer μπορεί κανείς να παρατηρήσει την πορεία που ακολουθούν επάνω στην Γη τα κέντρα της σκιάς των Ηλιακών εκλείψεων, σε σχέση με κορυφαία ιστορικά γεγονότα.
Γεγονός είναι ότι από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα, η υδρόγειος κραδαίνεται, μετασχηματίζεται και εξελίσσεται. Έτσι ο θαυμαστός γαλάζιος μας πλανήτης παραμένει ζωντανός, μολονότι στην ανθρώπινη συνείδηση οι σεισμοί συνοδεύονται από πλήθος δεισιδαιμονιών και προκαταλήψεων, επειδή εκδηλώνονται απροειδοποίητα και δεν αφήνουν περιθώρια αντίδρασης. Όλο τον 20ο αιώνα καταγράφηκαν παγκοσμίως 3.077.904 σεισμικές δονήσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους. Και τώρα που διαβάζετε ετούτο το άρθρο, κάπου καταγράφεται ένας σεισμός. Από αυτό το ομολογουμένως τεράστιο πλήθος των 3.077.904 σεισμικών δονήσεων, ξεχωρίζουν 12.132 μεγάλοι σεισμοί που έγιναν παγκοσμίως μέσα στον 20ο αιώνα με ένταση από 5,5R και άνω, οι οποίοι μπορεί να έχουν στατιστικό ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι αστρολογικά αξιοποιήσιμοι (διαβάστε παρακάτω και θα καταλάβετε το γιατί).
Παρενθετικά, αν θέλετε να δούμε το θέμα και από την μεριά της εσωτερικής αστρολογίας: εν τάχει διατείνεται ότι η Γη στην οποία κατοικούμε είναι ένα ζωντανό, μεγάλο ουράνιο σώμα, στο οποίο ο κάθε τόπος αποτελεί ένα από τα κύτταρά της. Και όταν υπάρχει έντονη ανισορροπία στα φυσικά πεδία (όπου Φύση=το κοντινό μας διάστημα), η Γη αιφνιδίως πάλλεται /δονείται σε συγκεκριμένα μέρη, προσπαθώντας να επιφέρει την προγενέστερη αρμονία. Οι απότομες αυτές ταλαντώσεις χαρακτηρίζονται στην συνείδησή των όντων ως σεισμοί, οι οποίοι συχνά δημιουργούν υλικούς μετασχηματισμούς (ζημιές, απώλειες, φθορές, καταστροφές), ή και μαζικές εξαϋλώσεις (ορολογία που σημαίνει πολλούς θανάτους μέχρι και εκατόμβες νεκρών). Παράδειγμα: 12 Μαΐου 2008 Σετσουάν Κίνα 87.000 θύματα. Μολονότι μοιάζει σαν μοιραία και ρηξικέλευθη αυτή η θεώρηση στον αναγνώστη που δεν γνωρίζει την διδασκαλία της εσωτερικής αστρολογίας, στην ίδια ερμηνευτική συγκαταλέγονται εκρήξεις ηφαιστείων, όπως: 8η Μαΐου 1902 Πελέ Μαρτινίκας 30.000 θύματα, και 13 Νοεμβρίου 1985 Νεβάδο ντε Ρουίζ Κολομβία 23.000 θύματα. Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα.
Αν ανατρέξουμε για λίγο πίσω στον χρόνο με την βοήθεια του cd “Εγκέλαδος”, βλέπουμε ότι βρίθει από ιστορικές αναφορές καταστροφικών σεισμών που έχουν συμβεί στον ελλαδικό χώρο, από τον 5ο π.Χ. αιώνα: Θουκυδίδης, χειμώνας 426 π.Χ. στην περιοχή της Φθιώτιδας, μέχρι και το Σωτήριο έτος 1999 μ.Χ. Χωρίς βέβαια να παραβλέψουμε το εξαίρετο βιβλίο του καθηγητή Παπαζάχου “Οι Σεισμοί της Ελλάδας”, με εκτενή λίστα καταστροφικών σεισμών στην χώρα μας, που έγιναν από τον 5ο π.Χ. αιώνα μέχρι και τον 20ο αιώνα. Όμως η δυσκολία σε όποιον επιχειρεί αστρολογική ανάλυση ιστορικών σεισμών, έγκειται στο γεγονός ότι, στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ενιαίο ημερολόγιο, αλλά οι διάφορες πόλεις-κράτη είχαν τα δικά τους, τοπικά ημερολόγια για την καταγραφή γεγονότων, σαν αυτά της Ιωνίας, της Μακεδονίας, των Δελφών, της Αθήνας, της Ρόδου, της Δήλου και της Κρήτης, τα οποία διέφεραν αναμεταξύ τους. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι μέχρι και τους τελευταίους αιώνες, σε άλλα μέρη της Ελλάδας ίσχυε το παλαιό (Ιουλιανό) ημερολόγιο, και σε άλλα μέρη το σύγχρονο (Γρηγοριανό), ή και παράλληλα τα δύο ημερολόγια ήταν σε χρήση στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα, μέχρι και το 1923, όπου τελικά επικράτησε το Γρηγοριανό που επίσημα χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα.
Ας δούμε τι έχει γίνει στο παρελθόν, από τον 5ο π.Χ. αιώνα: βλέπουμε να δημιουργούνται στην Μεσοποταμία ειδικοί πύργοι/παρατηρητήρια, τα Ζιγκουράτ, από όπου οι σοφοί/ιερείς της εποχής μελετούσαν τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων και υπολόγιζαν το μονοπάτι του Ηλίου, της Σελήνης και των πλανητών. Η επιρροή τους στον βασιλιά και στον λαό εξαρτιόνταν από την ακρίβεια των παρατηρήσεών τους, την σύγκριση των αστρικών επαναλήψεων και τα αποτελέσματά τους στους σεισμούς, στις πλημμύρες και στους πολέμους. Στο ίδιο μήκος κύματος ο Διόδωρος ο Σικελός γράφει γύρω στο 40 π.Χ. ότι “οι Αιγύπτιοι ιερείς παρατηρούσαν επισταμένα τις κινήσεις, τις τροχιές και τις στάσεις κάθε πλανήτη, καθώς και την δράση του καθενός στις γενιές των έμψυχων όντων. Επίσης προανήγγειλαν κάθε γεγονός που ο κόσμος δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι επρόκειτο να συμβεί, όπως σεισμούς, πλημμύρες, εμφανίσεις κομητών, και πολλά άλλα φαινόμενα, βάσει παρατηρήσεων που είχαν κάνει από το παρελθόν”.
Αιώνες αργότερα, σε μία περίοδο σεισμικής ακολουθίας που εκδηλωνόταν από το 551 μ.Χ. μέχρι το 557 μ.Χ., ο λαός της Αντιόχειας οργάνωσε δημόσια συζήτηση για τον φιλοσοφικό προσδιορισμό των αιτίων, μεταξύ ενός βυζαντινού αστρολόγου και του Αγίου Συμεών του Στυλίτη. Και τέλος, υπάρχουν ιστορικές αναφορές ότι αστρολόγοι της Περσίας (σημερινό Ιράν) επιχείρησαν να προειδοποιήσουν για δύο πολύνεκρους σεισμούς που έγιναν εκεί, κατά τα έτη 1042 μ.Χ και 1549 μ.Χ. Όλα αυτά βέβαια ανήκουν στο μακρινό παρελθόν, και μπορούμε να τα δούμε σαν μεμονωμένες εξαιρέσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα ότι, ο σεισμός είναι και παραμένει απρόβλεπτο φυσικό φαινόμενο, μολονότι στον 21ο αιώνα χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και δορυφορικά στοιχεία για την διεξαγωγή σχετικών συμπερασμάτων.
Ένα γεγονός που έχει παρατηρηθεί από την αρχαιότητα, είναι διάφορα ζώα, η συμπεριφορά των οποίων αλλάζει πριν από επικείμενους μεγάλους σεισμούς. Γιατί με την 6η αίσθηση που διαθέτουν, φαίνεται σαν να «πιάνουν» ηλεκτρομαγνητικές μεταβολές /διαταραχές. Για παράδειγμα, άλογα χλιμιντρίζουν και τρέχουν, σκύλοι αλυχτούν και ψάρια πηδούν έξω από το νερό. Επίσης ζώα που δεν εμφανίζονται, όπως ποντίκια και φίδια, ξεπηδούν από τις φωλιές τους κατά δεκάδες. Τα καθαρά ύδατα της θάλασσας θολώνουν και το επίπεδο του νερού των πηγαδιών ανεβαίνει και αυξάνεται η θερμοκρασία του.
Για να επανέλθω στο ερώτημα που ίσως ακόμη πλανάται στον αναγνώστη: μπορεί κάποιος αστρολόγος να κάνει πρόγνωση κινδύνου για επερχόμενο σεισμό; Για έναν Μεσαιωνικό αστρολόγο ίσως αποτελούσε status quo καθώς θα κοίταζε και μια γυάλινη σφαίρα, αλλά ο σύγχρονος αστρολόγος κοιτά μονάχα το τζάμι της οθόνης του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Η απάντηση λοιπόν ήταν ναι, μέσω της παρατήρησης των οιωνών που κυρίως ελάμβαναν υπόψη τους οι αστρολόγοι περασμένων αιώνων, -βάσει του διαφορετικού τρόπου σκέψης εκείνου του κόσμου-, σύμφωνα με όσα έγραφε ο μέγας αστρονόμος Κέπλερ στο βιβλίο του De Stella Nova in Pede Serpentarii: «τίποτα δεν υπάρχει ούτε συμβαίνει στον ουρανό, που να μη γίνεται αισθητό με έναν μυστικό τρόπο κάποια στιγμή, από τις δυνάμεις της Γης και της Φύσης».
Κάθε χρόνο σημειώνονται περίπου 18 σεισμοί παγκοσμίως, μεγέθους από 7R και άνω. Το 2009 Αμερικανοί και Βρετανοί επιστήμονες παρατήρησαν ότι αρκετά ζώα είναι σε θέση να διαισθάνονται τις χημικές μεταβολές που πραγματοποιούνται στα υπόγεια ύδατα λίγο πριν από ένα μεγάλο χτύπημα του Εγκέλαδου. Όπως έγραψαν στο "International Journal of Environmental Research and Public Health" η ενστικτώδης συμπεριφορά αρκετών ζώων θα μπορούσε να μας προειδοποιήσει για μια επερχόμενη σεισμική δόνηση. Οι ανωτέρω επιστήμονες περιέγραψαν έναν μηχανισμό που πιθανότατα λαμβάνει χώρα πριν από τον σεισμό, ως εξής: από τον φλοιό της Γης, και συγκεκριμένα από σημεία που τα πετρώματα δέχονται μεγάλες πιέσεις, διαταράσσεται το ηλεκτρομαγνητικό και βαρυτικό πεδίο. Έτσι απελευθερώνονται φορτισμένα σωματίδια, τα οποία ευθύνονται για χημικές μεταβολές που στην συνέχεια προκαλούνται στα υπόγεια ύδατα. Και με την σειρά τους, τα ζώα που ζουν σε υδροβιότοπους ή κοντά σε αυτούς, διαθέτουν ιδιαίτερη ευαισθησία σε τέτοιου είδους μεταβολές, γεγονός που σημαίνει ότι θα μπορούσαν ενδεχομένως, να μας προειδοποιήσουν έγκαιρα για μια ισχυρή σεισμική δόνηση.
Προσοχή: όλα όσα διαβάζετε εδώ καθώς και οι προγνώσεις μου περί πιθανών ή επικείμενων σεισμών είναι προσωπικές εκτιμήσεις και εικασίες ως αρθογράφου, και δεν συντρέχουν λόγοι ανησυχίας του αναγνωστικού κοινού. Ως blogger δικαιούμαι να δημοσιεύω τις αστρολογικές μου απόψεις στο προσωπικό μου ιστολόγιο, βάσει της ελευθερίας έκφρασης που διέπει τον παγκόσμιο ιστό. Όμως η διεθνής αστρολογική κοινότητα δεν έχει σταντάρει ουδεμία πιθανολογική φόρμουλα για την έγκαιρη προειδοποίηση των σεισμών: μέχρι σήμερα όλοι μας ερευνούμε -ευρισκόμενοι σε πειραματικό στάδιο-, τα δεδομένα που έχουμε στην διάθεσή μας, και ο καθένας γνωστοποιεί την προσωπική του εκτίμηση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω ευθύνη για όσα δημοσιεύω, αφού τα διαβάζουν και εκκολαπτόμενοι αστρολόγοι, που δεν επιτρέπεται να παραπληροφορούνται.
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ
Επιτρέψτε μου να κάνω μια αναγκαία περίληψη των γεωλογικών και γεωφυσικών στοιχείων. Γιατί αποτελούν χρήσιμη επιτομή, με την βοήθεια της οποίας θα γνωρίσετε τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά των σεισμών, και προοδευτικά θα οδηγηθείτε στην κατανόηση των βασικών αποτελεσμάτων των στατιστικών μεθόδων που θα σας παρουσιάσω. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η επιφάνεια της Γης μεταβάλλεται συνεχώς, αλλά εμείς δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε επειδή ζούμε απειροελάχιστα σε σχέση με τον γεωλογικό χρόνο. Αν ζούσαμε π.χ. για μερικές χιλιετίες, δεν θα βλέπαμε εντελώς ακίνητες τις οροσειρές στα μάτια μας, αλλά θα πάλλονταν σαν τα κύματα της θάλασσας (με εξαιρετικά αργή κίνηση). Κι όλα αυτά επειδή υπάρχουν ενδογενείς δυνάμεις από τον μανδύα του πλανήτη μας, που αναδύονται, προκαλώντας διαρκή κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών.
Ας δούμε πως γίνεται αυτό: εξαιτίας υπερυψηλής πίεσης και θερμοκρασίας, η ροή του μάγματος τείνει να ανέλθει από τον μανδύα της Γης προς την λιθόσφαιρα, συμπαρασύροντας και μετακινώντας τις τεκτονικές πλάκες -σημειωτέον ότι τα όρια των τεκτονικών πλακών μπορεί να είναι συγκλίνοντα, αποκλίνοντα ή πλευρικώς ολισθαίνοντα-. Και με την σειρά τους, η μετακίνηση των τεκτονικών πλακών προκαλεί καταπονήσεις στα πετρώματα που βρίσκονται γύρω από τα όριά τους. Έτσι εκδηλώνονται σεισμικές δονήσεις -δηλαδή ταλαντώσεις του εδάφους-, που οφείλονται σε θραύση πετρωμάτων και μετακίνηση τεμαχίων στο επίπεδο του ρήγματος.
Η Ελλάδα αλλάζει σχήμα, αλλάζει μορφή, όσο γίνονται σεισμοί: η Βόρεια Πελοπόννησος ανυψώνεται, ενώ η Στερεά βυθίζεται. Η Νίσυρος ανυψώνεται και πλησιάζει την Κω. Η νοτιοδυτική Πελοπόννησος «ταξιδεύει» προς την Ιταλία, ενώ η Κρήτη απομακρύνεται προς Νότο! Οι κινήσεις αυτές γίνονται στα πλαίσια της ευρύτερης μετακίνησης των ηπείρων τα τελευταία 200 εκατομμύρια χρόνια. Και όπως αντιλαμβάνεστε, αν υπήρχε τρόπος να είχαμε πρόσβαση στα ωροσκόπια των 12 μεγάλων λιθοσφαιρικών /τεκτονικών πλακών πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια, τότε θα ήμασταν σε θέση να προειδοποιούμε αστρολογικά τον κόσμο για μελλοντικούς σεισμούς, με μεγάλη επιτυχία. Αλλά κάτι τέτοιο δυστυχώς, φαντάζει terra incognita με την τεχνογνωσία που διαθέτουμε.
Παραδείγματα: Απόκλιση, με δημιουργία φλοιού και άνοιγμα ωκεανού συμβαίνει κατά μήκος της “μεσωκεάνιας ράχης” του ατλαντικού, μέρος της οποίας αποτελεί η Ισλανδία, που έχει αναδυθεί από την θάλασσα. Πλευρική ολίσθηση συμβαίνει μεταξύ των πλακών του ειρηνικού και της βόρειας Αμερικής, κατά μήκος του ρήγματος του Αγίου Ανδρέα (Λος Άντζελες). Σύγκλιση συμβαίνει μεταξύ ευρασιατικής και αφρικανικής πλάκας, που συνεπάγεται καταστροφή του φλοιού και δημιουργία αναγλύφου (ορογένεση), και προοδευτική αύξηση του υψομέτρου των ήδη υφιστάμενων βουνών, που σημειώνεται στην Μεσόγειο. Γι' αυτό τον λόγο, το 80% του ελληνικού εδάφους είναι ορεινό. Έχουμε 55 μεγάλα βουνά (δείτε το αρχείο 55_Greek_mountains.pdf ΕΔΩ), και όλα τα βουνά μας συνεχίζουν να ψηλώνουν κατά μερικά εκατοστά κάθε χρόνο!
Παρόλο που η πλευρική έκταση των τεκτονικών πλακών είναι σήμερα καθορισμένη από ειδικούς, αυτό που θεωρείται αβέβαιο είναι το πάχος τους. Ωστόσο, σύμφωνα με υπολογισμούς που έχουν γίνει, οι λιθοσφαιρικές πλάκες έχουν μέσο πάχος 34 χιλιόμετρα κάτω από τις ηπείρους και 7 χιλιόμετρα κάτω από τους ωκεανούς, ενώ είναι πολύ σπάνιο να υπερβούν τα 145 χιλιόμετρα σε βάθος.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ
Η Σελήνη είναι ο κοντινότερος πλανήτης μας στο διάστημα και παίζει σπουδαίο ρόλο σε ωροσκόπια κρατών, επειδή εμφανίζεται ως “διερμηνέας” ή “χρονομέτρης” των κοσμικών φαινομένων, ένα εκ των οποίων είναι οι παλίρροιες: καθώς η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από εμάς, δεν βρίσκεται συνεχώς στο ίδιο ύψος, γιατί άλλοτε πλησιάζει κοντύτερα στην Γη (αυτό ονομάζεται “Περίγειο”), και άλλοτε απομακρύνεται από την Γη (αυτό ονομάζεται “Απόγειο”).
Από τα παραπάνω αντιλαμβάνεστε ότι, η αυξομειούμενη βαρυτική έλξη της Σελήνης επάνω στην Γη είναι η αιτία των παλιρροιών, όπως παραδέχονται οι ειδικοί. Γιατί στην επίδραση της Σελήνης οφείλεται περίπου το 69% των παλιρροϊκών δυνάμεων, ενώ στην επίδραση του Ηλίου μόνο το 31%. Και είναι τόσο ισχυρή αυτή η Σεληνιακή βαρυτική έλξη που δημιουργεί κυκλική άμπωτη και πλημμυρίδα, κατά 50 περίπου λεπτά πιο αργά σε σχέση με κάθε προηγούμενη μέρα. Έτσι το σχήμα της Γης διαμορφώνεται από την μέση στάθμη των υδάτων των ωκεανών, και την επέκτασή του διάμεσου των ηπείρων. Αντιλαμβάνεστε συνεπώς ότι η καθημερινή "παραμόρφωση" του γήινου σχήματος προκαλείται από τεράστια μετατόπιση υδάτινων φορτίων. Έτσι τα παλιρροϊκά φαινόμενα ερμηνεύουν τις παραμορφώσεις του γήινου βαρυτικού πεδίου.
Ο αστρονόμος James Berkland, συγγραφέας του “SYZYGY - En Earthquake Newsletter”, αναφέρει ότι η βαρυτική έλξη Ηλίου-Σελήνης, σε συνδυασμό και με κινήσεις άλλων πλανητών, διεγείρουν την σεισμική δραστηριότητα της Γης. Αυτό θα μπορούσε να έχει κάποια επιστημονική βάση, όπως ισχυρίζεται και ο αστρονόμος Chester, διότι οι γήινες λιθοσφαιρικές / τεκτονικές πλάκες επιπλέουν.
Προτείνω λοιπόν να μείνουμε την ουσία για να μην εστιαστούμε στο δένδρο και χάσουμε το δάσος. Κατά την προσωπική μου γνώμη, όλα αυτά σημαίνουν επιγραμματικά ότι, ειδικά σε περιόδους Ηλιακών εκλείψεων, αμφότερες αστρικές δυνάμεις που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, αναδεύουν και διαταράσσουν το γήινο μάγμα της καυτής λάβας που με την σειρά του παράγει αέριες ουσίες υπερυψηλής πίεσης, οι οποίες ανέρχονται κατά καιρούς από τον μανδύα προς τον φλοιό και βιαίως εκτονώνονται, προκαλώντας άλλοτε ηφαιστειακές εκρήξεις, άλλοτε σεισμικές δονήσεις, άλλοτε τσουνάμι, ο βαθμός των οποίων εξαρτάται από την ισχύ του φαινομένου, που μπορεί να εκδηλωθεί μέχρι και μια εβδομάδα αργότερα -μέχρι την ολοκλήρωση του αμέσως επόμενου τετραγωνισμού της Σελήνης (το κοινώς επονομαζόμενο Τέταρτο της Σελήνης)-.
Κοντολογίς, ο σημερινός αστρολόγος έχει στην κατοχή του μια παρακαταθήκη από ιστορικές αναφορές εκλείψεων, στις οποίες μπορεί να ανατρέξει προκειμένου να βγάλει τα δικά του, προσωπικά συμπεράσματα. Γιατί κάθε έκλειψη που πρόκειται να συμβεί σήμερα σε οποιαδήποτε από τις 360 μοίρες του ζωδιακού κύκλου, έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, αρκετές μάλιστα φορές, και υπάρχει καταγεγραμμένη εμπειρία από παρατήρηση αντίστοιχων παλαιότερων θέσεων. Με βάση λοιπόν τα ανωτέρω, έχουν δημοσιευτεί κανόνες και συμπεράσματα από έρευνες κορυφαίων αστρολόγων ανά τον κόσμο, που συσχετίζουν τα δυσαρμονικά φαινόμενα των εκλείψεων με την εκδήλωση ισχυρών σεισμικών δονήσεων, και όχι μόνο. Επιτρέψτε μου επικουρικά να παρουσιάσω πέντε ενδεικτικά παραδείγματα καταστροφικών σεισμών:
α)- Ηλιακή Έκλειψη 09 Αυγούστου 1953, τρεις ημέρες μετά εκδηλώθηκε ισχυρός σεισμός 7,5R που κατέστρεψε την Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά.
β)- Ηλιακή Έκλειψη 08 Ιουνίου 1956, δύο ημέρες μετά εκδηλώθηκε ισχυρός σεισμός 7,7R που σκότωσε 2.000 άτομα στο Αφγανιστάν.
γ)- Ηλιακή Έκλειψη 20 Ιουλίου 1963, έξι ημέρες μετά εκδηλώθηκε ισχυρός σεισμός 6,1R που σκότωσε 1.100 άτομα στα Σκόπια.
δ)- Ηλιακή Έκλειψη 29 Απριλίου 1976, επτά ημέρες μετά εκδηλώθηκε ισχυρός σεισμός 6,5R που σκότωσε 945 άτομα στην βορειοανατολική Ιταλία.
ε)- Ηλιακή Έκλειψη 11 Αυγούστου 1999, έξι ημέρες μετά εκδηλώθηκε ισχυρός σεισμός 7,4R που σκότωσε 40.000 άτομα στην Νικομήδεια της Τουρκίας.
Σημείωση 1η: σεισμοί γίνονται κάθε μέρα και εκλείψεις συμβαίνουν κάθε χρόνο. Συνεπώς, στο μυαλό ενός σκεπτικιστή, δεν αποτελούν σημαντικά στατιστικό δείγμα οι ιστορικές αναφορές των εκλείψεων, ούτε αυτά τα μεμονωμένα παραδείγματα καταστροφικών σεισμικών δονήσεων. Παρά ταύτα, τα ανωτέρω παραδείγματα αποκτούν ειδικό βάρος όταν υπεισέρχονται κι άλλοι αστρολογικοί παράγοντες (δείτε παρακάτω και θα καταλάβετε τι εννοώ).
Σημείωση 2η: στην αστρολογία ο κανόνας λέει ότι, κάθε έκλειψη που γίνεται, είναι σημαντική μόνο εάν δημιουργεί Κύρια Δυσαρμονική Όψη, π.χ. είτε με γενεθλιακό πλανήτη ενός ατόμου, είτε με ιδρυτικό πλανήτη ενός τόπου, μέρους, κράτους, χώρας ή περιοχής. Και όταν γίνει μια τέτοια έκλειψη, θα εκδηλωθεί δυσοίωνο γεγονός τις αμέσως επόμενες ημέρες, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι τις αμέσως επόμενες ημέρες θα συμβούν Κύριες Δυσαρμονικές Όψεις (δηλαδή ενεργοποιήσεις) με την μοίρα αυτής της έκλειψης -συμπεριλαμβανομένων των ορίων των ανοχών-, από διελεύσεις (transits) γρήγορων /εσωτερικών πλανητών, όπως του Ερμή, ή της Αφροδίτης, ή ιδίως του Άρη. Τότε αναμένουμε βάσει πιθανοτήτων, να είναι ανάλογης πλανητικής φύσεως το δυσοίωνο γεγονός που θα εκδηλωθεί. Και αν τύχει το ίδιο χρονικό διάστημα να συμμετάσχει στις ανωτέρω Κύριες Δυσαρμονικές Όψεις ένας αργός /εξωτερικός πλανήτης, όπως Δίας, ή Κρόνος, ή Ουρανός, ή Ποσειδώνας, ή Πλούτωνας, τότε το δυσοίωνο γεγονός θα εκδηλωθεί πολύ εντονότερα, έως καταλυτικά (ανάλογα με τις ιδιότητες του αργού πλανήτη).
Σημείωση 3η: αν δεν είστε εξοικειωμένοι με την αστρολογική ορολογία που βλέπετε, διαβάστε πρώτα το άρθρο μου περί Ψυχολογικής Αστρολογίας για αποσαφήνιση των εννοιών. Και αφού μιλώ για εκλείψεις, λέω σε όσους μπορεί να τους ενδιαφέρει, πως έχει παρατηρηθεί ότι, σε σπάνιες περιπτώσεις ανθρώπων που γεννιούνται σε έκλειψη, τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής τους θα συμβούν ξανά σε έκλειψη.
Σημείωση 4η: πέρα από τους σεισμούς, στο βιβλίο μου για τις Εκλείψεις έκανα αυτόνομη έρευνα σε μια προσπάθεια να ανακαλύψω πόση αλήθεια ενδέχεται να υπάρχει σε δοξασίες και προκαταλήψεις που είναι ριζωμένες στο υποσυνείδητο παλαιότερων γενεών, τις παραδόσεις των οποίων κληρονομήσαμε. Έτσι συγκέντρωσα μαρτυρίες ανθρώπων όλων των ηλικιών, που θυμούνται είτε οι ίδιοι, είτε οι γονείς ή οι παππούδες τους, ότι οι εκλείψεις προκάλεσαν δεινά στον κόσμο. Στην συνέχεια κατέστρωσα και συμπεριέλαβα έναν κατάλογο με συγκλονιστικά πολιτικοκοινωνικά γεγονότα που συνέβησαν τον 20ο αιώνα, ύστερα από Ηλιακές εκλείψεις. Αλλά για να μην δώσω λάθος εντύπωση στους αναγνώστες, παραδέχομαι ότι μέσα στον 20ο αιώνα συνέβησαν δεκάδες άλλα, εξίσου σημαντικά γεγονότα, που δεν σχετίζονταν με εκλείψεις, αλλά με άλλους αστρολογικούς δείκτες. Βέβαια ως θιασώτης της ανωτέρω προσέγγισης δεν αμφισβητώ τα υπόλοιπα ιστορικά γεγονότα -που ούτως ή άλλως έχουν συμβεί-, απλώς διερωτώμαι: τα γεγονότα του συγκεκριμένου καταλόγου που συμπεριέλαβα και δημοσίευσα θα γινόντουσαν εάν δεν υπήρχε η επίδραση εκείνων των εκλείψεων;